-
41.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
42.《奉和圣制幸玉真公主山庄因题石壁十韵之作应制》 唐·王维
碧落风烟外,瑶台道路赊。
如何连帝苑,别自有仙家。
此地回鸾驾,缘谿转翠华。
洞中开日月,窗里发云霞。 -
43.《首春渭西郊行,呈蓝田张二主簿》 唐·岑参
回风度雨渭城西,细草新花踏作泥。
秦女峰头雪未尽,胡公陂上日初低。
愁窥白发羞微禄,悔别青山忆旧谿.
闻道辋川多胜事,玉壶春酒正堪携。 -
44.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
45.《咏史(一作和蕃)》 唐·戎昱
汉家青史上,计拙是和亲。
社稷依明主,安危托妇人。
岂能将玉貌,便拟静胡尘。
地下千年骨,谁为辅佐臣。 -
46.《废居行》 唐·张籍
胡马崩腾满阡陌,都人避乱唯空宅。
宅边青桑垂宛宛,野蚕食叶还成茧。
黄雀衔草入燕窠,啧啧啾啾白日晚。 -
47.《述德上太原严尚书绶(一作王尚书,无绶字)》 唐·鲍溶
帝命河岳神,降灵翼轩辕。
天王委管籥,开闭秦北门。
顶戴日月光,口宣雨露言。
甲马不及汗,天骄自亡魂。 -
48.《升平词十首(乐府作升平乐)》 唐·薛能
瑞气绕宫楼,皇居信上游。
远冈连圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
49.《洛阳吟(时大驾在蜀,巢寇未平,洛中寓居作七言)》 唐·韦庄
万户千门夕照边,开元时节旧风烟。
宫官试马游三市,舞女乘舟上九天。
胡骑北来空进主,汉皇西去竟升仙。
如今父老偏垂泪,不见承平四十年。 -
50.《如此江山·萧斋谢女吟《秋赋》》 近代·秋瑾
萧斋谢女吟《秋赋》,潇潇滴檐剩雨。
知己难逢,年光似瞬,双鬓飘零如许。
愁情怕诉,算日暮穷途,此身独苦。
世界凄凉,可怜生个凄凉女。 -
51.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
52.《婺州州宅极目亭》 宋·陆游
尚书曳履上星辰,小为东阳作主人。
朱阁凌空云缥缈,青山绕郭玉嶙峋。
似闻旋教新歌舞,且慰重临旧吏民。
莫倚阑干西北角,即今河洛尚胡尘。 -
53.《景彝率和唐崇徽公主手痕诗》 宋·梅尧臣
两壁美人虹已收,苍崖纤手藓痕秋。
和亲只道能稽古,沉略从来不解羞。
汉月明明掌中照,胡尘漠漠指间留。
昭君殁後更多恨,弹作琵琶曲未休。 -
54.《孙主簿惠上党寺壁胡霈然书墨迹一匣》 宋·梅尧臣
上党佛祠何可观,开元瑞物图高阁。
又有长廊古壁上,复是名辈题丹雘。
当时泥用丝作筋,意欲千载无剥落。
书奇画妙了不识,讹传墨土能治疟。 -
55.《宿小寺观主僧升座》 宋·刘克庄
静处尤宜策睡勋,径投禅榻炷炉熏。
恰为胡蝶春游美,忽吼华鲸曙色分。
僧袒右肩方说法,我聋左耳若无闻。
平生不作桑间恋,草草逃包下白云。 -
56.《耿曼老将命乡邦见过匆遽言别复作诗送之》 宋·吴芾
我方退老湖山上,混迹渔樵甘放浪。
亲旧凋零会面稀,与君亦复成疏旷。
何期拥节到乡邦,得得驱车肯迂访。
开门倒屣笑相迎,尽室欢忻无此况。 -
57.《监学同舍饯南康新使君黄雍文分韵》 宋·虞俦
人生五马古云乐,今君此行殊不恶。
君才自是瑚琏器,十载声华满台阁。
胡为忽厌东华尘,一麾要把江之滨。
闻道丰登少公事,姑与匡庐作主人。
到郡莫辞讥屡费,政恐朝来多爽气。
山中向有读书人,为问归来头白未。 -
58.《留别陈明叔兼属胡仲威五首》 宋·赵蕃
论事从违数,题诗窜定频。
客君徒得重,爱我不言贫。
薄俗无兄弟,我曹相主宾。
别觞终作恶,别语要须真。 -
59.《福岩再过公安赠行》 宋·李曾伯
方藉名山作主,胡然旧席重开。
了却江湖原力,切须早早归来。 -
60.《呈胡德器》 宋·章甫
相逢纵酒又连旬,醉倒谁知主与宾。
舌在莫谈当世事,眼明仍是故乡人。
不愁春与花俱减,但恨君如我更贫。
淮上风烟随分好,他年准拟作比邻。