-
21.《再和》 宋·刘克庄
陌头侠少行歌呼,方演东晋谈西都。
哇淫奇响荡众志,澜翻辨吻矜群愚。
狙公加之章甫饰,鸠盘谬以脂粉涂。
荒唐夸父走弃杖,恍惚象罔行索珠。 -
22.《和朱主簿四首》 宋·刘克庄
君思清如许,吾诗浅矣哉。
不能具刍饭,虚辱受琼瑰。
伊洛推游谢,韩欧赏孟梅。
武夷老仙伯,相引上蓬莱。 -
23.《舟中除夜》 宋·陈造
老境阅流光,翩若下坂车。
除夜更深念,系尾留去蛇。
昔人老世故,亦复兴此嗟。
迫岁况羁旅,孤舟如泛槎。 -
24.《余泛舟不能具舫创为隆蓬加牖户焉》 宋·叶适
虽然一桨匆匆去,也要身宽对好山。
新拗蓬窗高似屋,诸峰献状住中间。 -
25.《古交行》 宋·刘学箕
君居京江头,我住武夷曲。
平生风马牛,道路几重複。
会面情相亲,卜室欣相聆。
倾盖一笑粲,恍然如故人。 -
26.《鱼亭再赋》 宋·方回
山好如斯极,吾归亦可迟。
人间如吟者,马上细看之。
莫讶回头数,端能具眼谁。
不随时事改,三叹紫微诗。 -
27.《赠闾近道人》 宋·孙应时
子下几人能具眼,世间万事可忘言。
犹将笔墨澜翻说,多笑先生不惮烦。 -
28.《奉和鲁望渔具十五咏·钓筒》 唐·皮日休
笼籦截数尺,标置能幽绝。
从浮笠泽烟,任卧桐江月。
丝随碧波漫,饵逐清滩发。
好是趁筒时,秋声正清越。 -
29.《渔具诗·鱼梁》 唐·陆龟蒙
能编似云薄,横绝清川口。
缺处欲随波,波中先置笱。
投身入笼槛,自古难飞走。
尽日水滨吟,殷勤谢渔叟。 -
30.《渔具诗·笭箵》 唐·陆龟蒙
谁谓笭箵小,我谓笭箵大。
盛鱼自足餐,寘璧能为害。
时将刷蘋浪,又取悬藤带。
不及腰上金,何劳问蓍蔡。 -
31.《奉和袭美添渔具五篇·背蓬》 唐·陆龟蒙
敏手劈江筠,随身织烟壳。
沙禽固不知,钓伴犹初觉。
闲从翠微拂,静唱沧浪濯。
见说万山潭,渔童尽能学。 -
32.《志峡船具诗·梢》 唐·王周
制之居首尾,俾之辨斜正。
首动尾聿随,斜取正为定。
有如提吏笔,有如执时柄。
有如秉师律,有如宣命令。 -
33.《志峡船具诗·橹》 唐·王周
用之大曰橹,冠乎小者楫。
通津既能济,巨浸即横涉。
身之使者颊,虎之拏者爪。
鱼之拨者鬣,弩之进者筴.
此实为相须,相须航一叶。 -
34.《志峡船具诗·百丈》 唐·王周
少尝侍先君,馀闲诵白氏。
始得入峡诗,深味作诗旨。
云有万仞山,云有千丈水。
自念坎壈时,尤多兢慎理。 -
35.《满庭霜(任尝尝为西安太守,风流名迹,图经史牒具载,感今怀古作)》 宋·葛胜仲
百不为多,一不为少,阿谁昔仕吾邦。
共推任笔,洪鼎力能扛。
不为桃花禄米,雠书倦、一苇横江。
招寻处,徒行曳杖,曾不拥麾幢。 -
36.《志峡船具诗·梢》 宋·王周
製之居首尾,俾之辨斜正。
首动尾聿随,斜取正为定。
有如提吏笔,有如执时柄。
有如秉师律,有如宣命令。 -
37.《志峡船具诗·百丈》 宋·王周
少尝侍先君,余闲诵白氏。
始得入峡诗,深味作诗旨。
云有万仞山,云有千丈水。
自念坎壈时,尤多兢慎理。 -
38.《全守支耀卿饮饯七里倅杨仲宣复携具至深溪酌》 宋·范成大
店舍烟火寒,尘沙亭堠远。
嫣红糁芸绿,春事亦已晚。
年芳去踆踆,江水来衮衮。
故人潇湘逢,留落一笑莞。 -
39.《甲子秋八月偶思出游往往累日不能归或远至傍》 宋·陆游
燂汤具浴僧窗暖,舂黍供炊旅甑香。
自笑平生为客熟,关山千里一衣囊。 -
40.《予素不工书故砚笔墨皆取具而已作诗自嘲》 宋·陆游
我昔生兵间,淮洛靡安宅。
紞髦入小学,童卯聚十百。
先生依灵肘,教以兔园册。
仅能记姓名,笔砚固不择,灶煤磨断瓦,荻管随手画。