-
261.《教子吟》 宋·邵雍
为人能了自家身,千万人中有一人。
难用知如未知说,在乎行兴不行分。
该通始谓才中秀,杰出方名席上珍。
善恶一何相去远,也由资性出由勤。 -
262.《好勇吟》 宋·邵雍
好勇能过我,当仁岂让师。
勇须仁以济,仁必勇为资。 -
263.《奉和永丰殿下言志诗 一》 南北朝·庾信
立德齐今古。
资仁一毁誉。
无机抱瓮汲。
有道带经锄。
处下唯名惠。
能言本姓蘧。
未论惊宠辱。
安知系惨舒。 -
264.《次韵阎秀才汉臣食兔》 宋·晁补之
兔诚中山族,中古稍分裂。
唐虞用大牲,虽有目未瞥。
兔孙能飞仙,飘忽天汉决。
不逢易牙试,厥胄几泯灭。 -
265.《郊居与八弟无斁读书》 宋·晁补之
坐狂得世捐,作官故不了。
十年未弛负,半世不黔灶。
居然颜玉雪,及是鬓蓬葆。
碧山已焚鱼,白水初种稻。 -
266.《东轩长老二绝〈并序〉》 宋·苏辙
始余于官舍营东轩,彭城曹君焕子文,自浮光访余于高安,道过黄冈,家兄子瞻以诗送之曰:“君到高安几日回,一时抖薮旧尘埃。
赠君一笼牢收取,盛取东轩长老来。
”君过庐山,见圆通知慎禅师,出诗示之。
师尝与余通书,见之欣然。 -
267.《次韵和酬知开封县钱易学士见寄三首》 宋·魏野
远劳仙馆客,相勉寄诗来。
岂有口更叹,兼无心可灰。
贫资闲寿命,吟助道梯媒。
信拙过朝暮,除能泥酒杯。 -
268.《寄淮南制置使薛户部》 宋·魏野
西自荆巫彻海涯,南从吴越接京华。
半天下管权何重,两地间游路不赊。
山泽利均资我国,江湖璋尽属君家。
帝心已简身宁愧,使额虽雄性不奢。 -
269.《送抚州钱郎中》 宋·曾巩
名郎元是足风流,得郡东南地更优。
翠幕管弦三市晚,画堂烟雨五峰秋。
黄柑巧缀星垂槛,香稻匀翻雪满瓯。
应与谢公资健笔,邦人才薄讵能酬。 -
270.《庭木》 宋·曾巩
庭中有佳树,清影四面垂。
往往风雨夜,蛇龙此投依。
留之待鸾凤,未许燕雀窥。
谁谓乌鸟恶,安巢最高枝。 -
271.《卫卿叔自青旸寄诗一卷以饮酒果核殽味烹茶斋》 宋·葛立方
灵芽胯底棋局方,茗碗班班金粟黄。
食罢煮香消日长,莫遣姜盐资胃凉。
廪君所嫉裴不尝,谁是纤纤捧碗娘。
识取真腴那得忙,不是沙溪不入香。
可须臾醉无何乡,甘膬肥浓能腐肠。 -
272.《闻我师大捷骑宵遁上时宰五十韵》 宋·葛立方
憬彼金微虏,游魂擅一隅。
筋驽殂老革,乳臭立遗雏。
毒螫锺蛇豕,虔刘肆{左豸右契}貙。
请和包橘诈,归地反膏腴。 -
273.《寒食前三日携家至丁山》 宋·韩元吉
春事已过半,豫怀风雨忧。
苦无亲朋乐,自携儿女游。
丁山峙城南,老稚载一舟。
狭径登诘曲,轩窗居上头。 -
274.《喜吕令防归》 宋·韩元吉
閒居玩编简,萧然罕朋俦。
古士信可佳,欲语不见酬。
岂如平生交,臭味能相投。
别久得会面,笑谈解人忧。 -
275.《平生八见女而存者五人比又得女少稷作诗宽次》 宋·韩元吉
渐老思似续,抚怀良惘然。
空余岁寒心,凛凛松柏坚。
平生孔明妇,贫贱房且专。
生女不生男,造物宁我偏。 -
276.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
277.《谢方德顺古风》 宋·刘子翚
吾闻沧溟深,浸灌东风维。
开风一荡潏,莽苍天为低。
中藏百怪珍,文彩光陆离。
潜鲲尽鹏材,游鱼悉龙资。 -
278.《送六四叔之茶陵》 宋·刘子翚
底用匆匆便据鞍,离觞纵满不能欢。
潇湘万里客愁远,鶗鴃一声春事阑。
此去宦游当益显,时来功业自非难。
似闻幕府资奇画,好借雄风弄羽翰。 -
279.《信阳和同官喜雨韵》 宋·王之道
欲识农夫田作苦,久雨祷晴晴祷雨。
祷晴得雨雨得晴,此患到今传自古。
苾芬非是萧兰馨,诚心一发通三灵。
文昌俗吏亦何者,乃能致雨兴雷霆。 -
280.《因纳上人寄题望江张氏春晖亭诗》 宋·王之道
青青原上草,初和殆毫芒。
迩来没蓬蒿,似有三尺强。
春晖主发生,万物资余光。
迟迟虽不暴,萋萋自能长。