-
161.《范饶州坐中客语食河豚鱼》 宋·梅尧臣
春洲生荻芽,春岸飞杨花。
河豚当是时,贵不数鱼虾。
其状已可怪,其毒亦莫加。
忿腹若封豕,怒目犹吴蛙。 -
162.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
163.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
164.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
165.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
166.《扶风歌》 魏晋·刘琨
朝发广莫门。
暮宿丹水山。
左手弯繁弱。
右手挥龙渊。 -
167.《答卢谌诗》 魏晋·刘琨
厄运初遘。
阳爻在六。
干象栋倾。
坤仪舟覆。 -
168.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
169.《从军诗》 魏晋·王粲
从军有苦乐。
但问所从谁。
所从神且武。
焉得久劳师。 -
170.《梅花》 清·张问陶
花中资格本迟迟,铁石心肠淡可知。
此世何人能领略,为君终夜费相思。
看来风雪无多日,香到园林第几枝。
自是不开开便好,清高从未合时宜。 -
171.《西湖晤袁子才喜赠》 清·赵翼
不曾识面早相知,良会真诚意外奇。
才可必传能有几,老犹得见未嫌迟。
苏堤二月如春水,杜牧三生鬓有丝。
一个西湖一才子,此来端不枉游资。 -
172.《袁姬哀辞》 宋·柳开
彼美袁姬兮,柔芳懿懿。
瑶沈蕣瘁兮,追惟弗洎。
阴质弱卑兮,资阳望贵。
寿康攸遂兮,夭愆所利。 -
173.《次韵送汪尚书致政还乡》 宋·魏杞
诸贤投绂孟前期,愧我需章独厚时。
勉徇礼经聊弭谤,敢贪荣禄计迁资。
归兮陶令惟三径,去矣君严有二宜。
处世功勋忘厚飨,人生知止要能知。 -
174.《过方别驾市上园》 唐·潘纬
久为弦歌出,仍无三径资。
还山种松菊,傍舍葺园池。
门闭喧能隔,庭闲鸟亦知。
一樽时自醉,犹笑弃官迟。 -
175.《赐神童蔡伯禧》 宋·宋真宗
七闵山水多才俊,三岁奇童出盛时。
家世应传清白训,婴儿自得老成资。
初尝学步来朝谒,方及能言解诵诗。
更励孜孜图进益,青云千里有前期。 -
176.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
177.《上黄太史》 宋·高荷
万里南溪郡,黄香得赐环。
盛名喧海内,摧翮返云间。
太史资诚峻,郎官选亦悭。
朝廷才特起,堂奥援谁扳。 -
178.《钱光禄两张卿退居》 宋·杜衍
七十引年遵礼经,君家何事最为荣。
清朝叔侄同辞禄,归去田无尽列卿。
远近溪山资胜尝,往还舟楫称闲行。
谁知东路贤哉叹,二阮方能继此声。 -
179.《楚公鹰》 宋·范令闻
与鹰写真惟楚公,与公作歌惟老杜。
画托此歌以不朽,至今人诵抟空句。
相传妙画旧通灵,乌鹊不敢巢庭树。
饥未饱肉资远击,凛然戴角乃□顾。
枯枝绝笔半已讹,飞鸟脱字无缘补。
好事能来一赏音,不必移之在缣素。 -
180.《天平山》 宋·范师道
万物天地间,或有奇胜跡。
见赏能几人,不止今与昔。
吴门多好山,天平为峻极。
旦暮常白云,表里皆珍石。