-
21.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
22.《晨读道书》 宋·陆游
家贫悔嗜酒,年迈思学道;虽云善补过,见事恨不早。
儒生守章句,忽忽遂将老,岩间得奇书,足以慰华皓。
丹液下注脐,黄云上通脑。
海山行当归,白发何足扫。 -
23.《晴後弃雪四首》 宋·杨万里
天上琼楼万玉妃,月宫学舞试云衣。
霓裳未彻天风起,脑子花钿星散飞。 -
24.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
25.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
26.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
27.《前日以诗赠贾麟进士繼蒙和答而杨蟠从事亦随》 宋·强至
爱君气干霜松老,一见相投许肝脑。
岂同世上秋叶交,不及岁寒如电扫。
有才无命三十强,寂寞吟斋膝长抱。
愁来遍踏公卿门,绽褐不缝谁改造。 -
28.《赵周卿送菜》 宋·曹勋
虚老空山学圃翁,荷锄头白雪蓬松。
芥台如臂何曾梦,菜脑生筋漫自供。
不料官园苍玉束,绝胜禁脔紫驼峰。
更烦诗手剪春雨,剩与一番风露胸。 -
29.《鲍清卿病目不赴竹院之集诗寄坐客次韵》 宋·楼钥
鲍侯年少老文学,艺苑优游富耕穫。
胸中涵养自成趣,妙处正恐儿辈觉。
我慙门巷非尺五,字欲问奇谁与榷。
开樽竹院望同醉,遮眼脑脂何太虐。 -
30.《赵尉送菜》 宋·方岳
虚老空山学辅翁,荷锄头白雪蓬松。
芥台如臂何曾梦,菜脑生筋漫自供。
不料官园苍玉束,绝胜禁脔紫驼峰。
更烦诗剪春风雨,剩与一番风露胸。 -
31.《再用观入试韵》 宋·李昴英
涵育累朝士兴起,薄海弦歌争教子。
籯金世守韦一经,俎豆少成孟三徙。
尽从科举梯进取,鹤发望深门日倚。
艺先驱德后已非古,心术乖违徒口耳。 -
32.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
川僧素无头号脑,步上学引人入草。
忽惊野鸭群飞,便把鼻头担扭。
哭不成哭,笑不成笑。
只因家富小儿娇,七世门风都环了。 -
33.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
多劫曾为忍辱仙,未曾顿悟此心源。
遭人活剥如斯苦,学者当同救脑然。