-
41.《登云梯》 唐·殷琮
碧落远澄澄,青山路可升。
身轻疑易蹋,步独觉难凭。
逦迤排将近,回翔势渐登。
上宁愁屈曲,高更喜超腾。
江树遥分蔼,山岚宛若凝。
赤城容许到,敢惮百千层。 -
42.《爱孤云》 宋·贺铸
闲爱孤云静爱僧。
得良朋。
清时有味是无能。
矫聋丞。
况复早年豪纵过,病婴仍。
如今痴钝似寒蝇。
醉懵腾。 -
43.《沁园春(戊申岁,奏邸忽腾报,谓余以病挂冠,因赋此)》 宋·辛弃疾
老子平生,笑尽人间,儿女怨恩。
况白头能几,定应独往,青云得意,见说长存。
抖擞衣冠,怜渠无恙,合挂当年神武门。
都如梦,算能争几许,鸡晓钟昏。 -
44.《满江红(次子云弟韵)》 宋·郭应祥
五十头颅,早已觉、飞腾景暮。
愁眼看、蜂黄蝶粉,草烟花露。
莫做阳台云雨梦,休怀渭北春天树。
怅城_、多少踏青人,红尘路。 -
45.《水龙吟·燕云十八飞骑》 当代·金庸
燕云十八飞骑,奔腾如虎风烟举。
老魔小丑,岂堪一击,胜之不武。
王霸雄图,血海深恨,尽归尘土。
念枉求美眷,良缘安在。 -
46.《表玄师归缙云有怀故雄阇黎成转韵六十四句》 宋·杨亿
栝苍古名郡,生齿三万家。
我昔自仙殿,捧诏临军牙。
清心治期月,讼息民无哗。
雄公真大士,宴坐绵几华。 -
47.《忆秦娥·水云幽》 宋·颜奎
水云幽。
怕黄霜竹生新愁。
生新愁。
如今何处,倚月明楼。
龙吟杳杳天悠悠。
腾蛟起舞鸣箜篌。
鸣箜篌。
听吹短气,江上无秋。 -
48.《梧桐树·谩腾腾》 元·牧常晁
谩腾腾,无造作。
任意逍遥随饮啄。
真个清平乐。
喉手幸无名利索。
万里孤云并野鹤。
这般谁知觉。 -
49.《题汪水云诗卷》 宋·刘丰禄
海水奔腾朔风急,巨鳌震动坤轴折。
茫茫水与云相连,中有仙人渺独立。
槁梧三尺操南音,轻视功名等秋叶。
调高韵古泣鬼神,毡帐轻弹燕蓟月。 -
50.《端平乙未王正十月二日以官事宿祥云得五十六》 宋·朱乙午
东风吹梦到遥岑,四日苔痕两度寻。
邻望紫衣腾佛气,岩披古像印人心。
新椽插号营层止,老衲乘云閴足音。
我为登山参世法,只将倾家
瞰崎崯。 -
51.《自腾冲归三月十五日夜至金齿》 明·郭登
乡思今春晚,到边花又飞。
岭云冲马散,山月照人归。
远戍寒吹角,孤城夜掩扉。
功名是何物,犹未解征衣。 -
52.《李中主读书台(旁有龙池·龙至,水腾涌,谓》 明·黄克晦
自筑书台读五车,锦屏千叠护残霞。
何年云雨池中物,终古河山客里家。
松下岩泉犹带墨,风前木笔漫生花。
夕阳无限迟回意,空对高僧问《法华》。 -
53.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
54.《云龙山观烧得云字》 宋·苏轼
丁女真水妃,寒山便火耘。
陨霜知已杀,坯户听初焚。
束缊方熠燿,敲石俄氤氲。
落点甘泉烽,横烟楚塞氛。 -
55.《游云溪与郡宴用太守韵即事二首》 宋·戴复古
溪堂久矣无人到,千骑传呼五马来。
流水奔腾砥柱立,好山呈露晚云开。
指挥壮士驰骁骑,管领衰翁吊古梅。
笑问风流羊叔子,几人登览不尘埃。 -
56.《风云昼晦夜遂大雪》 宋·陆游
大风从北来,汹汹十万军。
草木尽偃仆,道路瞑不分。
山泽气上腾,天受之为云。
山云如马牛,水云如鱼龟。 -
57.《归云三首》 宋·杨万里
可杀皈云也爱山,夜来都宿好山间。
偶看一絮翩然起,引得崩腾相趁还。 -
58.《题曾无疑云巢》 宋·杨万里
兰芷溪头子曾子,日饭兰花饭溪水。
犹嫌尘土涴荷衣,移家龙山西复西。
清晨芒屦上山觜,瞥见寸云石边起。
忽追捉得絮一球,襟包袖里不放休。 -
59.《白云歌为李紫□作》 元·王冕
我歌谪仙白云歌,清风飘飘吹女萝。
女萝风飞白云出,秦山楚山争嵯峨。
秦楚之山青欲舞,白云不向湖山住。
忘机在我读书窗,要养贞姿归太素。 -
60.《西江月·三级掀腾波浪》 宋·无名氏
三级掀腾波浪,一堂庆会风云。
快乘霹雳化龙门。
头角人中有分。
谁状个中佳致,须还笔扫千军。
是他画手亦通神。
同向来春夺迅。