-
121.《暮景》 宋·杨冠卿
客行无常期,远适亦有归。
家人具膏沐,垢发幸一晞。
可怜儿时面,坐受塞色欺。
看镜恍如失,功名定何时。 -
122.《和主簿喜雨二首》 宋·虞俦
年来事事与心违,墨绶尘劳莫我知,慷慨归田虽有赋,殷勤喜雨漫赓诗。
谁怜饭颗山头瘦,却想松江水面肥。
一笑桑榆收已暮,向来膏润太逾时。 -
123.《谒告得归拜呈内机知府郎官五首》 宋·程公许
膏一忍待晓钟撞,浩荡归情不可降。
一笑朔风寒掠面,缓吟疏影蘸清江。 -
124.《步虚蕊珠七言》 宋·程公许
玄盖之天高崒嵂,自满天眼支一脉。
嶙刚四面森翠壁,中有瑶柱倚天立。
窈窈郁郁仙者宅,涵云蓄雾九锁隔。
石扉谁遣玉{上竹下氐}擘,通行岂虞虎豹搤。 -
125.《和希夷木犀韵》 宋·王柏
秋来望月如水犀,忽有香风鼻观吹。
遍寻不得见花面,若得见花敢轻贱。
徐徐步转墙角来,草色芊芊一径开。
俨然嘉树奠南服,环佩锵锵万圭绿。 -
126.《寄敬岩》 宋·王柏
泳飞堂前橘柚香,田田荷叶浮波光。
主人揽辔度闽峤,驱驰端为苍生忙。
天生人才不虚出,必使事与才相当。
尔才绰绰有余力,岂容袖手窥其旁。 -
127.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
128.《送陈笠峰路教之燕》 宋·陈著
笠峰秀甲东南郊,面势雄特根基牢。
上与日月星辰交,下走海脉通六鳌。
蕴蓄玉金贲山毛,喷泄云雨苏焦熬。
之子生于其间擅英豪,重不轻试厚自韬。 -
129.《慰吴吉甫县尉》 宋·华岳
子针如京师,一室膏鼎脔。
兄室虽被伐,一妻犹可免。
伯奢事行役,八子俱蹂践。
兄家祸虽剧,一女特婉娈。 -
130.《次韵和吴侍郎佳雪应祈丰年有望》 宋·宋庠
使节驰群望,神休答帝祈。
同云先北合,馀霰遂西飞。
近野银开界,遥山玉吐辉。
梅飘知腊破,絮舞误春归。 -
131.《次韵张安抚李侍郎同赋茯苓酥》 宋·项安世
山人采药晞乔松,披云扶石松根空。
捣霜铒玉得不死,大乐真与神灵通。
论功合在金石上,何意坐随脂泽融。
谁令千古玉环秽,涴此万壑寒林风。 -
132.《劝农》 宋·张嵲
奉诏励农耦,建旟行近郊。
流云生薄阴,远色澹平皋。
溪口逾散涣,山远始岧峣。
柔荑展翠茵,穹石架长桥。 -
133.《古别离》 宋·赵汝鐩
妾离父母来从君,相期百年终此身。
初合鸾凰席未暖,熟视眉目识未真。
兵符捉人夜调遣,丁宁尅日到边面。
红旗在弓在腰,花骢一跃迅於箭。 -
134.《访别胡粹留饮水阁》 宋·赵汝鐩
故人知我已膏车,折简殷勤祝访渠。
惜别匆匆留语笑,临时草草治肴蔬。
密遮池面荷千盖,斜插云头月一梳。
此夕凭栏又何日,雁来莫惜数行书。 -
135.《卿勿言》 明·李东阳
卿勿言,朕自思,南诏覆师君不知。
卿勿忧,朕自保,范阳弄兵苦不早。
卿邪谁邪高与杨,非姚非宋还非张。
有言如此尚不用,岂有药石针膏肓。
君不见咸阳老人能直谏,何曾得睹君王面。 -
136.《安溪劝农诗·劝种植》 宋·陈宓
是处荒山欲接天,土膏如面草如毡。
及时便种松杉子,远计收功只十年。 -
137.《赠医士清溪居士丘通甫》 宋·方回
乃翁挟艺专淮乡,使死者生危不亡。
远如扁鹊师长桑,又如近世庞安常。
所交者谁龙虎骧,真李临淮郭汾阳。
军门出入一药囊,精兵十万无金疮。 -
138.《种菜》 宋·李复
同墙茅屋来,有地十亩余。
蒿蓬杂毒草,壅闇恶木俱。
岁久人迹绝,乱穴狐虺居。
今晨杖藜出,顾步良踌躇。 -
139.《颂古四十五首》 宋·释慧远
尊位如何,澄潭影裹探秋波。
日面月面,铁眼铜晴安可辨。
君不见一声霹雳兮雾罩长空,千眼顿开兮云收岳面。
还见马师麽?病在膏肓,世须忌口。 -
140.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。