-
61.《客有传黄戎州三绝句者因次韵》 宋·晁说之
驴技已过目,戎衣方骇心。
文章端自误,痛悔空在今。 -
62.《黄宽夫示诗不已自和前二首答之》 宋·刘克庄
精思巧斩诗家事,缪敬阳尊市道交。
杜说新诗犹费改,韩评推字不如敲。
衣传曾饮先师乳,弦绝今无异域胶。
欲引蔺卿怀内璧,吾贫未免以砖抛。 -
63.《再用前韵戏传道》 宋·韩元吉
空谷天寒翠袖遮,无人曾见玉钗斜。
诗成落日千寻竹,歌就残阳万点鸦。
妆额浅深知内样,舞衣裁翦胜京华。
自怜已作高唐梦,须信饥肠眼易花。 -
64.《送章传道东归三十八韵》 宋·强至
一日或数篇,数日哦一轴。
夫子之於诗,夜补昼不足。
长吟天地间,万象困题目。
天徒饱其才,而特馁其腹。 -
65.《崇宁寺晚归》 宋·李新
远意难随燕燕归,故园春冷杏花稀。
虚名自古双蜗角,别业从来一钓矶。
已后无人能立雪,他年知子可传衣。
结庐薄有西山地,更遣何人赋式微。 -
66.《与何西仲秉烛饮梅下》 宋·李弥逊
山茶著包大如茧,初见寒梢一花展。
强将老眼趁年华,日日芒鞋踏苔藓。
花神似苦山翁催,不问春风有深浅,树头纷纷弄月明,冰雪琼瑶乱裁剪。 -
67.《赠支提德最》 宋·李洪
我昔观华严,心熟毗卢境。
东南有支提,千圣会岩岭。
欲从善财问,怅此路悠永。
朅来縻王事,胜处每参请。 -
68.《归自陶山舟中示暹侄》 宋·苏泂
钟声四山晚,一舸镜中归。
远舍火明树,寒天露湿衣。
塔高城不禁,林暗鸟畴依。
有句传犹子,吾疏合世违。 -
69.《乡举鹿鸣劝驾》 宋·吴潜
上苑春光已探来,诸公逸驾莫迟回。
点头定有文惊坐,烧尾何妨酒吸杯。
自是功名难躲避,须知气节要壅培。
老夫亲手传衣钵,来岁图经用再开。 -
70.《夜读马援传感少游语》 宋·黎廷瑞
生人有恒道,衣食固其须。
裁足谅已难,况复求赢余。
所以古怪贤,守道甘穷居。
緼袍敝弗厌,箪瓢饥自娱。 -
71.《王才谅自行朝归以进士题名示予怆然有感》 宋·晁公溯
先朝赐第白玉京,五世不出长安城。
每闻三岁射策罢,诸生盛服趋天庭。
禁门漏尽开九重,阙角仿佛晨光红。
衣冠是日集殿下,金支翠旗色相射。 -
72.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
山寒露风棱,水瘦褪沙痕。
劫空须到底,用妙不循根。
宗派谁传衣钵,他家自有儿孙。 -
73.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
伎俩俱无,身心淡如。
霁月自分照,閒云从卷舒。
疋上不足,疋下有余。
少室谩传衣钵,曹溪不识文书。 -
74.《自次前韵酬马奥诸丈见和》 宋·舒岳祥
得肉鸢归树,无鱼鹤下田。
此中藏世界,他处少人烟。
可怪衣偏裻,何妨屐下穿。
乱离多少事,史笔若为传。 -
75.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
76.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
77.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
78.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
79.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
80.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。