-
81.《朱坡》 唐·杜牧
下杜乡园古,泉声绕舍啼。
静思长惨切,薄宦与乖暌。
北阙千门外,南山午谷西。
倚川红叶岭,连寺绿杨堤。 -
82.《寄刘栖楚》 唐·贾岛
趋走与偃卧,去就自殊分。
当窗一重树,上有万里云。
离披不相顾,仿佛类人群。
友生去更远,来书绝如焚。
蝉吟我为听,我歌蝉岂闻。
岁暮傥旋归,晤言桂氛氲。 -
83.《战秋辞》 唐·陆龟蒙
八月空堂,前临隙荒。
抽关散扇,晨乌未光。
左右物态,森疏强梁。 -
84.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
85.《寒食日沙县雨中看蔷薇(己巳)》 唐·韩偓
何处遇蔷薇,殊乡冷节时。
雨声笼锦帐,风势偃罗帏。
通体全无力,酡颜不自持。
绿疏微露刺,红密欲藏枝。
惬意凭阑久,贪吟放醆迟。
旁人应见讶,自醉自题诗。 -
86.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
87.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
88.《松》 唐·廖匡图
曾于西晋封中散,又向东吴作大夫。
浓翠自知千古在,清声谁道四时无。
枝柯偃后龙蛇老,根脚盘来爪距粗。
直待素秋摇落日,始将凡木斗荣枯。 -
89.《松》 唐·廖匡图
曾于西晋封中散,又向东吴作大夫。
浓翠自知千古在,清声谁道四时无。
枝柯偃后龙蛇老,根脚盘来爪距粗。
直待素秋摇落日,始将凡木斗荣枯。 -
90.《北禅院避暑联句》 唐·皮日休
歊蒸何处避,来入戴颙宅。
逍遥脱单绞,放旷抛轻策。
——皮日休
爬搔林下风,偃仰涧中石。 -
91.《北禅院避暑联句》 唐·皮日休
歊蒸何处避,来入戴颙宅。
逍遥脱单绞,放旷抛轻策。
——皮日休
爬搔林下风,偃仰涧中石。 -
92.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
93.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
94.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
95.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
96.《道傍松》 唐·熊皎
偃盖当衢莫记年,独含苍翠鹤应怜。
垂阴独向笙歌地,有韵自成风雨天。
尘□路岐分夜月,烧侵根脚起残烟。
论功只合行人赏,销得烦蒸古道边。 -
97.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
98.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
99.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
100.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。