-
161.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
162.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
163.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
164.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
165.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
166.《游灵岩记》 明·高启
吴城东无山,唯西为有山,其峰联岭属,纷纷靡靡,或起或伏,而灵岩居其词,拔其挺秀,若不肯与众峰列。
望之者,咸知其有异也。
山仰行而上,有亭焉,居其半,盖以节行者之力,至此而得少休也。
由亭而稍上,有穴窈然,曰西施之洞;有泉泓然,曰浣花之池;皆吴王夫差宴游之遗处也。 -
167.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
168.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
169.《洞仙歌·冰肌玉骨》 宋·苏轼
仆七岁时,见眉州老尼,姓朱,忘其名,年九十岁。
自言尝随其师入蜀主孟昶宫中,一日大热,蜀主与花蕊夫人夜纳凉摩诃池上,作一词,朱具能记之。
今四十年,朱已死久矣,人无知此词者,但记其首两句,暇日寻味,岂《洞仙歌》令乎?乃为足之云。
冰肌玉骨,自清凉无汗。 -
170.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
171.《临江仙(寄张安国)》 宋·韩元吉
自古文章贤太守,江南只数苏州。
而今太守更风流。
熏香开画阁,迎月上西楼。
见说宫妆高髻拥,司空却是遨头。
五湖莫便具扁舟。
玉堂红蕊在,还胜百花洲。 -
172.《汉宫春(即事)》 宋·辛弃疾
行李溪头,有钓车茶具,曲几团蒲。
儿童认得,前度过者篮舆。
时时照影,甚此身、遍满江湖。
怅野老,行歌不住,定堪与语难呼。 -
173.《水调歌头(和吴允成游灵洞韵)》 宋·陈亮
人爱新来景,龙认旧时湫。
不论三伏,小住便觉凛生秋。
我自醉眠其上,任是水流其下,湍激若为收。
世事如斯去,不去为谁留。 -
174.《琵琶仙·双桨来时》 宋·姜夔
《吴都赋》云:“户藏烟浦,家具画船。
”唯吴兴为然。
春游之盛,西湖未能过也。
己酉岁,予与萧时父载酒南郭,感遇成歌。 -
175.《征招》 宋·姜夔
篷方底,舟师行歌,徐徐曳之如偃卧榻上,无动摇突兀势,以故得尽情骋望。
予欲家焉而未得,作徵招以寄兴。
徵招、角招者,政和间,大晟府尝制数十曲,音节驳矣。
予尝考唐田畸声律要诀云:徵与二变之调,成非流美,故自古少徵调曲也。 -
176.《六州歌头(岳总干概括上吴荆州启,以此腔歌之,因次韵)》 宋·黄机
百年忠愤,无泪洒江濆。
曹刘事,埋露草,锁烟榛。
哭英魂。
此恨谁知者,时把剑,频看镜,徒自苦,拳破裂,眼眵昏。 -
177.《水调歌头》 宋·葛长庚
吃了几辛苦,学得这些儿。
蓬头赤脚,街头巷尾打无为。
都没蓑衣笠子,多少风烟雨雪,便是活阿鼻。
一具骷髅骨,忍尽万千饥。 -
178.《沁园春(二月二日寿玉林)》 宋·冯取洽
禀气之中,具圣之和,生逢令辰。
逄三春仲月,方才破二,百年大齐,恰则平分。
立玉林深,散花庵小,中有_然自在身。
诗何似,似苏州闲远,庾府清新。 -
179.《沁园春(二月二日寿玉林)》 宋·冯取洽
禀气之中,具圣之和,生逢令辰。
逄三春仲月,方才破二,百年大齐,恰则平分。
立玉林深,散花庵小,中有_然自在身。
诗何似,似苏州闲远,庾府清新。 -
180.《水调歌头》 宋·夏元鼎
光诸丹经以质难。
意初未释,凡辨问数十条,乃噤不语,垂首怅然而去。
后忽具信香誓状,谓历江、淮、闽、浙,拜师几百,不识向上玄关,觉今是而昨非。
不知其所觉何事,谬赠以水调一词。