-
381.《水友吟》 宋·陈景沂
阶前砌下新凉,嫩姿弱质婆娑小。
仙家甚处,凤雏飞下化成窈窕。
尖叶参差,柔枝袅娜,体将玉造。
自川葵放后,堂萱谢了,是园苑、无花草。 -
382.《促拍满路花(秋上曾两府)》 宋·徐叔至
人间秋正好,天上月才圆。
玉霄人不老,对婵娟。
五龙护日,一笑着貂蝉。
禁殿开金钥,宝炬宫壶,诏催移下钓天。 -
383.《贺新郎(寿中书舍人)》 宋·郑元秀
突屼金仙屋。
素秋沈、长空霁雨,万山如浴。
惊破元戎呼小队,来看飞泉喷玉。
正晚谷,清镜圆熟。 -
384.《满庭芳》 宋·谈羲仲
星宿呈祥,溪山钟秀,凛然生此真贤。
冰清玉润,还称岁寒天。
正是梅梢酝雪,探江南,春信先传。
庭轩爽,涓涓皎月,今夜十分圆。 -
385.《一枝春(除夕)》 宋·杨缵
竹爆惊春,竞喧填、夜起千门箫鼓。
流苏帐暖,翠鼎缓腾香雾。
停杯未举。
奈刚要、送年新句。 -
386.《贺新郎(及第作)》 宋·姚勉
尝不喜旧词所谓‘宴罢琼林,醉游花市,此时方显男儿志。
’以为男儿之志,岂止在醉游花市而已哉,此说殊未然也,必志於致君泽民而後可,尝欲作数语易之而未暇。
癸丑叨忝误恩,方圆前话,以为他日魁天下者之劝,非敢自炫也。
夫以天子之所亲擢,苍生之所属望,当如之何而後可以无负之哉。 -
387.《沁园春》 宋·崔中
自己阳生,正是中虚,静极动时。
默地雷微震,冲开玉户,天心朗彻,放下帘帏。
真火冲融,灵泉复凑,不昧谷神何险危。
自然妙,若三川龙跃,九万鹏飞。 -
388.《论诗五首》 清·赵翼
满眼生机转化钧,天工人巧日争新。
预支五百年新意,到了千年又觉陈。
李杜诗篇万口传,至今已觉不新鲜。
江山代有才人出,各领风骚数百年。 -
389.《凭栏人·闺怨》 元·王元鼎
垂柳依依惹暮烟,素魄娟娟当绣轩。
妾身独自眠,月圆人未圆。
啼得花残声更悲,叫得春归郎未知。
杜鹃奴倩伊,问郎何日归? -
390.《香菱咏月·其三》 清·曹雪芹
精华欲掩料应难,影自娟娟魄自寒。
一片砧敲千里白,半轮鸡唱五更残。
绿蓑江上秋闻笛,红袖楼头夜倚栏。
博得嫦娥应借问,缘何不使永团圆。 -
391.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
392.《东城送运判马察院》 宋·梅尧臣
春风骋巧如翦刀,先裁杨柳后杏桃。
圆尖作瓣得疏密,颜色又染燕脂牢。
黄鹂未鸣鸠欲雨,深园静墅声嗷嗷。
役徒开汴前日放,亦将决水归河槽。 -
393.《凭阑人·闺怨》 元·王元鼎
垂柳依依惹幕烟,素魄娟娟当绣轩。
妾身独自眠,月圆人未圆。 -
394.《梓人传》 唐·柳宗元
裴封叔之第,在光德里。
有梓人款其门,愿佣隙宇而处焉。
所职,寻、引、规、矩、绳、墨,家不居砻斫之器。
问其能,曰:“吾善度材,视栋宇之制,高深圆方短长之宜,吾指使而群工役焉。 -
395.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
396.《戊申岁六月中遇火》 魏晋·陶渊明
草庐寄穷巷,甘以辞华轩。
正夏长风急,林室顿烧燔。
一宅无遗宇,肪舟荫门前。
迢迢新秋夕,亭亭月将圆。 -
397.《澄碧堂》 元·唐珙
黄河一清三千年,行潦灭没昆仑源。
我当濯足万里外,却怪尘土生青天。
何如曹溪一滴水,太阿削平如砺砥。
三江五湖不敢流,沧海无风清见底。 -
398.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
399.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
400.《入如来禅》 明·朱元璋
师心好善善心渊,宿因旷作今复坚。
与佛同生极乐天,观空利物来东边。
目有神光顶相圆,王公稽首拜其前。
笑谈般若生红莲,周旋俯仰皆幽玄。