-
1.《松下自遣》 宋·释智圆
聚气成此身,假缘暂寄世。
可怜自在性,本无烦恼系。
傍水与登山,悠然有深诣。
日在林下游,暮在林下宿。 -
2.《渔家傲·理性本来长自在》 宋·可旻
理性本来长自在。
灵通昭彻光无碍。
因被无明风恼害。
真如海。
等闲吹动波千派。
五蕴山头云叆叆。
遮藏心月无光彩。
六贼会须知悔改。
除贪爱。
刹那跳出娑婆界。 -
3.《解佩令·如论性命》 元·王哲
如论性命,须搜夕昼。
光明照、有甚肥瘦。
日月西游,当中斡、枢机北斗。
天花绽、异香无漏。
空空皆出,虚虚尽透。
清凉处、逍遥交媾。
自在跻真,轻飚外、任飘精秀。
聚云朋、更兼霞友。 -
4.《探春令·兀然真性》 元·王哲
兀然真性,杳杳默默,无微无大。
一团莹宝,光明围绕,五彩同随那。
逍遥自在堪经过。
有玉童相贺。
满空馥郁,盈盈里面,来伴神仙坐。 -
5.《惠性上人》 宋·释祖钦
惠性忽通,差别无碍。
七纵八横,得大自在。
向微尘晨转浑身,影落五湖云水外。
问时人,会不会。
明白一句子,卞璧无瑕,骊珠绝颣。 -
6.《月中仙 自咏》 元·王哲
自问王三,你因缘害风,心下何处。
怡颜独哂,为死生生死,最分明据。
转令神性悟。
更慵羡、我夸五裤。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
9.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
10.《王性之自扬州迂路相访于海陵荷其意厚非平日》 宋·晁说之
九死性命存,乃到海陵仓。
每陵何所有,麋鹿画成行。
多仓多麋鹿,今也恨难忘。
爰从本朝来,人物上国光。 -
11.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
12.《水调歌头 言性》 元·李道纯
三元秘秋水,都不属思量。
收来毫末,放开在地不能藏。
过去未来见在,只是星儿消息,体物显然彰。
本自无形象,随处见青黄。 -
13.《水调歌头 言性》 元·李道纯
三元秘秋水,都不属思量。
收来毫末,放开在地不能藏。
过去未来见在,只是星儿消息,体物显然彰。
本自无形象,随处见青黄。 -
14.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
15.《自咏二首》 唐·徐灵府
寂寂凝神太极初,无心应物等空虚。
性修自性非求得,欲识真人只是渠。
学道全真在此生,何须待死更求生。
今生不了无生理,纵复生知那处生。 -
16.《叶性之有诗纪十五夜之集因用来韵》 宋·吴芾
人生重行乐,乐事古难全。
有如天边月,多阙还少圆。
又如牛女星,会合动经年。
今夕群贤集,定知非偶然。 -
17.《伏蒙赐和复用韵二章拜呈可谓出愧炫媸惟自叙》 宋·杜范
学道辛勤历万艰,精神见性本无还。
齐眉自可供瓢乐,携手何须去鹿山。
谓介谓通非所在,不夷不惠处其间。
自怜尘俗心独在,即席抠衣原少闲。 -
18.《刘蜕唐大中时人文冢在兜率寺予尝读孙樵自序》 宋·李流谦
诏书尝下大中朝,不闻称蜕但称樵。
牺樽弃沟俱害性,此理要以达观超。
封文为冢嬉笑怒,恚不人知妨鬼妒。
高岸为谷谷为陵,磨灭可无千载虑。 -
19.《郑德言亲睹洛伽观音相遂依所见绘画朝夕严奉》 宋·郑清之
具足圆通性,一念本昭彻。
佛我与信心,是三无差别。
凡人未见圣,如渴以河说。
佛身忽现前,如水印秋月。 -
20.《奉和袭美二游诗·徐诗》 唐·陆龟蒙
尝闻四书曰,经史子集焉。
苟非天禄中,此事无由全。
自从秦火来,历代逢迍邅。
汉祖入关日,萧何为政年。