-
101.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
102.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
103.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
104.《寿傅宪》 宋·李商叟
籍甚何阳地,江山秀色连。
家声自岩野,帝梦协台躔。
彝鼎功镌勒,衣冠喜接联。
相门当出相,贤父又生贤。 -
105.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
106.《赠邺下王大刀挥使维藩歌》 明·刘黄裳
车骑关头石片片,回风卷地击人面。
不平之色我自知,一生空读英雄传。
马挝睚眦壮气销,路逢男子囊大刀。
仓卒之间动人目,已见杀气千尺高。 -
107.《寄济南守李公择》 宋·苏辙
岱阴皆平田,济南附山麓。
山穷水泉见,发越遍溪谷。
分流绕涂巷,暖气烝草木。
下田满粳稻,秋成比禾菽。 -
108.《雨夜感怀》 唐·韦应物
微雨洒高林,尘埃自萧散。
耿耿心未平,沉沉夜方半。
独惊长簟冷,遽觉愁鬓换。
谁能当此夕,不有盈襟叹。 -
109.《和答诗十首·答桐花》 唐·白居易
山木多蓊郁,兹桐独亭亭。
叶重碧云片,花簇紫霞英。
是时三月天,春暖山雨晴。
夜色向月浅,暗香随风轻。 -
110.《寄同病者》 唐·白居易
三十生二毛,早衰为沉疴。
四十官七品,拙宦非由他。
年颜日枯槁,时命日蹉跎。
岂独我如此,圣贤无奈何。 -
111.《菩提寺上方晚眺》 唐·白居易
楼阁高低树浅深,山光水色暝沉沉。
嵩烟半卷青绡幕,伊浪平铺绿绮衾。
飞鸟灭时宜极目,远风来处好开襟。
谁知不离簪缨内,长得逍遥自在心。 -
112.《戏笔卖鱼歌为陈检讨题》 明·解缙
长廊翠壁春风香,千丝绿玉垂青杨。
沉沉雨湿鸳鸯瓦,飞絮无声吹嫩凉。
百战健儿花刺身,雕龙缬锦青作鳞。
蛇子锁甲蛛网结,甘作中年无事人。 -
113.《怀汤张二子》 明·汤珍
改罢新诗独自吟,忆君不至意沉沉。
疏花对雨平栏静,芳草和烟古巷深。 -
114.《曲江池醉歌赠长安诸公》 明·王廷相
长安诸公虎凤客,曲江宴我春微茫。
江边草没古皇迹,塔前云散千佛光。
人豪意远词锦鲜,尚书御史纷琼筵。
邺中文学不足数,洛下风流漫自贤。 -
115.《雪中作》 宋·陆游
鬓毛无奈岁华催,一笑登临亦乐哉!平地忽成三尺雪,遶湖何啻万株梅。
雪山叠叠朝凭阁,帘幙沉沉夜举杯。
节物鼎来方自此,酥花彩胜待春回。 -
116.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。 -
117.《登庐山》 宋·晁补之
丹碧沉沉虎豹闲,松幢引度九重关。
人间未觉浑无路,天上还惊更有山。
瑶草红泉供挹酌,金风白露送跻攀。
良游自叹平生误,便欲归家鬓已斑。 -
118.《庐山》 宋·晁补之
丹碧沉沉虎豹闲,松幢引度九重关。
人间未觉浑无路,天上还惊更有山。
瑶草红泉供挹酌,金风白露送跻攀。
良游自叹平生误,便作归来鬓已斑。 -
119.《喜雪呈李公择》 宋·苏辙
秋来旱已久,雪至亦不薄。
沉沉夜未眠,蔌蔌声初落。
霏微入疏户,眩晃先朱阁。
披衣视群动,照屋始惊愕。 -
120.《旅兴(四十首)》 明·刘基
上古人一心,生荣死同哀。
末世自为心,骨肉多嫌猜。
沉沉十日雨,漫漫百亩苔。
苔深车轮没,平路生蒿莱。
呜呼张仲蔚,衡门何由开。
¤