-
21.《清明即事》 唐·孟浩然
帝里重清明,人心自愁思。
车声上路合,柳色东城翠。
花落草齐生,莺飞蝶双戏。
空堂坐相忆,酌茗聊代醉。 -
22.《疏影·咏荷叶》 宋·张炎
碧圆自洁。
向浅洲远渚,亭亭清绝。
犹有遗簪,不展秋心,能卷几多炎热。
鸳鸯密语同倾盖,且莫与、浣纱人说。 -
23.《鹤冲天·清明天气》 宋·杜安世
清明天气。
永日愁如醉。
台榭绿阴浓。
薰风细。 -
24.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
25.《壬戌清明作》 清·屈大均
朝作轻寒暮作阴,愁中不觉已春深。
落花有泪因风雨,啼鸟无情自古今。
故国江山徒梦寐,中华人物又销沉。
龙蛇四海归无所,寒食年年怆客心。 -
26.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
27.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
28.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
29.《泸水清》 宋·程公许
泸水清,泸水之清如镜平。
蜀江西来流沄沄,内江胥命如逡巡。
两江合处耸百雉,表里益梓巴夔分,如户有限齿有唇。 -
30.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
31.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
32.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
33.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
34.《清闲处士颂》 宋·黄庭坚
至乐山中,嘉木之樾。
有人天游,风云为马,鸥鹭为舟。
有诗客李发,字之曰清闲处士。
而蜀有豪士王当,以为盖谢敷之流。 -
35.《题三清殿后壁》 宋·白玉蟾
些儿顽石些儿水,画工撑眸几睥睨。
忽然心孔开一竅,呼吸掇来归幅纸。
白发黄冠逞神通,手把武夷提得起。
大槐宫中作蝼蚁,醒来闻此心豁喜。 -
36.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
37.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·李伯玉
清时屏臣奸,琴瑟大更化。
四佞斥昕朝,一札颁丙夜。
明庭集孔鸾,清庙荐琼斚。
堂堂西山孙,藉藉少室价。 -
38.《避暑椒山呈潘师清》 宋·钱亿年
凉风生层峦,炎日遮叠嶂。
我来兹地游,主焉乐清旷。
为吏即华颠,愧临士民上。
老丑畏近人,筋骸非少壮。 -
39.《黄西有以清江李侯书来袁见招不果就既去西有》 宋·赵文
地僻谷自淳,此世有羲轩。
行携二三子,读书秋树根。
不拟山水窟,忽枉君侯轓。
携持贵人意,仆口不惮烦。 -
40.《清心镜 予在终南,居於环堵,*腿赤脚,并》 元·马钰
,信步云游,西至华亭投宿於窑*。
偶中土津火毒,吐血发嗽,病势来之甚紧。
众道友馈药,拜而受之,不敢尝。
又谓予曰,当食生葱酽醋,可解其毒。