-
101.《自警》 宋·陆游
生世如梦境,淹速无定时。
少壮不可恃,况汝迫耄期。
五官及百骸,自揣日益衰,客来能送迎,要是强支持。
百口皆新人,所至无旧知;绍兴同朝者,扫地靡复遗。
虽云穷耐久,造物岂汝私?余日真几何?得酒且伸眉。 -
102.《病中自遣》 宋·陆游
一鸦振羽鸣,窗色忽已缟。
众鸟次第来,各矜语言好。
病夫正拥被,宛若儿在褓。
跣婢职衣襦,丫童谨除扫。
红日已入帘,吾岂尚恨早?悠然一杯粥,顽钝聊自保。 -
103.《自诘》 宋·陆游
修行力量浅,触事常寡悰。
端居本年事,奈此百忧攻。
今晨默自语:世岂不汝容?漱濯临清流,啸歌荫长松。
缓步有夷途,远眺多奇峰。
野叟时相寻,村酒亦自醲。
于道忽少进,一扫芥蔕胸。
轑釜本常情,宁说饭後钟? -
104.《山茶一树自冬至清明後著花不已》 宋·陆游
东园三日两兼风,桃李飘零扫地空。
惟有山茶偏耐久,绿丛又放数枝红。 -
105.《永日无一事作诗自诒》 宋·陆游
目昏罢观书,足蹇停游山;三事差可乐,造物乃复悭。
得非闵我老,作意镌其顽,扫除尽宿习,使得终日闲?闲亦何负汝,剡曲茆三间,奇石玩荦角,清流听淙潺。
勿言村醪薄,数酌可解颜。
翛然日已夕,卧看飞鸟还。 -
106.《宴坐自午至暮》 宋·陆游
身外寥寥扫怨恩,胸中浩浩纳乾坤。
饱经世事常高枕,惯见人情不署门。
孤日夜分生海底,百川秋涨泝河源。
珥貂碧落从来事,东访蓬莱不足言。 -
107.《病後自咏》 宋·陆游
狂豪扫去得衰残,数啜芳醪兴亦阑。
闭户交朋疏索尽,捐书日月破除难。
盘除鲜食生蔬美,衣耸吟肩束带宽。
赖有一条差自慰,高眠常到日三竿。 -
108.《自金陵得郡西归,晓发梅根市,舟中望九华山》 宋·杨万里
山外云浓白,峰头日浅红。
横拖一疋绢,直扫九芙蓉。
奔走来船里,提携入袖中。
寄言杜陵老,不用剪吴松。 -
109.《自干明移居柯山何氏第令秬秸先葺所居》 宋·张耒
吾居最易足,容膝便有余。
平生一亩宫,游宦乖所图。
谪官求便安,僦舍柯山隅。
洒扫勤汝力,真成野人居。 -
110.《行香子·净扫尘埃》 宋·无名氏
净扫尘埃。
惜取苍苔。
任门前、红叶铺阶。
也堪图画,还也奇哉。
有数株松,数竿竹,数枝梅。
花木栽培。
取次教开。
明朝事、天自安排。
知他富贵几时来,我且优游,且随分,且宽怀。 -
111.《王德言自後圃来问疾且曰圃甚芜何不治因答》 宋·梅尧臣
几日不行圃,野草过人头。
客怪苦荒秽,谁与持锄钩。
虽然自薅薙,抱痾方告休。
即当秋风高,扫蘀将迟游。 -
112.《莫扫花》 宋·文同
莫扫花,从教花满地。
纵然堆积亦何害,留之且重东君意。
君不见昨朝枝上正芳菲,今日庭前已憔悴。
中间得好能几时,用此请君穷物理。
一荣一谢两皆空,若了非真本自同。
但对落英开酒盏,每年如此任春风。 -
113.《仲冬二日还自谷川道中两绝》 宋·洪咨夔
满天返照醉红殷,未到生明月已弯。
好是蛾眉无点恨,盈盈淡扫有无间。 -
114.《送公辟给事自青州致归吴中》 宋·王珪
青琐仙人解玉符,秋风一夜满江湖。
曾歌郢水非凡曲,示扫旄头负壮图。
终日望群天欲尽,平生知我世应无。
扁舟应约元宫保,潇洒莲泾二大夫。 -
115.《送公辟给事自青州致政归吴中》 宋·郑獬
青琐仙人解玉符,秋风一夜满江湖。
曾歌郢水非凡曲,未扫旄头负壮图。
终日望君天欲尽,平生知我世应无。
扁舟应约元宫保,潇洒莲泾二丈夫。 -
116.《贾麟自睦来杭复将如苏戏赠短句》 宋·强至
春风那解系狂游,朝醉桐江暮柳洲。
大手千篇随电扫,孤踪四海学云浮。
荣名不落闲宵梦,退筑聊为晚岁谋。
老橘残鲈犹有兴,片心还起洞庭舟。 -
117.《自西悬趋南郑道中杂咏三首》 宋·李新
爱山不道妨行色,碍眼仍须彻帽裙。
愿借仙人白鹇尾,自家亲扫北山云。 -
118.《言老自云堂携十六大士画像见过与世间传写者》 宋·吴芾
禅月定中观妙相,神奇古怪乃如斯。
起来援笔一挥扫,惊杀人间老画师。 -
119.《晏斋余自名也故常以榜自随乃以名厅事之东偏》 宋·赵蕃
此地何因著此君,藉之除扫簿书纷。
山中为尔曾成隐,回首悠悠空暮云。 -
120.《题扫心图》 宋·叶适
大心觉也无亏成,小心沤也随灭生。
道人常与箒柄行,遇其欻起须扫清。
世间亦有无根树,又言朗月当空住。
劫尘颠倒不自由,只笑本来无扫处。