-
161.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
162.《赠城西谢知堂》 宋·白玉蟾
蓬莱山上神仙翁,道貌挺挺乔如松。
双眸炯炯黑於漆,脸边隐隐如桃红。
有时仰天笑开口,撮起崑崙归右手。
忽然虚空跌落地,不觉满腹藏星斗。 -
163.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
164.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
165.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
166.《深虑论》 明·方孝孺
虑天下者,常图其所难而忽其所易,备其所可畏而遗其所不疑。
然而,祸常发于所忽之中,而乱常起于不足疑之事。
岂其虑之未周欤?盖虑之所能及者,人事之宜然,而出于智力之所不及者,天道也。
当秦之世,而灭诸侯,一天下。 -
167.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
168.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
169.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
170.《答黄薮富道》 宋·王令
角角适时足,力走犹或迟。
从而不逮人,不若坐视之。
而予始用此,已无先人思。
间自念斯世,固亦未易为。 -
171.《阳城驿》 唐·元稹
商有阳城驿,名同阳道州。
阳公没已久,感我泪交流。
昔公孝父母,行与曾闵俦。
既孤善兄弟,兄弟和且柔。 -
172.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
173.《五哀诗故国子博士部公》 宋·王禹偁
汾阳饱经术,赋性甚坦率。
在昔举神童,广场推杰出。
尚书诵在口,何论落自笔。
总角取科名,弱冠纡缨绂。 -
174.《送云山文先生吏部赴召》 宋·阳枋
云山至宝非和璧,光耀煜天难毖密。
一朝天子闸坤珍,此宝肯炎蜀人出。
宝生蜀东六十年,蜀势关吴妙陈述。
蜀为头目吴腹心,头目清明腹心佚。 -
175.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
176.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
177.《题黄大痴天池石壁图》 明·高启
黄大痴,滑稽玩世人不知。
疑似阿母傍,再谪偷桃儿。
平生好饮复好画,醉后洒墨秋淋漓。
尝为弟子李少翁,貌得华山绝顶之天池。 -
178.《赠郡经历韩君美》 宋·陈著
易为六经彝训祖,诗关万里风化机。
周孔派外谁复得,商赐言后知者谁。
穿凿簸弄到今日,家自为诗人自易。
数不及理数亦妄,吟而无用吟何益。 -
179.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
180.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。