-
121.《四月二日往檀林登车遇雨度鹅湖岭渐觉开霁一》 宋·陈文蔚
出门正尔值淋漓,决策登车不自疑。
一路新晴天借与,花香鸟语却撩诗。 -
122.《孚舟亭新成赋十绝》 宋·方回
心许天知不愧天,酣风醉月仰天眠。
自疑略似知章马,人道还如太乙莲。 -
123.《入竹西道院》 宋·葛绍体
双桧老虬干,万竹苍龙枝。
道院傍西筑,书窗下南帷。
笑谈清灯晕,坐起白麈挥。
天低月初挂,河澹星欲垂。
醉生笔砚妍,卧筹民勿规。
蟋蟀唤乡梦,莎鸡引秋思。
客身休自疑,古人以为期。 -
124.《江亭醉后》 宋·李覯
平生尚倜傥,壮大苦摧折。
主人能结纳,佳境为铺设。
涉{左氵右皛}东江来,谽谺暮云裂。
倡女稍多艺,市酒且供啜。 -
125.《和丘与权秘校咏宝寄林成之进士》 宋·苏颂
天下岂无宝,此宝常旷乏。
浑然肖天质,不与璆璠杂。
万产蓄精粹,百灵常护押。
天王得而兴,人事留岂盍。 -
126.《和答吴斗南见寄解其自疑之意》 宋·孙应时
白狗黄牛击缆时,东归应念我西悲。
置之偶尔何须道,去矣飘然故一奇。
末路人情随手别,丈夫心事有天知。
君看子濯平生友,可把逢蒙待庾斯。 -
127.《和监丞去岁赋岩桂》 宋·王洋
南方火老不告疲,秋物过半新凉时。
嫦娥剪花赵时节,新月借色天风吹。
平生仰望婆娑影,一日坐对连蜷枝。
异时寒梅忆老伴,过眼春物真群儿。
人间著名终自疑,但取质干称文犀。
天清夜寂两相对,万里不寄长相思。 -
128.《邻园花成欲具旬会病未果二首》 宋·王洋
年从胀脉冷侵甩,强欲寻春怯自疑。
衰病固知无可奈,不须妨我看花时。 -
129.《渔村杂句十首》 宋·薛嵎
猿鹤何曾肯受羁,仙来亭畔立多时。
物情未到忘机地,步步行行只自疑。 -
130.《冬至日闻雷》 宋·杨时
土圭日已南,百年生有期。
新阳潜地脉,惨惨群阴微。
尚觉云气昏,严飚弄寒威。
狂雷与骤雨,奔逐如喧鼙。
百虫误惊蛰,生理亦已亏。
向晚怒声息,散雪交余辉。
凌寒山驿孤,持盃空自疑。 -
131.《自洪府舟行直书其事》 唐·宋之问
仲春辞国门,畏途横万里。
越淮乘楚嶂,造江泛吴汜。
严程无休隙,日夜涉风水。
昔闻垂堂言,将诫千金子。 -
132.《景龙二年余自门下平章事削阶授江州员外司马…途中言志》 唐·崔湜
余本燕赵人,秉心愚且直。
群籍备所见,孤贞每自饬。
徇禄期代耕,受任亦量力。
幸逢休明时,朝野两荐推。 -
133.《军师凯旋自邕州顺流舟中》 唐·李峤
鸣鞞入嶂口,泛舸历川湄。
尚想江陵阵,犹疑下濑师。
岸回帆影疾,风逆鼓声迟。
萍叶沾兰桨,林花拂桂旗。 -
134.《先是新昌小园期京兆尹一访兼郎官数子自顷沉疴…成章》 唐·苏颋
独好中林隐,先期上月春。
闲花傍户落,喧鸟逼檐驯。
寂寞东坡叟,传呼北里人。
在山琴易调,开瓮酒归醇。 -
135.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
136.《和张二自穰县还途中遇雪》 唐·孟浩然
风吹沙海雪,渐作柳园春。
宛转随香骑,轻盈伴玉人。
歌疑郢中客,态比洛川神。
今日南归楚,双飞似入秦。 -
137.《陪张丞相自松滋江东泊渚宫》 唐·孟浩然
放溜下松滋,登舟命楫师。
讵忘经济日,不惮沍寒时。
洗帻岂独古,濯缨良在兹。
政成人自理,机息鸟无疑。 -
138.《和张二自穰县还途中遇雪》 唐·孟浩然
风吹沙海雪,渐作柳园春。
宛转随香骑,轻盈伴玉人。
歌疑郢中客,态比洛川神。
今日南归楚,双飞似入秦。 -
139.《陪张丞相自松滋江东泊渚宫》 唐·孟浩然
放溜下松滋,登舟命楫师。
讵忘经济日,不惮沍寒时。
洗帻岂独古,濯缨良在兹。
政成人自理,机息鸟无疑。 -
140.《南奔书怀(一作自丹阳南奔道中作·萧士赟云是伪作)》 唐·李白
遥夜何漫漫,空歌白石烂。
甯戚未匡齐,陈平终佐汉。
欃枪扫河洛,直割鸿沟半。
历数方未迁,云雷屡多难。