-
1.《终日》 宋·陈允平
终日怀人凭曲栏,余阴未放客衣单。
只缘二月风光澹,别作一般天气看。
梅粉有香销夜雨,柳丝无方受春寒。
闲情漠漠难拘管,自逐轻鸥下急滩。 -
2.《满江红·自豫章阻风吴城山作》 宋·张元干
春水迷天,桃花浪、几番风恶。
云乍起、远山遮尽,晚风还作。
绿卷芳洲生杜若。
数帆带雨烟中落。 -
3.《定风波·自春来》 宋·柳永
自春来、惨绿愁红,芳心是事可可。
日上花梢,莺穿柳带,犹压香衾卧。
暖酥消、腻云亸,终日厌厌倦梳裹。
无那。 -
4.《春日醉起言志》 唐·李白
处世若大梦,胡为劳其生?
所以终日醉,颓然卧前楹。
觉来眄庭前,一鸟花间鸣。
借问此何时?春风语流莺。
感之欲叹息,对酒还自倾。
浩歌待明月,曲尽已忘情。 -
5.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
6.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
7.《闻子瞻将如终南太平宫溪堂读书》 宋·苏辙
为吏岂厌事,厌事日堕媮。
著书虽不急,实与百世谋。
问吏所事何,过客及系囚。
客实虚搅人,囚有不自由。 -
8.《在金日作·选二》 宋·宇文虚中
满腹诗书漫古今,频年流落易伤心。
南冠终日囚军府,北雁何时到上林?
开口摧颓空抱朴,协肩奔走尚腰金。
莫邪利剑今何在?不斩奸邪恨最深!遥夜沈沈满幕霜,有时归梦到家乡。 -
9.《赵子容任温州避开法终日看凹子而事自理又新》 宋·叶适
法曹冗散人不管,闻道自要纷华损。
常平筑敖米山积,读书岂知米尘满。
归来依旧茅盖亭,焉得舍学干时卿。
不然天上读书去,蓬岛瀛洲无限清。 -
10.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
11.《送薛据宰涉县(自永乐主簿陟状,寻复选受此官)》 唐·刘长卿
故人河山秀,独立风神异。
人许白眉长,天资青云器。
雄辞变文名,高价喧时议。
下笔盈万言,皆合古人意。 -
12.《三月十七日以檄出行赈贷旬日而复反自州门至》 宋·赵蕃
既雨得晴晴亦佳,筍舆终日度咿哑。
蒙笼篁竹四三里,仿佛茅茨三五家。
邻舍相闻亦鸡犬,田畴随事有桑麻。
居夷何陋惭君子,不尔辞官学种畲。 -
13.《惟寅徵君踏雨过林馆为留终日因诵近赋绝句三》 元·周砥
晚风吹雨过林庐,柿叶飘红手自书。
无限萧条江海意,一尊相对忆鲈鱼。 -
14.《病中大雪数日未尝起观虢令赵荐以诗相属戏用》 宋·苏轼
经旬卧斋阁,终日亲剂和。
不知雪已深,但觉寒无奈。
飘萧窗纸鸣,堆压檐板堕。
(关中皆以板为檐。 -
15.《秋日东郊作》 唐·皇甫冉
闲看秋水心无事,卧对寒松手自栽。
庐岳高僧留偈别,茅山道士寄书来。
燕知社日辞巢去,菊为重阳冒雨开。
浅薄将何称献纳,临岐终日自迟回。 -
16.《秋日与张宾客舒著作同游龙门醉中狂歌凡二百三十八字》 唐·白居易
秋天高高秋光清,秋风袅袅秋虫鸣。
嵩峰馀霞锦绮卷,伊水细浪鳞甲生。
洛阳闲客知无数,少出游山多在城。 -
17.《忠侍者自隐静来既归觅诗因述其意以赠之自可》 宋·吴芾
上人手持隐静书,示我刊成送行句。
飘忽如云不可留,又归隐静山中去。
自谓为僧亦有缘,获事老师非易遇。
第念学道须遍参,要证此心归宿处。 -
18.《秋日自武林病归渔社李使君惠以长篇诵之再四》 宋·杨冠卿
忆昨走京华,炎曦昼方赫。
终日无一欣,梦绕旧泉石。
西风趁惊波,兹焉挂帆席。
千年辽鹤归,客屦户外积。 -
19.《去岁九月二十七日在黄州生子名遁小名干儿颀》 宋·苏轼
吾年四十九,羁旅失幼子。
幼子真吾儿,眉角生已似。
未期观所好,蹁跹逐书史。
摇头却梨栗,似识非分耻。 -
20.《夏日晚凉》 宋·寇准
微凉天气似秋期,风触疏帘影自移。
远梦有时寻水寺,孤吟终日对莎池。
笋梢成翠堆轻箨,梅实翻黄压嫩枝。
兀兀腾腾聊自遣,此怀深谢野僧知。