-
21.《和留守令狐相公答白宾客》 唐·刘禹锡
麦陇和风吹树枝,商山逸客出关时。
身无拘束起长晚,路足交亲行自迟。
官拂象筵终日待,私将鸡黍几人期。
君来不用飞书报,万户先从纸贵知。 -
22.《溯西江》 唐·李绅
江风不定半晴阴,愁对花时尽日吟。
孤棹自迟从蹭蹬,乱帆争疾竞浮沉。
一身累困怀千载,百口无虞贵万金。
空阔远看波浪息,楚山安稳过云岑。 -
23.《溯西江》 唐·李绅
江风不定半晴阴,愁对花时尽日吟。
孤棹自迟从蹭蹬,乱帆争疾竞浮沉。
一身累困怀千载,百口无虞贵万金。
空阔远看波浪息,楚山安稳过云岑。 -
24.《有感》 唐·杜牧
宛溪垂柳最长枝,曾被春风尽日吹。
不堪攀折犹堪看,陌上少年来自迟。 -
25.《即事九首》 唐·司空图
宿雨川原霁,凭高景物新。
陂痕侵牧马,云影带耕人。
十年深隐地,一雨太平心。
匣涩休看剑,窗明复上琴。 -
26.《秋晚书怀》 唐·崔涂
看看秋色晚,又是出门时。
白发生非早,青云去自迟。
梦唯怀上国,迹不到他岐。
以此坚吾道,还无愧已知。 -
27.《题李斯传》 唐·韦庄
蜀魄湘魂万古悲,未悲秦相死秦时。
临刑莫恨仓中鼠,上蔡东门去自迟。 -
28.《春寄尚颜》 唐·齐己
含桃花谢杏花开,杜宇新啼燕子来。
好事可能无分得,名山长似有人催。
檐声未断前旬雨,电影还连后夜雷。
心迹共师争几许,似人嫌处自迟回。 -
29.《浣溪沙(留别)》 宋·刘过
着意寻芳已自迟。
可堪容易送春归。
酒阑无奈思依依。
杨柳小桥人远别,梨花深巷月斜辉,此情惟我与君知。 -
30.《念奴娇(三和)》 宋·吴潜
白苹影里,向何人可话,平生心素。
月魄冰魂凝结就,犹薄湘妃洛女。
吴沼芙蓉,陈陂菡萏,散入玄珠浦。
采花蜂蝶,雾深都忘归去。 -
31.《感怀》 明·刘基
新晴杨柳散春丝,长路行人有所思。
愁上容颜青镜识,寒生亭馆落花知。
高云送雨来无定,独鸟惊风去自迟。
闷对亭前紫荆树,同根那得却相离。 -
32.《夏日睡起》 宋·陆游
簟纹似秋水,含风蹙微漪。
帐幅如春烟,缥缈不受吹。
团扇堕枕边,皎皎素月晖。
非睡复非觉,心定息自迟。
茶熟我亦起,寒泉掬珠玑。
浮瓜空把玩,甚矣今年衰! -
33.《丰山小憩》 宋·杨万里
归路元无远,行人倦自迟。
野香寒蝶聚,秋色老枫知。
得得逢清荫,休休憩片时。
江山岂无意,邀我觅新诗。 -
34.《山中》 宋·文天祥
倏忽当年遇,蒙茸几度披。
水霞明画卷,草树幻骚词。
鸟过目不瞬,江流意自迟。
世人空黑白,一色看坡棋。 -
35.《鹳》 宋·王令
毛羽人将鹤品流,斜阳高处自迟留。
人言杀尔三年旱,应是巢成更不忧。 -
36.《山斋》 宋·陈与义
夏郊绿已遍,山斋昼自迟。
云物忽分散,余碧暮逶迤。
寒暑送万古,荣枯各一时。
世纷幸莫及,我麈得常持。 -
37.《次韵韩求仁南台朝请晚过南湖见寄》 宋·晁补之
浮花浪蕊信东西,何许寻芳去自迟。
流景不须惊石火,寸田应已长琼枝。
想君清兴聊堪发,遣我忧心久欲夷。
便作崔丞日临水,凫行擿尾不须知。 -
38.《山行即事二首》 宋·黄公度
席改尊犹在,心闲屐自迟。
角贴欹短树,风带罥疏篱。
作难忧胡羯,全生混野麋。
晚来幽意惬,归路恐多岐。 -
39.《赠萧参议德藻二首》 宋·赵蕃
诸侯宾客湖南盛,东海萧生汉帝知。
前后相望真一揆,流传况复有新诗。
乡来识面嗟无地,今日登门可自迟。
未信千岩趣归去,近传新把峡州麾。 -
40.《山墅》 宋·方岳
竹迳裹茅茨,荒烟晚未炊。
氄禽争灌木,吠犬守巴篱。
涉世终於拙,归田已自迟。
老亲头白尽,眠烟话吾私。