-
301.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
302.《卖花篇》 明·黄德水
日南气候天下奇,四序皆如三月时。
《豳风》谩赋为裘什,越俗空传《采葛》诗。
泉甘土沃山川美,长日花开灿于绮。
不论秋去有兰荪,宁独春来盛桃李。 -
303.《感衷二十四韵(记脱脱征高邮召还事)》 明·叶杞
贡赋通重译,耕桑被九垓。
欻惊氛膋满,不谓岁时催。
丞相兴师出,纶音降使开。
紫泥封五采,黄道绕三台。 -
304.《书鄢陵王主簿所画折枝二首》 宋·苏轼
瘦竹如幽人,幽花如处女。
低昂枝上雀,摇荡花间雨。
双翎决将起,众叶纷自举。
可怜采花蜂,清蜜寄两股。
若人富天巧,春色入毫楮。
悬知君能诗,寄声求妙语。 -
305.《怀西湖寄晁美叔同年》 宋·苏轼
西湖天下景,游者无愚贤。
深浅随所得,谁能识其全。
嗟我本狂直,早为世所捐。
独专山水乐,付与宁非天。 -
306.《赠蒲涧信长老》 宋·苏轼
优钵昙花岂有花,问师此曲唱谁家。
已従子美得桃竹,(此山有桃竹,可作杖,而土人不识。
予始录子美诗遗之。
)不向安期觅枣瓜。
燕坐林间时有虎,高眠粥后不闻鸦。
胜游自古兼支许,为采松肪寄一车。 -
307.《兴龙节集英殿宴教坊词致语口号》 宋·苏轼
臣闻帝武造周,已兆兴王之迹;
日符祚汉,实开受命之祥。
非天私我有邦,惟圣乃作神主。
仰止诞弥之庆,集於建丑之正。 -
308.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
309.《元修菜(并叙)》 宋·苏轼
菜之美者,有吾乡之巢,故人巢元修嗜之,余亦嗜之。
元修云:使孔北海见,当复云吾家菜耶?因谓之元修菜。
余去乡十有五年,思而不可得。
元修适自蜀来,见余于黄,乃作是诗,使归致其子,而种之东坡之下云。 -
310.《甘棠梨》 宋·王安石
甘棠诗所歌,自足夸众果。
爱其凌秋霜,万玉悬磊砢。
园夫盛采摘,市贾争包裹。
车输动盈箱,舟载辄连柁。 -
311.《蜀州西湖》 宋·范成大
闲随渠水来,偶到湖光里。
仍呼水月舟,径度云锦地。
谁云不解饮,我已荷香醉。
湖阴玉婵娟,敻立红妆外。 -
312.《稽山行》 宋·陆游
稽山何巍巍,浙江水汤汤,千里亘大野,勾践之所荒。
春雨桑柘绿,秋风粳稻香。
村村作蟹椴,处处起鱼梁。
陂放万头鸭,园覆千畦姜。 -
313.《夜泛西湖示桑甥世昌》 宋·陆游
嗟我客上都,忽已见暮春。
骑马出闇门,眯眼吹红尘。
西湖商贾区,山僧多市人;谁令污泉石,只合加冠巾。
黄冠更可憎,状与屠沽邻,齁齁酒肉气,吾辈何由亲!少须一哄散,境寂鸥自驯。 -
314.《初秋书感》 宋·陆游
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。 -
315.《新息渡淮》 宋·黄庭坚
京尘无处可轩眉,照面淮滨喜自知。
风里麦苗连地起,雨中杨树带烟垂。
故林归计嗟迟暮,久客平生厌别离。
落日江南采蘋去,长歌柳恽洞庭诗。 -
316.《答王晦之见寄》 宋·黄庭坚
临西风,动商歌。
故人别来少书信,为问故人今若何。
白云蒙蒙迷少室,明月耿耿照秋河。
可怜此月几回缺,空城每见伤离别。 -
317.《奉和济川代书三十韵寄诸同舍》 宋·司马光
金马延群俊,芸午聚众书。
杳疑神境绝,深与世尘疏。
气逼烟霄爽,光分日月余。
不材叨误选,故友幸聊居。 -
318.《知府孙学士见示和终南监宫太保道怀五首因以》 宋·范仲淹
汉陂高兴自飘飘,何必天台渡石桥。
潭上药灵多饵菊,林间诗逸半书蕉。
勤歌兰佩招逋隐,懒事尘缨逐采僚。
客有赤松盟约在,异时猿鹤不相辽。 -
319.《水调歌头·不能烦恼得》 宋·无名氏
不能烦恼得,掉臂便归休。
前度风樯,这回潦辙几悠悠。
幸得有云一谷,更自有书万卷,著甚麽来由。
月采混鱼目,霜口涴蝇头。 -
320.《姑苏杂咏 太湖石》 明·高启
没人采石山根渊,投身不试饥蛟涎。
冯夷不解护潜宝,几片捧出如青莲。
寒姿本是湖水骨,波涛潄击应千年。
初疑鬼怪离洞府,珊瑚铁网相钩连。