-
61.《和吴御史汴渠》 宋·王安石
郑国欲弊秦,渠成秦富强。
本始意已陋,末流功更长。
维汴亦如此,浚源在淫荒。
归作万世利,谁能弛其防。 -
62.《读史》 宋·范成大
登坛策刘项,卧卢料曹孙。
探懹取事业,一一如印圈。
英豪盖天资,八极入控抟。
由来事成毁,只系手覆翻。 -
63.《觌觏二弟作小室请书鲁直名曰寄寂作此寄之用》 宋·秦观
力田不逢年,识者未宜闵。
他时岁在金,百两无虚稛。
士生当自量,天道平如准。
汝兄鲁叔山,正坐不前谨。 -
64.《夜坐》 宋·陆游
瘦骨倚蒲团,灯前影自看。
心清便独夜,酒尽怯新寒。
病虎减精采,饥鸿摧羽翰。
晚途堪笑闵,犹拟乞祠官。 -
65.《初夏》 宋·陆游
新绿阴中燕子飞,数家烟火自相依。
童夸犊健浮溪过,妇闵蚕饥负叶归。
地暖小畦花汞长,泥融幽径药苗肥。
却居乐事何胜数,一醉旗亭又典衣。 -
66.《大雨》 宋·陆游
今年景气佳,有祷神必答,时时虽闵雨,顾盼即沾洽。
绵地千里间,四月秧尽插。
季夏雨三日,凄爽欲忘箑。
瀦水如塞河,决水如放闸,几席乱蛙黾,庭除泳鹅鸭。 -
67.《二月二十四日夜大风异常》 宋·陆游
天青无云星错落,大风忽自西南作。
寿藤老木不自全,门外岂容存略彴。
翁媪惊呼儿女泣,屋瓦飞空吁可愕。
巢倾共闵乌鹊死,空黑还疑鬼神恶。
南邻仅有瓜牛庐,转盼卷去无遗余。
腐儒自笑独耐事,一灯荧荧犹读书。 -
68.《两翁歌》 宋·陆游
君不见塞上失马翁,马去安知不为福;又不见新丰折臂翁,臂废身全老乡国。
陆翁多难类两翁,著书满屋身愈穷。
十年力耕遇水旱,老不能耕年始丰。
人言翁穷可闵笑,霍食鹑衣天所料。 -
69.《大热》 宋·陆游
五月颇闵雨,炎风吹旱麈,气羸不给喘,流汗沾衣巾。
呼婢使具浴,报以未买薪。
汝事虽不恪,亦坐乃翁贫。
汲井掬寒泉,自足忘我嗔。
譬如寓逆旅,百事听主人。 -
70.《厌事》 宋·陆游
厌事便微疾,贪眠幸早寒。
人虽笑疏嬾,天实闵衰残。
韦布何曾贱,茆茨本自宽。
黄花插乌帽,一醉有余欢。 -
71.《晨起行园中》 宋·陆游
晨日未出林,庭户有爽气。
僮奴课薪水,老子自拥篲。
稻陂方闵雨,草木亦憔悴。
群蛙汝何心,尚复作鼓吹? -
72.《南园杂诗六首·苦雨》 宋·司马光
今春忧亢阳,引领望云族。
首夏忽滂沱,意为苍生福。
自尔无虚日,高原亦沾足。
连年困饥馑,此际庶和熟。 -
73.《和景仁缑氏别后见寄求决乐议虽用其韵而不依》 宋·司马光
至乐存要眇,失易求之难。
昔从周道衰,畴人旷其官。
声律久无师,文字多缺漫。
仁皇闵崩坏,广庭集危冠。 -
74.《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既》 宋·欧阳修
端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。
呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。
黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。
忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。 -
75.《奉答子华学士安抚江南见寄之作》 宋·欧阳修
百姓病已久,一言难遽陈。
良医将治之,必究病所因。
天下久无事,人情贵因循。
优游以为高,宽纵以为仁。 -
76.《送朱职方提举运盐》 宋·欧阳修
齐人谨盐筴,伯者之事尔。
计口收其余,登耗以生齿。
民充国亦富,粲若有条理。
惟非三王法,儒者犹为耻。 -
77.《亢阳和欲行舟者》 宋·梅尧臣
春秋书闵雨,乃见先王制。
有意在黎民,山川无不祭。
今者望云霓,青天绝纤翳。
为坛割舒鴈,盘血陈水汭。 -
78.《黄驳》 宋·梅尧臣
维舟饭孤村,隔岸见黄驳。
瘦牧正苦饥,疮鸟复下啄。
闵心无柘弹,投块徒自数。
力小不能中,汗颜惭且渥。 -
79.《实纪二十韵》 宋·晁说之
双庙之前扁舟舣,太原失守胡尘起。
铁马渡河京城闭,堤上奔亡如磨螘。
不是清河早腹兵,千橹万舳去何已。
百家相逢不相识,同声叹言有如此。 -
80.《开梅山》 宋·晁补之
开梅山,梅山开自熙宁之五年。
其初连峰上参天,峦崖盘崄阂群蛮。
南北之帝凿混元,此山不圯藏云烟。
跻攀鸟道出荟蔚,下视蛇脊相夤缘。