-
21.《寓居永定精舍(苏州)》 唐·韦应物
政拙忻罢守,闲居初理生。
家贫何由往,梦想在京城。
野寺霜露月,农兴羁旅情。
聊租二顷田,方课子弟耕。
眼暗文字废,身闲道心精。
即与人群远,岂谓是非婴。 -
22.《太子张舍人遗织成褥段》 唐·杜甫
客从西北来,遗我翠织成。
开缄风涛涌,中有掉尾鲸。
逶迤罗水族,琐细不足名。
客云充君褥,承君终宴荣。 -
23.《太子张舍人遗织成褥段》 唐·杜甫
客从西北来,遗我翠织成。
开缄风涛涌,中有掉尾鲸。
逶迤罗水族,琐细不足名。
客云充君褥,承君终宴荣。 -
24.《长安客舍,赠李行父明府》 唐·钱起
藏器待时少,知人自古难。
遂令丹穴凤,晚食金琅玕.
谁谓兵戈际,鸣琴方一弹。
理烦善用简,济猛能兼宽。 -
25.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。 -
26.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。 -
27.《宿岸道人精舍》 唐·阎防
早岁参道风,放情入寥廓。
重因息心侣,遂果岩下诺。
敛迹辞人间,杜门守寂寞。
秋风翦兰蕙,霜气冷淙壑。
山牖见然灯,竹房闻捣药。
愿言舍尘事,所趣非龙蠖。 -
28.《客舍秋怀呈骆正字士则》 唐·戴叔伦
无言堪自喻,偶坐更相悲。
木落惊年长,门闲惜草衰。
买山犹未得,谏猎又非时。
设被浮名系,归休渐欲迟。 -
29.《秋中野望寄舍弟绶兼令呈上西川尚书舅》 唐·卢纶
忧来思远望,高处殊非惬。
夜露湿苍山,秋陂满黄叶。
人随雁迢递,栈与云重叠。
骨肉暂分离,形神遂疲苶. -
30.《同耿湋宿陆澧旅舍》 唐·卢纶
当轩云月开,清夜故人杯。
拥褐觉霜下,抱琴闻雁来。
迎风君顾步,临路我迟回。
双鬓共如此,此欢非易陪。 -
31.《留别舍弟》 唐·王建
孤贱相长育,未曾为远游。
谁不重欢爱,晨昏阙珍羞。
出门念衣单,草木当穷秋。
非疾有忧叹,实为人子尤。 -
32.《上裴度舍人》 唐·王建
小松双对凤池开,履迹衣香逼上台。
天意皆从彩毫出,宸心尽向紫烟来。
非时玉案呈宣旨,每日金阶谢赐回。
仙侣何因记名姓,县丞头白走尘埃。 -
33.《上裴度舍人》 唐·王建
小松双对凤池开,履迹衣香逼上台。
天意皆从彩毫出,宸心尽向紫烟来。
非时玉案呈宣旨,每日金阶谢赐回。
仙侣何因记名姓,县丞头白走尘埃。 -
34.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
35.《苏州白舍人寄新诗,有叹早白无儿之句,因以赠之》 唐·刘禹锡
莫嗟华发与无儿,却是人间久远期。
雪里高山头白早,海中仙果子生迟。
于公必有高门庆,谢守何烦晓镜悲。
幸免如新分非浅,祝君长咏梦熊诗。 -
36.《苏州白舍人寄新诗,有叹早白无儿之句,因以赠之》 唐·刘禹锡
莫嗟华发与无儿,却是人间久远期。
雪里高山头白早,海中仙果子生迟。
于公必有高门庆,谢守何烦晓镜悲。
幸免如新分非浅,祝君长咏梦熊诗。 -
37.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
38.《同舍弟恭岁暮寄晋州李六协律三十韵》 唐·吕温
古人犹悲秋,况复岁暮时。
急景迫流念,穷阴结长悲。
阳乌下西岭,月鹊惊南枝。
揽衣步霜砌,倚杖临冰池。 -
39.《奉报翰林张舍人见遗之诗》 唐·孟郊
百虫笑秋律,清削月夜闻。
晓棱视听微,风剪叶已纷。
君子鉴大雅,老人非俊群。
收拾古所弃,俯仰补空文。 -
40.《茅舍》 唐·元稹
楚俗不理居,居人尽茅舍。
茅苫竹梁栋,茅疏竹仍罅。
边缘堤岸斜,诘屈檐楹亚。
篱落不蔽肩,街衢不容驾。