-
141.《留题灵岩古诗十韵》 宋·冤亭卞
屈指数四绝,四绝中最优。
此景冠天下,不独奇东州。
夜月透岩白,乱云和雨收。
甘泉泻山腹,圣日穿崖头。 -
142.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
143.《送梵才大师归天台》 宋·赵概
建刹存真意,崇台表大因。
中藏般若偈,外护赤城神。
花雨长霏昼,松风自扫尘。
媿心同范宁,莲社阻相新。 -
144.《木兰花慢 四用韵》 元·吴澄
看风花烟柳,浓又淡,少还稠。
有小巧微虫,垂天布网,转地抟球。
冲融一般春意,只啼莺语燕向人羞。
收取尘间乐事,都归杓里舒州。 -
145.《桃花美人行》 明·陈鹤
鸾帏鸳阁恋无因,珠镜牙床久自尘。
相逢柳絮心还乱,相见桃花意转新。
聊作逍遥步,独立可怜春。
春日春花复可怜,春心飘荡讵能前。 -
146.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
147.《缺题》 明·童琥
竹外松边一两稍,迥临村落傍谿桥。
堪将乱蕊添云肆,芳被芳风透绮寮。
春事顿随花片薄,清吟半逐梦魂销。
却思前载孤山下,踏雪相寻岂惮遥。 -
148.《静坐》 明·朱有燉
静坐闲观理自明,是非荣辱岂须争。
一身常在闲中过,万事肯于先处行。
嫩竹半欹听夜雨,晚云收尽看秋晴。
两般清意谁能识,世事交游物外情。 -
149.《蝶恋花 密州上元》 宋·苏轼
灯火钱塘三五夜。
明月如霜,照见人如画。
帐底吹笙香吐麝。
此般风味应无价。
寂寞山城人老也。
击鼓吹箫,乍入农桑社。
火冷灯稀霜露下。
昏昏雪意云垂野。 -
150.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂寞依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,?湘东王、高氏。
?何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。 -
151.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂莫依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。
钓鱼不复数鱼鳖,大鼎千石烹蛟螭。 -
152.《次韵张安道读杜诗》 宋·苏轼
大雅初微缺,流风困暴豪。
张为词客赋,变作楚臣骚。
展转更崩坏,纷纶阅俊髦。
地偏蕃怪产,源失乱狂涛。 -
153.《阊门外登溪船五首》 宋·杨万里
上得船来恰对山,一山顷刻变多般。
初堆翠被百千摺,忽拔青瑶三两竿。
夹岸儿童天上立,数村楼阁电中看。
平生快意何曾梦,老向阊门下急滩。 -
154.《和昌英叔雪中春酌》 宋·杨万里
南溪春寒强似冬,南溪春水走玉虹。
雷公戏手行春雪,诗人嘲词便飞屑。
只嫌春雪趁春雷,春容止要渠栽培。
冻作玉花销作雨,多般点缀春庭户。 -
155.《周氏行》 宋·张耒
亭亭美人舟上立,周氏女儿年二十。
少时嫁得刺船郎,郎身如墨妾如霜。
嫁后妍媸谁复比,泪痕不及人前洗。
天寒守舵雨中立,风顺张帆夜深起。 -
156.《湘月·天风吹我》 清·龚自珍
天风吹我,堕湖山一角,果然清丽。
曾是东华生小客,回首苍茫无际。
屠狗功名,雕龙文卷,岂是平生意?!
乡亲苏小,定应笑我非计。 -
157.《谢王道济惠古诗古石器》 宋·司马光
缑氏古城里,好道王道济。
作诗有古风,读书知古意。
朝来遗仆夫,遗我古石器。
结从天地初,生自一拳际。 -
158.《四民诗其三·工》 宋·范仲淹
先生教百工,作为天下器。
周旦意不配刊之考工记。
嗟嗟远圣人,製度日以纷。 -
159.《水龙吟 陈希夷睡歌,有契予心,因衍之》 元·元好问
百年同是行人,酒乡独有归休地。
此心安处,良辰美景,般般称遂。
力士铛头,舒州杓畔,不妨游戏。
算为狂为隐,非狂非隐,人谁解,先生意。 -
160.《踏莎行·点点琼酥》 宋·无名氏
点点琼酥,初寒乍结。
看来未忍轻轻折。
园林正告久萧条,春工著意饶先发。
眼底不凡,枝头自别。
也知彻苦宜霜雪。
这般风味凭馨香,怎教桃李同时节。