-
241.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
242.《同谷七歌》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。
呜呼一歌兮歌已哀,悲风为我从天来。 -
243.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
244.《哀三城》 宋·释居简
岁逢虎牛祸折萌,荡荡蜀道犹可评。
嗾奸反正善其计,振槁拉枯徒匀勸。
初虽覆杯可撲减,终焉决海难为平。
智人三尺眼前暗,明玉一玷磨弗晶。 -
245.《肖甫送至天雄故城因观宋大观五礼碑同赋》 明·黎民表
风吹古城势欲倒,征车北指燕山道。
道傍穹碑十丈余,雨剥霜风卧青草。
我行拂拭开尘沙,良工独苦咸咨嗟。
婉丽似出虞秘监,廓落正类颜琅琊。 -
246.《中丞刘先生斋阁前山茶一枝并蒂因效柏梁体》 明·苏伯衡
朔风剪水雨雪雱,万木萧条冻且僵。
青藜丈人铃阁傍,山茶作花红锦香。
中有一枝并蒂香,符彩烂若双鸳鸯,嫣然占尽三春光。
皇英来自云中央,赤旗翠节雨作行。 -
247.《题义方书舍》 明·王绂
我昔童丱时,蒙养绝浮靡。
朝夕常趋庭,颇解学诗礼。
奈何才弱冠,早已失怙恃。
徒怀风木悲,没齿殊未已。 -
248.《孙彦古画风雨山水歌》 宋·张耒
山深岩高石壁青,白日忽变天晦冥。
黑风驱云走不停,惊电疾雨来如倾。
山前雨点大如手,山下水涌危槎横。
崩崖古树老有灵,吼怒直与风云争。 -
249.《赠别李次翁》 宋·黄庭坚
利欲薰心,随人翕张。
国好骏马,尽为王良。
不有德人,俗无津梁。
德人天游,秋月寒江。 -
250.《雷逸老以仿石鼓文见遗因呈祭酒吴公》 宋·梅尧臣
石鼓作自周宣王,宣王发愤搜岐阳。
我车我马攻既良,射夫其同弓矢张。
舫舟又渔缚鱮鲂,何以贯之维柳杨。
从官执笔言成辛,书在鼓腰镌刻臧。 -
251.《酬李唐臣赠山水短轴》 宋·晁补之
大山宫,小山霍,欲识山高观石脚。
大波为澜,小波为沦,欲知水深观水津。
营丘于此意独亲,杜侯所与复有人。
不见李侯今五载,苦向营丘有余态。 -
252.《感时述事(十首)》 明·刘基
十羊烦九牧,自古贻笑嗤。
任贤苟不贰,焉用多人为。
师行仰供给,州县方告疲。
差徭逮所历,添官有权宜。 -
253.《送刘枢密留守建康》 宋·张栻
整驾欲南鹜,乃复送公舟。
公行民所瞻,原言勿淹留。
向来秉事枢,正色有忠谋。
坐觉国势尊,已验权网收。 -
254.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
255.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。 -
256.《赠舒亦山入越》 宋·陈著
危世无山林,颓俗无门户。
彼美诗书身,悠然自为趣。
扬扬飞霞佩,清风导前路。
借问欲何之,谓我稽山去。 -
257.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
258.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
259.《送李眉州》 宋·彭龟年
出捧毛义檄,不违菽水欢。
归侍潘安舆,能宣诏条宽。
古来忠孝事,兼此良独难。
是心无中边,宁择陆与盘。 -
260.《杂曲歌辞·古别离》 唐·孟云卿
朝日上高台,离人怨秋草。
但见万里天,不见万里道。
君行本遥远,苦乐良难保。
宿昔梦同衾,忧心梦颠倒。