-
41.《读张文潜黄鲁真中兴颂有作》 宋·陈长方
文皇光明大式围,招来群策常低眉。
恩流动植到肌骨,民心与作邦家基。
岁月日逝阅天宝,樁撞家居恣纖儿。
妇后一日投三子,内间更纳寿王妃。 -
42.《挽朱梧月》 宋·刘应凤
早岁出山交识广,晚年闭户子孙单。
酒边谈笑俱成史,病后风骚尚可坛。
直向九泉寻辈行,肯留百世说艰难。
江空云冷衣冠尽,猿鹤羞人指亦弹。 -
43.《岁寒亭成题柱自警》 宋·王名遂
松荣梅竹秀,三径但含滋。
不与乾坤老,难令霜雪欺。
交情存淡薄,世治识艰危。
前路留教远,终身以自期。 -
44.《送容斋自福粹满归》 宋·萧黯
此地相从惊岁晚,登临况是客归时。
却将襟抱向谁可,正尔艰难唯子知。
情到中年工作恶,别于生世易为悲。
梅花尽醉清江上,黯澹西风冻雨垂。 -
45.《和刘柴桑》 明·童冀
昔我去乡里,所至辄踌躇。
踌躇何所叹,华屋无人居。
父老向我言,往往卿相庐。
存者日颓弊,余已成丘墟。 -
46.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
47.《夜坐》 未知·王中
岁事行将尽,寂寥无所欢。
书灯茅屋静,山月夜窗寒。
旅况何曾好,人情愈可叹。
乱离虽自苦,垂老值艰难。 -
48.《读苏叔党汝州北山杂诗次其韵》 宋·陆游
久病卧江村,发白面黧黑。
艰难念温饱,日夜积涓滴。
聚壤粪园桑,荷锄耘垄麦;苟失一日勤,农事深可惜。
小儿念乃翁,卒岁共欣戚。
跂望明年春,社雨泥一赤。 -
49.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
颁历如昨日,俯仰芳岁残。
蜩蚻方鸣秋,碪杵已戒寒。
书生赋予薄,何适不艰难。
粱肉固所美,食淡心始安。 -
50.《庚申十二月二十一日西和州健步持子布书报已》 宋·陆游
万里东来双鲤鱼,衰翁悲喜得儿书。
闻过岘首已冬至,想到匡庐将岁除。
辛苦山行穿雪履,凄凉旅饭嚼冰蔬。
此行身历艰难遍,莫厌东皋共荷鉏。 -
51.《重示》 宋·陆游
笃学仁何远,穷居道亦行。
能充气刚大,谁蔽性光明?家世艰难业,乡闾宿昔情。
岁残相劳苦,惟是语春耕。 -
52.《发岐亭宿故镇三首》 宋·张耒
征人不敢安,蓐食待明发。
润冲石上云,冷踏松间月。
艰难付一笑,岁月惊屡阅。
偃亚道傍松,茯苓应可掘。 -
53.《读杜集》 宋·张耒
风雅不复兴,后来谁可数。
陵迟数百岁,天地实生甫。
假之虹与霓,照耀蟠肺腑。
夺其富贵乐,激使事言语。 -
54.《平阴张澄居士隐处三诗之仁亭》 宋·黄庭坚
无心经世网,有道藏丘山。
养生息天黥,艺木印岁寒。
德人墙九仞,强学窥一斑。
张侯大雅质,结发闯儒关。 -
55.《苦寒行》 宋·文同
上太行兮高盘盘,日将暮兮岁已阑。
入谷口兮出林端,风惨惨兮吹骨寒。
冰霜结兮玉败巑岏,光上照兮天色乾。
纷横委兮草树残,黯慄烈兮烟云漫。 -
56.《粹翁用奇父韵赋九日与义同赋兼呈奇父》 宋·陈与义
安隐轻节序,艰难惜欢娱。
先生守苜蓿,朝士夸茱萸。
前年邓州城,风雨倾客居。
何尝疏麯生,麯生自我疏。 -
57.《年老逢春十三首》 宋·邵雍
年老逢春春莫悭,春悭不当世艰难。
四时只有三春好,一岁都无十日间。
酒盏不烦人诉免,花枝须念雨摧残。
却愁千片飘零后,多少金能买此欢。 -
58.《送程建用宣德西归》 宋·苏辙
昔与君同巷,参差对柴荆。
艰难奉老母,弦歌教诸生。
藜藿饱臧获,布褐均弟兄。
贫贱理则穷,礼义日益明。 -
59.《寓居六咏》 宋·苏辙
西邻分半井,十口无渴忧。
岁旱百泉竭,日供八家求。
艰难念生理,沾足愧寒流。
比闻山田妇,出汲争群牛。 -
60.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。