-
1.《双溪驿》 宋·何恭直
唐山山下双溪上,城堞参差图不成。
已许开帘见山色,何妨欹枕听溪声。
疏泉尚想前贤意,美俗犹存太古情。
试向丹楼望原野,青青菖叶正催耕。 -
2.《追和许浑游溪夜回韵》 元·马祖常
溪水连云过竹间,溪声云影半潺潺。
鹤来近屋童看熟,鹭下长松客对闲。
每待月痕侵石坞,还期烟色认柴关。
人生岂独官为贵,好向君王乞越山。 -
3.《夜泊东溪有怀》 唐·唐彦谦
水昏天色晚,崖下泊行舟。
独客伤归雁,孤眠叹野鸥。
溪声牵别恨,乡梦惹离愁。
酒醒推篷坐,凄凉望女牛。 -
4.《夜泊东溪有怀》 唐·唐彦谦
水昏天色晚,崖下泊行舟。
独客伤归雁,孤眠叹野鸥。
溪声牵别恨,乡梦惹离愁。
酒醒推篷坐,凄凉望女牛。 -
5.《渡横溪》 宋·李弥逊
百尺沧浪两岸沙,肩舆徒涉步欹斜。
溪声犹带夜来雨,山色渐分云外霞。
岸半断林开鸟道,水边疏生近人家。
尘埃何处寻真境,试农寒流认落花。 -
6.《潜溪晚归二首》 宋·宋庠
刹刹寻僧驻盖频,已闻归骑趣城闉。
岩云不散溪泉咽,野色幽声共怨人。 -
7.《醉蓬来(同前)》 宋·赵磻老
听都人歌咏,便启金瓯,再登元老。
山色溪声,与春风齐到。
补衮工夫,望梅心绪,见丹青重好。
鹊噪晴空,灯迎诞节,槐堂欢笑。 -
8.《次韵重令升四咏·性乐堂》 宋·朱翌
且置纷纷事百端,从公系马白云边。
欲知太守乐其乐,山色溪声得两全。 -
9.《圆通师孙福长老请赞》 宋·释心月
虚空寥寥,吾之体也。
万象纭纭,吾之用也。
青山白云,吾之宾朋也。
山色溪声,吾之言论也。
作是说者,画师之所不能幻也。
夫画师所不能幻者,吾亦不知吾之为谁也。
故强名之,曰石豀老冻畐也。 -
10.《青溪/过青溪水作》 唐·王维
言入黄花川,每逐清溪水。
随山将万转,趣途无百里。
声喧乱石中,色静深松里。
漾漾泛菱荇,澄澄映葭苇。
我心素已闲,清川澹如此。
请留磐石上,垂钓将已矣。
(磐石 一作:盘石)