-
1.《登徒子好色赋》 先秦·宋玉
大夫登徒子侍于楚王,短宋玉曰:"玉为人体貌闲丽,口多微辞,又性好色。
愿王勿与出入后宫。
"
王以登徒子之言问宋玉。 -
2.《真娘墓》 宋·王禹偁
女命在于色,士命在于才。
无色无才者,未死如应灰。
虎丘真娘墓,止是空土堆。
香魂与腻骨,销散随黄埃。 -
3.《题画》 明·李东阳
风林不定惊枝袅,上有修翎两山鸟。
溪边独鹭短丝垂,影落晴波秋渺渺。
鸳鸯鸂鶒似争春,锦毛绣翼相鲜新。
寒乌数点寂相背,颇学山翁避贵人。 -
4.《见鹦鹉有赤色者遂赋》 明·黄鲁曾
珍翮丹砂耀,瑰颠赤玉辉。
如能解羁绁,还并日乌飞。 -
5.《废苑见牡丹黄色者》 宋·汪元量
西园兵后草茫茫,亭北犹存御爱黄。
晴日暖风生百媚,不知作意为谁香。 -
6.《书张必达诗词卷首》 宋·曾丰
诗写水云真,词传花柳神。
溜脂松濯濯,凝粉竹津津。
色者空中幻,声其寂里尘。
愿言收视听,其细入无伦。 -
7.《冬中至玉泉山寺属穷阴冰闭崖谷无色及仲春行县…有此作》 唐·张九龄
灵境信幽绝,芳时重暄妍。
再来及兹胜,一遇非无缘。
万木柔可结,千花敷欲然。
松间鸣好鸟,竹下流清泉。 -
8.《寻西山隐者不遇/山行寻隐者不遇》 唐·丘为
绝顶一茅茨,直上三十里。
扣关无僮仆,窥室唯案几。
若非巾柴车,应是钓秋水。
差池不相见,黾勉空仰止。 -
9.《白龙窟泛舟寄天台学道者》 唐·常建
夕映翠山深,馀晖在龙窟。
扁舟沧浪意,澹澹花影没。
西浮入天色,南望对云阙。
因忆莓苔峰,初阳濯玄发。 -
10.《望终南山,寄紫阁隐者》 唐·李白
出门见南山,引领意无限。
秀色难为名,苍翠日在眼。
有时白云起,天际自舒卷。
心中与之然,托兴每不浅。
何当造幽人,灭迹栖绝巘.