-
381.《兰陵王》 宋·张元干
绮霞散。
空碧留晴向晚。
东风里,天气困人,时节秋千闭深院。
帘旌翠波飐。 -
382.《瑞鹤仙》 宋·杨无咎
数文章翰墨。
前辈远,稍□风流岑寂。
公才万夫敌。
嗣家声,不坠江西人物。 -
383.《法曲(遍第二)》 宋·曹勋
向虚靖晨起。
朝元意达,冲漠怡怡。
三天澄映,九光霁碧,如有鹤舞鸾飞。
泛空际。 -
384.《夹竹桃花(咏题)》 宋·曹勋
绛彩娇春,苍筠静锁,掩映夭姿凝露。
花腮藏翠,高节穿花遮护。
重重蕊叶相怜,似青帔艳妆神仙侣。
正武陵溪暗,淇园晓色,宜望中烟雨。 -
385.《好事近》 宋·曹勋
花动两山春,绿绕翠围时节。
雨涨晓来湖面,际天光清彻。
移尊兰棹压深波,歌吹与尘绝。
应向断云浓淡,见湖山真色。 -
386.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
387.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
388.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
389.《南浦(洞天)》 宋·史浩
一箭舜弦风,向晓来、轻寒初报麦秀。
蝶股歇花须,韶光老,莺声倦闻呼友。
池塘绿暗,数竿粉节天然瘦。
对兹美景,爱清歌妙曲,千钟芳酒。 -
390.《花心动(端午)》 宋·史浩
槐夏阴浓,笋成竿、红榴正堪攀折。
菖B321碎琼,角黍堆金,又赏一年佳节。
宝觥交劝殷勤愿,把玉腕、彩丝双结。
最好是,龙舟竞夺,锦标方彻。 -
391.《浣溪沙(即席)》 宋·仲并
清远湖山佳丽人。
柳边花下复清晨。
向前犹有几多春。
祓禊秋千时节近,管弦歌舞一回新。
未嗔狂客污车茵。 -
392.《好事近(黄义卿画带霜竹)》 宋·高登
潇洒带霜枝,独向岁寒时节。
触目千林憔悴,更幽姿清绝。
多才应赋得天真,落笔惊风叶。
从此绿窗深处,有一梢秋月。 -
393.《好事近(再和饯别)》 宋·高登
送客过江村,况值重阳佳节。
向晚西风萧瑟,正离人愁绝。
尊前相顾惜参商,引十分蕉叶。
回首高阳人散,负西楼风月。 -
394.《好事近(又和纪别)》 宋·高登
饮兴正阑珊,正是挥毫时节。
霜干银钩锦句,看壁间三绝。
西风特地飒秋声,楼外触残叶。
匹马翩然归去,向征鞍敲月。 -
395.《朝中措》 宋·黄公度
尔黄发,欲三寿之作朋;遗我绿琴,顾双金之何报。
”尝邀公至五羊,特为开宴,令洪丞相适代为乐语云:“云外神仙,何拘弱水。
海隅老稚,始识魁星。
”又寄调“临江仙”以侑觞云:“北斗南头云送喜,人间快睹魁星。 -
396.《水龙吟(别故人)》 宋·曾协
楚乡菰黍初尝,马蹄偶踏扬州路。
莼丝向老,江鲈堪脍,催人归去。
秋气萧骚,月华如洗,一天风露。
望重重烟水,吴淞万顷,曾约旧时鸥鹭。 -
397.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
398.《临江仙(郑盐生日)》 宋·洪适
向日鹓行瞻凤彩,共期直上金銮。
却来持节海云边。
身兼三使者,名是一仙官。
汉室中兴高密冠,千年苗裔蝉联。
左弧嘉庆舞祥烟。
橘中招四老,同醉酒如泉。 -
399.《水调歌头(席上呈梁次张)》 宋·王千秋
笔力卷鲸海,人物冠麟台。
向来朱邸千字,不省有惊雷。
人似曲江风韵,刚要重来持节,不道玉堂浚摺*挼鸫砺洌瑣貂掩映,玉崔嵬。
看公谈笑、长河千里静氛埃。 -
400.《塞孤(次柳耆卿韵)》 宋·朱雍
雪江明,练静波声歇。
玉浦梅英初发。
隐隐瑶林堪乍别。
琼路冷,云阶滑。