-
641.《端午赐观骑射击球侍宴》 明·王绂
葵榴花开蒲艾香,都城佳节逢端阳。
龙舟竞渡不足尚,诏令禁御开球场。
球场新开向东苑,一望晴烟绿莎软。
万马骞腾鼓吹喧,五云缭绕旌旗展。 -
642.《送范斋李先生致仕还吴》 明·王鸿儒
春色俄看到枳花,江东行客理归艖。
世途水马波难溯,吾道人龙迹已遐。
安世平生多气节,少陵老去忆桑麻。
袖中未有留戡疏,羞向灯前看莫邪。 -
643.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
644.《出陕城述所经览》 明·王廷相
秦浦发归旗,逶迤度长坂。
云入林峦合,鸟向旌旟散。
浴兰注温泉,绿磴求骊馆。
莲峰峥华首,蘅坻清渭岸。 -
645.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
646.《二月望在巩昌客馆夜梦归里中与金十二丈傅九》 明·王祎
东风解冻春二月,东还陇西驻吾辙。
中宵好月入窗明,孤馆殊花应时发。
慷慨既罢倚醉眠,梦里迢迢返东浙。
我家住在县乌伤,奕世衣冠绍先烈。 -
647.《过侯城里有感》 明·魏泽
笱舆冲雨过侯城,抚景依然感慨生。
黄鸟向人空百啭,青猿堕泪只三声。
山中自可全高节,天下难居是盛名。
却忆令威千载后,重归华表不胜情。 -
648.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
649.《赐衣》 明·严嵩
宫衣锦段新,宣赐遍臣邻。
绣纹盘虎豹,金彩织麒麟。
诏向龙沙远,颁从玉陛均。
拜登齐阙谢,愧省独墙循。 -
650.《题戴进山水抱琴图歌》 明·杨承鲲
呜呼清角不复见,玄鹤已去悲风呼。
裨海齐州一反掌,乾坤莽莽知音孤。
曲高节疏苦欲睡,白首人间空见图。
就之忽惊云木动,沈笔欲下还踌躇。 -
651.《春思曲》 明·俞允文
江南花时二三月,少妇乘春逐芳节。
心性稳惬含清真,弄影晴川自流悦。
青丝刻带锦作裳,宝扇轻摇翡翠光。
芸房露冷春窗火,兰径烟开粉腻香。 -
652.《陈员外奉使西域周寺副席中道别长句》 明·曾棨
汉家郎官头未白,扈从初为两京客。
忽逢天边五色书,万里翩翩向西域。
腰间宝剑七星文,连旌大旆何缤纷。
解鞍夜卧营中月,揽辔朝看陇上云。 -
653.《早春大中丞同川李公见访询及陂上旧游处赋此》 明·周藩宗正
夷门东向接郊坰,使节曾于此地停。
十九年华一回首,紫云空护壁间铭。 -
654.《定风波·两两轻红半晕腮》 宋·苏轼
两两轻红半晕腮,依依独为使君回。
若道使君无此意,何为,双花不向别人开。
但看低昂烟雨里,不已。
劝君休诉十分杯。
更问尊前狂副使。
来岁。
花开时节与谁来。 -
655.《常润道中有怀钱塘寄述古五首》 宋·苏轼
従来直道不辜身,得向西湖两过春。
沂上已成曾点服,泮宫初采鲁侯芹。
休惊岁岁年年貌,且对朝朝暮暮人。
细雨晴时一百六,画船鼍鼓莫违民。 -
656.《和述古冬日牡丹四首》 宋·苏轼
一朵妖红翠欲流,春光回照雪霜羞。
化工只欲呈新巧,不放闲花得少休。
花开时节雨连风,却向霜余染烂红。
漏泄春光私一物,此心未信出天工。 -
657.《乐全先生生日以铁拄杖为寿二首》 宋·苏轼
先生真是地行仙,住世因循五百年。
每向铜人话畴昔,故教铁杖斗清坚。
入怀冰雪生秋思,倚壁蛟龙护昼眠。
遥想人天会方丈,众中惊倒野狐禅。 -
658.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
659.《东阳水乐亭(为东阳令王都官概作·)》 宋·苏轼
君不学白公引泾东注渭,五斗黄泥一钟水。
又不学哥舒横行西海头,归来羯鼓打凉州。
但向空山石壁下,爱此有声无用之清流。
流泉无纟玄石无窍,强名水乐人人笑。 -
660.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。