-
1.《柳子厚墓志铭》 唐·韩愈
子厚,讳宗元。
七世祖庆,为拓跋魏侍中,封济阴公。
曾伯祖奭,为唐宰相,与褚遂良、韩瑗俱得罪武后,死高宗朝。
皇考讳镇,以事母弃太常博士,求为县令江南。 -
2.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
3.《报孙会宗书》 两汉·杨恽
恽材朽行秽,文质无所底,幸赖先人余业,得备宿卫。
遭遇时变,以获爵位。
终非其任,卒与祸会。
足下哀其愚,蒙赐书教督以所不及,殷勤甚厚。 -
4.《留别彰德军从事范校书》 唐·高骈
无金寄与白头亲,节概犹夸似古人。
未出尘埃真落魄,不趋权势正因循。
桂攀明月曾观国,蓬转西风却问津。
匹马东归羡知己,燕王台上结交新。 -
5.《多丽》 宋·高登
人间世,偶然攘臂来游。
何须恁、乾坤角抵,又成冷笑俳优。
且宽心、待他天命,谩鼓舌、夸吾人谋。
李广不侯,刘蕡未第,千年公论合谁羞。 -
6.《董端公墓》 宋·董煝
从来正气关天地,扞禦功成死不妨。
守土忠贞唐许远,埋论节概汉张网。
麒麟高冢閒金盌,屃贔丰碑重玉堂。
旷代衣冠谁解识,令人终古泣斜阳。 -
7.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
8.《寄辇下莫降秀才》 宋·林逋
犀围古暗革靴鸣,楚楚衣裾白苧轻。
节概平时长独立,文章近日合双行。
且看辇毂千蹄晓,复忆溪山数峰晴。
一第临临杏花宴,满都春色叫迁莺。 -
9.《挽傅安道郎中词二首》 宋·韩元吉
节概存先烈,文才蔼儁声。
弟兄联膴仕,父子擅英名。
密勿栖郎省,光华拥使旌。
甘泉虚从橐,曾未席恩荣。 -
10.《出城》 宋·郑獬
尘土满城黑,出城双眼宽。
山川秋意恶,风雨晚潮寒。
物象飒以变,泥污不可蟠。
英豪重节概,儿女感衰残。
霜老琱弓劲,风焦画鼓乾。
蛟螭正无赖,好掷六鳌竿。 -
11.《汾阴曲》 宋·李新
吾爱西湖段干木,凛然节概凌孤竹。
遗风扫地青冢存,汾水千年为谁渌。
水边剑佩锵寒玉,熊车来作江阳牧,忠梗峨峨一面霜,想像古人今在目。
我叹今人似古人,丝桐为播汾阴曲。 -
12.《挽杨茂原二首》 宋·赵蕃
松老成哀吹,天高惨暮云。
如何岁时隔,便作死生分。
经纪无家事,编藏有旧文。
周侯诚义士,节概过非君。 -
13.《挽蜀帅赵侍郎二首》 宋·李曾伯
蜀赖宗臣力,剑光星斗高。
位才登豹尾,身几付鸿毛。
节概公何慊,时艰运适遭。
岷山如不坏,难泯此忠劳。 -
14.《沁园春(过彭泽发明靖节归来之本心)》 宋·王奕
八十日官,浩然归去,知心者希。
谓诗有招魂(山谷诗云:欲招千载魂。
斯文或宜出此)
,姑言其概,注其述酒(阳乐间注述酒一篇)
,亦特其微。
不事不儿,惟书甲子,皆是先生杜德机。 -
15.《沁园春(过彭泽发明靖节归来之本心)》 宋·王奕
八十日官,浩然归去,知心者希。
谓诗有招魂(山谷诗云:欲招千载魂。
斯文或宜出此)
,姑言其概,注其述酒(阳乐间注述酒一篇)
,亦特其微。
不事不儿,惟书甲子,皆是先生杜德机。 -
16.《东阳水乐亭(为东阳令王都官概作·)》 宋·苏轼
君不学白公引泾东注渭,五斗黄泥一钟水。
又不学哥舒横行西海头,归来羯鼓打凉州。
但向空山石壁下,爱此有声无用之清流。
流泉无纟玄石无窍,强名水乐人人笑。 -
17.《客有携寇莱公真挂于驿舍傍题云今作閰罗王概》 宋·贺铸
凛凛英风万世孤,忽瞻容貌涕洟俱。
遗谋不愧生张说,异事犹烦鬼薰狐。
黑白已分归节义,丹表长慑在奸谀。
不烦摇扇苍蝇去,一片寒冰挂座隅。 -
18.《投赠哥舒开府二十韵》 唐·杜甫
今代麒麟阁,何人第一功。
君王自神武,驾驭必英雄。
开府当朝杰,论兵迈古风。
先锋百胜在,略地两隅空。 -
19.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
20.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。