-
1.《新荷叶·薄露初零》 宋·李清照
薄露初零,长宵共、永书分停。
绕水楼台,高耸万丈蓬瀛。
芝兰为寿,相辉映、簪笏盈庭。
花柔玉净,捧觞别有娉婷。 -
2.《蝶恋花》 宋·赵令
至。
抚张曰:至矣至矣,睡何为哉?并枕重衾而去。
张生拭目危坐久之,犹疑梦寐。
俄而红娘捧崔而至,则娇羞融冶,力不能运支体。 -
3.《蝶恋花·数夕孤眠如度岁》 宋·赵令畤
数夕孤眠如度岁。
将谓今生,会合终无计。
正是断肠凝望际。
云心捧得嫦娥至。
玉困花柔羞抆泪。
端丽妖娆,不与前时比。
人去月斜疑梦寐。
衣香犹在妆留臂。 -
4.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
5.《风流子·出关见桃花》 清·张惠言
海风吹瘦骨,单衣冷、四月出榆关。
看地尽塞垣,惊沙北走;山侵溟渤,叠障东还。
人何在?柳柔摇不定,草短绿应难。
一树桃花,向人独笑;颓垣短短,曲水湾湾。 -
6.《小梅花曲》 宋·项安世
花如郁李枝如柳,小桃起得梅花后。
柔柔冉冉不禁风,密密排排浑是绣。
长瓶绿水短窗前,病客相依伴昼眠。
梦跨玉骢花畔去,黄花络脑紫籐鞭。 -
7.《看花》 唐·孟郊
家家有芍药,不妨至温柔。
温柔一同女,红笑笑不休。
月娥双双下,楚艳枝枝浮。
洞里逢仙人,绰约青宵游。 -
8.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
9.《水仙花叶如金灯而加柔泽花浅黄其干如萱草秋》 宋·张耒
宫样鹅黄绿带垂,中州未省见仙姿。
只疑湘水绡机女,来伴清秋宋玉悲。 -
10.《降真香清而烈有法用柚花建茶等蒸煮遂可柔和》 宋·郑刚中
南海有枯木,木根名降真。
评品坐粗烈,不在沈水伦。
高人得仙方,蒸花助氤氲。
瓦甑铺柚蕊,沸鼎腾汤云。 -
11.《蝶恋花·端正纤柔如玉削》 宋·杨无咎
端正纤柔如玉削。
窄袜宫鞋,暖衬吴绫薄。
掌上细看才半搦。
巧偷强夺尝春酌。
稳称身材轻绰约。
微步盈盈,未怕香尘觉。
试问更谁如样脚。
除非借与嫦娥著。 -
12.《玉真瑞世颂》 宋·白玉蟾
维皇宋嘉定皇后崇尚神仙,有志铅汞,臣生遇熙旦,获覩盛事,谨制《玉真瑞世颂》。
其辞曰: -
13.《四月十一日与妇小酌玉莲花前有感》 宋·陈著
西湖西山坡,水乐洞之恻。
有池当轩绿,有花当夏白。
风润脉柔茎,午芳擅正色。
方来玉八瓣,圆中珠一的。 -
14.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
15.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
16.《传言玉女》 宋·袁綯
眉黛轻分,惯学玉真梳掠。
艳容可画,那精神怎貌。
鲛绡映玉,钿带双穿缨络。
歌音清丽,舞腰柔弱。 -
17.《木兰花慢》 宋·刘镇
看纤云双月,湛河汉,夜声收。
正玉尘生风,银床坠露,凉叶飕飕。
襟怀静吞八表,莫登山临水易惊秋。
闲想多情宋玉,旧来空替人愁。 -
18.《木兰花慢(雨中荼コ)》 宋·杨子咸
紫凋红落后,忽十丈,玉虬横。
望众绿帏中,蓝田璞碎,鲛室珠倾。
柔条紧风无力,更不禁、连日峭寒清。
空与蝶圆香梦,枉教莺诉春情。 -
19.《南歌子·玉盏浮琼蚁》 宋·郭世模
玉盏浮琼蚁,金奁吐翠虬。
醉乡归路接温柔。
暗卜幽期低约、笑藏阄。
索去眉先锁,将言泪已流。
小窗移火更迟留。
自剔灯花油涴、玉搔头。 -
20.《偕刘景玉周元浩携小妓游于坡上忘形剧饮故赋》 明·徐淮
马如游龙车若水,刘郎周郎玉相倚。
柔风暖日故蒸春,紫燕黄鹂自相语。
先生染笔写乌丝,美人持杯唱《金缕》。
醉来为爱落花多,急扫苍苔坐红雨。