-
141.《木兰花慢(题冯云月玉连环词后)》 宋·黄升
自沈香梦断,风雨外、失馀春。
怅袍锦淋漓,金銮论奏,四海无人。
蛾眉古来见妒,奈昭阳、飞燕亦成尘。
惟有空梁落月,至今能为传神。 -
142.《木兰花慢》 宋·张枢
歌尘凝燕叠,又软语、在雕梁。
记剪烛调弦,翻香校谱,学品伊凉。
屏山梦云正暖,放东风、卷雨入巫阳。
金冷红条孔雀,翠间彩结鸳鸯。 -
143.《蝶恋花(春燕和韵)》 宋·萧汉杰
一缕春情风里絮。
海阔天高,那更云无数。
娇颤画梁非为雨。
怜伊只合和伊去。
欲话因缘愁日暮。
细认帘旌,几度来还去。
万一这回航可渡。
共渠活处寻条路。 -
144.《应天长(花港观鱼)》 宋·张矩
岸容浣锦,波影堕红,纤鳞巧避凫唼。
禹浪未成头角,吞舟胆犹怯。
湖山外,江海匝。
怕自有、暗泉流接。 -
145.《应天长(花港观鱼)》 宋·张矩
岸容浣锦,波影堕红,纤鳞巧避凫唼。
禹浪未成头角,吞舟胆犹怯。
湖山外,江海匝。
怕自有、暗泉流接。 -
146.《蝶恋花(清明前两日闻燕)》 宋·汪宗臣
年去年来来去早。
怪底不来,庭院春光老。
知过谁家翻别调。
家家望断飞踪窅。
千里潇湘烟渺渺。
不记雕梁,旧日恩多少。
匝近清明檐外叫。
故巢犹在朱檐晓。 -
147.《蝶恋花》 宋·姚云文
春到海棠花几信。
堠馆余寒,欲雨征衣润。
燕认杏梁栖未稳。
特丹忽报清明近。
恨入青山连晓镜。
香雪柔酥,应被春消尽。
绣阖深深人半醒。
烛花贴在金钗影。 -
148.《到石梁观瀑布》 清·袁枚
天风肃肃衣裳飘,人声渐小滩声骄。
知是天台古石桥。
一龙独跨山之凹,高耸脊背横伸腰,其下嵌空走怒涛。 -
149.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
150.《一枝花·杭州景》 元·关汉卿
普天下锦绣乡,环海内风流地。
大元朝新附国,亡宋家旧华夷。
水秀山奇,一到处堪游戏,这答儿忒富贵。
满城中绣幕风帘,一哄地人烟凑集。 -
151.《忆少年·飞花时节》 清·朱彝尊
飞花时节,垂杨巷陌,东风庭院。
重帘尚如昔,但窥帘人远。
叶底歌莺梁上燕,一声声伴人幽怨。
相思了无益,悔当初相见。 -
152.《蝶恋花·庭院深深人悄悄》 清·谭献
庭院深深人悄悄,埋怨鹦哥,错报韦郎到。
压鬓钗梁金凤小,低头只是闲烦恼。
花发江南年正少,红袖高楼,争抵还乡好?遮断行人西去道,轻躯愿化车前草。 -
153.《蝶恋花·窗外绿阴添几许》 清·王国维
窗外绿阴添几许。
剩有朱樱,尚系残春住。
老尽莺雏无一语。
飞来衔得樱桃去。
坐看画梁双燕乳。
燕语呢喃,似惜人迟暮。
自是思量渠不与。
人间总被思量误。 -
154.《玉楼春·寂寂画堂梁上燕》 宋·魏承班
寂寂画堂梁上燕,高卷翠帘横数扇。
一庭春色恼人来,满地落花红几片。
愁倚锦屏低雪面,泪滴绣罗金缕线。
好天凉月尽伤心,为是玉郎长不见。 -
155.《菩萨蛮·隔花才歇帘纤雨》 清·纳兰性德
隔花才歇帘纤雨,一声弹指浑无语。
梁燕自双归,长条脉脉垂。
小屏山色远,妆薄铅华浅。
独自立瑶阶,透寒金缕鞋。 -
156.《菩萨蛮·隔花才歇廉纤雨》 清·纳兰性德
隔花才歇廉纤雨,一声弹指混无语。
梁燕自双归,长条脉脉垂。
小屏山色远,妆薄铅华浅。
独自立瑶阶,透寒金缕鞋。 -
157.《小梁州·篷窗风急雨丝丝》 元·张可久
篷窗风急雨丝丝,闷捻吟髭。
淮阳西望路何之?无一个鳞鸿至,把酒问篙师。
迎头便说兵戈事。
风流再莫追思,塌了酒楼,焚了茶肆,柳营花市,更呼甚燕子莺儿! -
158.《一枝花·咏喜雨》 元·张养浩
用尽我为国为民心,祈下些值金值玉雨,数年空盼望,一旦遂沾濡,唤省焦枯,喜万象春如故,恨流民尚在途,留不住都弃业抛家,当不的也离乡背土。
[梁州]恨不得把野草翻腾做菽粟,澄河沙都变化做金珠。
直使千门万户家豪富,我也不枉了受天禄。
眼觑着灾伤教我没是处,只落得雪满头颅。 -
159.《河传·花落》 五代·孙光宪
花落,烟薄,谢家池阁,寂寞春深。
翠蛾轻敛意沉吟,沾襟,无人知此心。
玉炉香断霜灰冷,帘铺影,梁燕归红杏。
晚来天,空悄然,孤眠,枕檀云髻偏。 -
160.《玉楼春·燕雕梁画栋原无数》 清·宋徵舆
燕雕梁画栋原无数,不问主人随意住。
红襟惹尽百花香,翠尾扫开三月雨。
半年别我归何处?相见如将离恨诉。
海棠枝上立多时,飞向小桥西畔去。