-
41.《静坐对茶花偶作》 宋·曹彦约
菊后侮前冷落时,剪檀雕蜡酷为肌。
人从老处亲平淡,花向无中补阙亏。
地暖不忧春近远,窗空惟映月参差。
病夫久废卢仝枕,鼻观从容圣得知。 -
42.《次韵王茶马海棠四绝·王氏花屋海棠》 宋·魏了翁
宅在道傍如宝坊,一奁明玉颺新妆。
当年共赏人何在,万里相思梦寐香。 -
43.《和虞使君赋山茶花二首》 宋·程公许
眼明绝艳照凋年,傲雪凌霜分外妍。
鹤顶染砂那得似,犀棱削角自苍然。
若为白瑞三科里,独抱丹心一节坚。
岁晚须公与商略,尽渠春书万红嫣。 -
44.《和虞使君赋山茶花二首》 宋·程公许
梅花蘸碧江当,似怪高人金玉音。
咏絮可怜清寡伴,冠霞来与共论心。
定知名迫琼瑶响,莫情杯浮琥珀深。
姑射清寒西子醉,一时妩媚索高吟。 -
45.《茶花盛放满山》 宋·岳珂
花容缜栗露冰肤,消得脂韦酪和奴。
叶底绽葩黄映玉,枝间著子碧垂珠。
洁躬淡薄隐君子,苦口森严大丈夫。
便合味言归隽永,移根禁篽比青蒲。 -
46.《见三山翁插山茶花一朵二首》 宋·苏泂
人老簪花却自然,花红就不厌华颠。
人间无此风流样,何止源流二百年。 -
47.《见三山翁插山茶花一朵二首》 宋·苏泂
故里归来一幅巾,庙堂谁记此祠臣。
却将笔下黄麻意,自语山中白发人。 -
48.《赵龙学寄阳羡茶为汲蜀井对琼花烹之》 宋·方岳
三印谁分阳羡茶,自煎蜀井瀹琼花。
数间明月玉川屋,两腋清风银汉槎。
团凤烹来奴仆等,老龙毕竟当行家。
相思几梦山阴雪,搜搅平生书五车。 -
49.《春晚山茶花数朵艳甚》 宋·胡仲弓
万红彫落尽,留住隔年花。
独艳迎人笑,残妆带雨斜。
物情无老少,春意自繁华。
颜色休相妒,风流别一家。 -
50.《茶花》 宋·董嗣杲
花埋叶底寓春先,便想烹云煮活泉。
玉脸含羞匀晚艳,翠裾高曳掩秋妍。
灵随雷雨争抽瑞,尖吐枪旗趱摘鲜。
带雪莫知开又落,采须谁厌老蜂颠。 -
51.《山茶花》 宋·董嗣杲
老树苍枝翠子乾,烂红搀向雪晴看。
绿攒劲叶身边刺,金凝纖须腹内丹。
鹤顶剪开霞瓣暖,骊珠遗下日芒寒。
几多名品中州有,染透春风十二阑。 -
52.《山茶花二首》 宋·陶弼
浅为玉茗深都胜,大曰山茶小树红。
名誉漫多朋援少,年年身在雪霜中。 -
53.《山茶花二首》 宋·陶弼
江南池馆厌深红,零落空山烟雨中。
却是北人偏爱惜,数枝和雪上屏风。 -
54.《谢人送白山茶花二首》 宋·张镃
韵胜初闻不记年,偶逢俄在软红边。
山礬不遇南昌老,争得嘉名亚水仙。 -
55.《谢人送白山茶花二首》 宋·张镃
屋角春声喜报晴,青裳玉面晓妆明。
为君自断天休问,依倚清香乐此生。 -
56.《山茶花》 宋·张镃
翠翼高攒叶,朱缨澹拂花。
来从山堑侧,开称画檐牙。
影薄谁停绣,香清似煮茶。
几多轻敛态,月动夹窗纱。 -
57.《白山茶杂花》 宋·陈宓
奇葩冬后蕊,羞涩见东风。
不变冰霜操,从他百卉红。
芍药包红锦,橘花烂明珠。
不复忆海棠,飘零烟雨中。 -
58.《次韵宾旸张考坞观茶花》 宋·方回
头上洒酒巾,吹风行欹斜。
野径政自稳,世途殊未涯。
礼能致商皓,势足屈孟嘉。
君身独自由,时到山人家。 -
59.《山茶花》 宋·方回
石楠岩桂万年枝,方驾分花占四时。
犀甲鹤头傲霜雪,入春犹见岁寒姿。 -
60.《多心茶花》 宋·顾逢
此花别是山茶种,鹤顶丹红眩碧柯。
开出多心虽可爱,一心好处不须多。