-
101.《客有话故祕监京师旧宅因而伤之》 宋·李覯
等闲荣谢已愁闻,况话三公极宠身。
青史尚为今世事,朱门不是旧时人。
文章散入诸蕃口,花药留添上国春。
生死交情浑易见,有谁过此为沾巾。 -
102.《张鲁生遣马迎过郊居话别》 明·程嘉燧
昨夜南桥有报书,侵晨骑马过郊居。
江村月出风阴后,花木凉生宿雨余。
新句意多难较稳,故人情在亦从疏。
清秋不浅茅斋兴,摇荡浮云信所如。 -
103.《再过杭州访许成之同鲍谿父话旧》 明·程嘉燧
湖头城角雨如麻,宿酒残歌夜斗茶。
自笑经过无此客,欲寻好事更谁家。
留连别梦犹芳杜,早晚归帆已楝花。
人事年光应共惜,相逢烂醉是生涯。 -
104.《至嵩阳观,观即天皇故宅》 唐·储光羲
真人上清室,乃在中峰前。
花雾生玉井,霓裳画列仙。
念兹宫故宇,多此地新泉。
松柏有清阴,薜萝亦自妍。
一闻步虚子,又话逍遥篇。
忽若在云汉,风中意泠然。 -
105.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
106.《送子婿崔真甫、李穆往扬州四首》 唐·刘长卿
渡口发梅花,山中动泉脉。
芜城春草生,君作扬州客。
半逻莺满树,新年人独远。
落花逐流水,共到茱萸湾。 -
107.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
108.《题冤句宋少府厅留别》 唐·刘长卿
宋侯人之秀,独步南曹吏。
世上无此才,天生一公器。
尚甘黄绶屈,未适青云意。
洞澈万顷陂,昂藏千里骥。 -
109.《还山贻湛法师》 唐·孟浩然
幼闻无生理,常欲观此身。
心迹罕兼遂,崎岖多在尘。
晚途归旧壑,偶与支公邻。
导以微妙法,结为清净因。 -
110.《过故人庄》 唐·孟浩然
故人具鸡黍,邀我至田家。
绿树村边合,青山郭外斜。
开轩面场圃,把酒话桑麻。
待到重阳日,还来就菊花。 -
111.《杂言送黎六郎(寿阳公之子)》 唐·韦应物
冰壶见底未为清,少年如玉有诗名。
闻话嵩峰多野寺,不嫌黄绶向阳城。
朱门严训朝辞去,骑出东郊满飞絮。 -
112.《晚过盘石寺礼郑和尚》 唐·岑参
暂诣高僧话,来寻野寺孤。
岸花藏水碓,溪竹映风炉。
顶上巢新鹊,衣中得旧珠。
谈禅未得去,辍棹且踟蹰。 -
113.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
114.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
115.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
116.《春夜过长孙绎别业》 唐·钱起
佳期难再得,清夜此云林。
带竹新泉冷,穿花片月深。
含毫凝逸思,酌水话幽心。
不觉星河转,山枝惊曙禽。 -
117.《得李滁州书以玉潭庄见托,因书春思,以诗代答》 唐·独孤及
春物行将老,怀君意讵堪。
朱颜因酒强,白发对花惭。
日日思琼树,书书话玉潭。
知同百口累,曷日办抽簪。 -
118.《奉使西还早发小涧馆寄卢滁州迈》 唐·窦常
野棠花覆地,山馆夜来阴。
马迹穿云去,鸡声出涧深。
清风时偃草,久旱或为霖。
试与惸嫠话,犹坚借寇心。 -
119.《山行》 唐·戴叔伦
山行分曙色,一路见人稀。
野鸟啼还歇,林花堕不飞。
云迷栖鹤寺,水涩钓鱼矶。
回首天将暝,逢僧话未归。 -
120.《越溪村居》 唐·戴叔伦
年来桡客寄禅扉,多话贫居在翠微。
黄雀数声催柳变,清溪一路踏花归。
空林野寺经过少,落日深山伴侣稀。
负米到家春未尽,风萝闲扫钓鱼矶。