-
141.《次韵酬李黄山》 宋·卫宗武
吾儒何所事,读书而挟策。
君才郄林枝,灵根芳正发。
笔下富词藻,云锦自天落。
英英光岳气,洒洒冰雪魄。 -
142.《和王总干韵》 宋·卫宗武
碑铭细读识前人,贻后无非旧典刑。
宦业传家守清白,儒科继祖播芳馨。
絷驹共叹淹场藿,鸣鹿终当歌野芩。
千古斯文应不泯,待将辞藻掞天庭。 -
143.《游大明寺》 宋·宋庠
總辔出西坰,寥寥旭宇明。
丛冈森地秀,飞塔恍神行。
惠味沾仙露,疲心识化城。
远香来不断,空梵过犹清。 -
144.《和答吴充学士见寄长韵》 宋·宋庠
多士秀王国,珍群鹜天衢。
其间延陵季,煜煜承华跗。
盛藻班蔡流,芳年终贾徒。
籤芸拥石室,札绨纷鸿都。 -
145.《和答李学士见寄长韵》 宋·宋庠
璇源多清派,兰谷无绝芳。
之子相门裔,高才映周行。
妙年弄文史,雅志含圭璋。
中岁困官簿,铢两争低昂。 -
146.《雨夜秋兴示仲氏子京》 宋·宋庠
秋律盪华序,浓云生夕阴。
群芳伴雨泣,百竅随风吟。
衰萤灭遥径,倦翼翔故林。
暗隙湿已逗,孤灯青欲沈。 -
147.《又代作》 宋·项安世
新年轮遍列星名,却到龙头第一星。
梦泽东风吹丽曲,锦江春浪涨芳醽。
月鸾云凤挥才藻,日鹤天龟异寿龄。
此会明年应更好,长安花里醉还醒。 -
148.《向伯恭芗林诗》 宋·王铚
楚人喻芗草,可佩复可食。
灵均楚同姓,放逐去其国。
皎皎忠良心,惕惕惧谗贼。
扁舟下沧浪,魂迷招不得。 -
149.《徐逊绵题三贤祠堂诗有云士死惟留姓与名天下》 宋·方回
殷仁周寿缺圆形,释宝仙清笑乞灵。
何限台阶隆爵位,谁堪鼎足并仪形。
岁寒臭味松梅竹,乾象光芒日月星。
野服不殊人品似,年年苹藻荐芳馨。 -
150.《调李教授》 宋·李复
君不见屈平放逐南辞楚,憔悴行吟并江浦。
一闻鼓枻笑独醒,搔首低回愧渔父。
又不见渊明鼓泽投簪缨,退隐衡门依五柳。
凝尘满匣不鸣弦,头上接{上四下离}亲漉酒。 -
151.《建业怀古》 宋·宋无
离居迫驰道,晨往内西门。
屏营无顾间,偶逢路人言。
昔有六代宫,今为百姓园。
阿阁馀故基,憎城但颓埂。 -
152.《次韵签判太博谢府公新诗墨迹》 宋·苏颂
幕府雍容但省文,笔精诗格两难伦。
临池得法毫端健,击钵成篇藻思新。
征虏雅歌追乐事,兰亭赓唱掩芳尘。
梁王宾友邹枚在,末至惭非赋雪人。 -
153.《潘舍人求父朝议挽诗》 宋·苏籀
紫微内史世常扬,鹤发尊荣侍膝旁。
桂籍连枝皆挺特,兰陔六艺竞芬芳。
云霄门阀公侯拜,藻斧渊源典册光。
水击三千由积厚,天资九十恃康强。
青衿缟素行师服,挽铎讴吟广柳箱。
大启新阡高冢舍,义方不羡窦家郎。 -
154.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。