-
1.《点绛唇》 宋·曹勋
晓日浓阴,冷云遮断山无数。
雁飞筝柱。
都向愁边去。
帘影沈沈,一缕芳香度。
深庭户。
且寻欢聚。
雪意还成雨。 -
2.《满庭芳》 宋·鲷阳居士
良月霜清,小春寒浅,瑞庭蓂荚双飞。
岭梅香度,初发向南枝。
此际高门袭庆,真金降、金璧生辉。
传瀛海向歆父子,相继大名垂。 -
3.《满庭芳·良月霜晴》 宋·无名氏
良月霜晴,小春寒浅,瑞蓂九叶朝飞。
岭梅香度,初发向南枝。
此际高门袭庆,真贤降、金璧争辉。
传瀛海,向歆父子,相望姓名垂。 -
4.《顾渚行寄裴方舟》 唐·皎然
我有云泉邻渚山,山中茶事颇相关。
鶗鴂鸣时芳草死,山家渐欲收茶子。
伯劳飞日芳草滋,山僧又是采茶时。 -
5.《寄题吕常山平章锦绣香中》 宋·方回
修善过如修亭馆,种德高于种花木。
四时芳菲人不知,蜂犹有鼻蝶有目。
公心一寸春万字,好事如麻不计斛。
将相富贵世不少,钟鸣夜行鼎折足。 -
6.《行香子(抹利花)》 宋·姚述尧
天赋仙姿。
玉骨冰肌。
向炎威、独逞芳菲。
轻盈雅淡,初出香闺。
是水宫仙,月宫子,汉宫妃。
清夸檐_,韵胜酴醿。
笑江梅、雪里开迟。
香风轻度,翠叶柔枝。
与玉郎摘,美人戴,总相宜。 -
7.《暗香》 宋·吴潜
闻尧章死西湖,尝助诸丈为殡之,今又不知几年矣。
自昭忽录示尧章暗香、疏影二词,因信手酬酢,并赓潘德久之诗云。
晓霜一色。
正恁时陇上,征人横笛。 -
8.《赋落花以宋元宪金谷楼危到地香得香字》 明·刘丞直
英华本天性,开谢任年光。
自是春风改,那因夜雨伤。
低回飘绮席,荏苒度雕墙。
翠雾当窗合,红云匝地香。 -
9.《满庭芳(为赵西外寿)》 宋·张元干
玉叶联芳,天潢分润,寿筵长对熏风。
间平襟度,濮邸行尊崇。
忠孝家传大雅,无喜愠、一种宽容。
芝兰盛,彩衣嬉戏,亲睦冠西宗。 -
10.《芰荷香(同前)》 宋·曹勋
彩云闲。
正西瑶阿母,初驻非烟。
晓空吹静,暑气清度薰弦。
母仪万国,配帝德、直切天垣。