-
41.《杨秀才书屋有墨竹一枝为其添补数叶五绝》 宋·胡寅
莫惊绿叶衬玄霜,更上幽人白玉堂。
为与苍官论久要,笔端应借远烟香。 -
42.《谢叶处士写照》 宋·楼钥
老我旧曾官日边,随众年除仍岁迁。
母子日夜念乡国,但欲共耕绵上田。
叶君写照妙一世,画我形模在山水。
有如虎头貌幼舆,正合置之岩石里。 -
43.《送吴门叶元老归浮光》 宋·魏了翁
龙标之南路穷绝,峨峨群峰倚天胁。
顽云压溪鸢跕翅,很石横空马沟血。
叶君尺箠度崔嵬,朱霞白鹤云端来。
蛮邦自昔少此客,问此胡为乎来哉。 -
44.《哨遍·木叶尽凋》 宋·刘学箕
木叶尽凋,湖色接天,雪月明江水。
凌万顷、一苇纵所之。
若凭虚驭风仙子。
听洞箫、绵延不绝如缕,馀音袅袅游丝曳。 -
45.《寄题江山叶氏翠香亭》 宋·王柏
谁窃清香下广寒,霜风染就粟肤丹。
须知叶叶苍圭色,花未开时自可观。 -
46.《次韵叶宗丞约游括苍》 宋·方岳
一诗不了苍州债,曾泊春沙问水程。
山自强如吾郡好,酒今闻有括滩清。
文章未得半分力,故旧难忘少日情。
已斸莓苔新种竹,恐无辞与此君盟。 -
47.《赠星学叶冰壶》 宋·何梦桂
祝融掷火驱六龙,火轮吐焰烧长空。
彤云挂树凝翠歇,九根灼烂红炉中。
黑菟喘啸风不起,紫蛟嗔卧潜幽宫。
燕然山高倚绝壁,下有凌阴厚千尺。 -
48.《德兴叶志道字士心葬母于银山丹井之上作丹泉》 宋·仇远
葛公学仙丹有泉,叶公藏母丹泉边。
泉流虢虢乱石底,丹光炯炯长松巅。
陟彼屺兮瞻望母,麻衣土枕常庐墓。
难将寸草报春晖,只觉焄蒿泣秋露。 -
49.《都下次韵酬松阳叶叔文》 宋·项安世
君不见昆罔烈焰燔苍穹,中有一气亘天如白虹。
又不见徂徕之山丈雪,但见磊块硉兀错立于其中。
从来人事看晚岁,不兴儿童争此世。
五金流处要璠玙,万木枯时待松桂。 -
50.《落叶一首别诸友客新昌》 宋·陈傅良
落叶一二数,遥夜忽已午。
百年能几何,望道犹未睹。
清扬得邂逅,简易从险阻。
明朝买扁舟,万议付风雨。
新诗话别恨,为我谢酸楚,苍苍岁后竹,白首见肺腑。
要有不别时,尸居一环堵。 -
51.《访安福寺叶上人》 宋·张镃
苍苔径入旧栽竹,树里桥横新凿池。
丈室稳居清绝地,岂容支遁不能诗。 -
52.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
53.《长生草为叶峭峰赋》 宋·王镃
唐时吕岩叟,换骨成神仙。
遗丹传老树,变化延其年。
丹香忽融液,散入苍崖巅。
长生孕灵草,茎叶何鲜鲜。 -
54.《题陈所翁为叶半隐作全龙邀同赋》 宋·艾性夫
鸱夷饮江共晓汲,麈尾拂屏翻墨汁。
密云黯黯扶天来,黑风冥冥吹海立。
涛奔浪骇恣神怪,惊起苍龙九渊蛰。
须冉怒插霜戟寒,鳞甲光摇春雨湿。 -
55.《落叶》 宋·孔武仲
落叶不到地,随风复飘扬。
凋残北窗阴,凌乱日西光。
时节如未已,乌鸟情亦伤。
何事千丈松,岁晚仍苍苍。 -
56.《赠寿昌墨客叶实甫》 宋·方回
古人削竹以为笔,木板为方竹为策。
其字科斗或鸟迹,或篆或籀煤傅漆。
未有今人所谓墨,晋发汲冢尚可识。
地中间获钟鼎刻,文为之具未为极。 -
57.《送叶敏卿提领》 宋·陆文圭
墙东老桧屋三间,几案亭亭背远山。
时事浮云苍狗变,机心沧海白欧间。
归与乍出红莲幕,行矣催归玉徇班。
老子婆娑今得计,底须坐客唱阳亲。 -
58.《落叶》 宋·宋伯仁
卷地西内促雨来,扫除黄叶满苍苔。
垂杨蚤有青青眠,只碍梅花未敢开。 -
59.《避暑次叶教授韵》 宋·杨公远
炎天无处涤烦心,拂拭苍坐顺茂林。
贪捻吟髭搜好句,不知日转已移阴。 -
60.《次韵叶宰植竹四绝》 宋·喻良能
苍烟翠雾两冥迷,秋雨丛深不作泥。
冷叶寒枝须管领,亭亭会见拂云齐。