-
41.《赴宣州使院,夜宴寂上人房,留辞前苏州韦使君》 唐·刘长卿
白云乖始愿,沧海有微波。
恋旧争趋府,临危欲负戈。
春归花殿暗,秋傍竹房多。
耐可机心息,其如羽檄何。 -
42.《赠苏四徯》 唐·杜甫
异县昔同游,各云厌转蓬。
别离已五年,尚在行李中。
戎马日衰息,乘舆安九重。
有才何栖栖,将老委所穷。 -
43.《哭台州郑司户苏少监》 唐·杜甫
故旧谁怜我,平生郑与苏。
存亡不重见,丧乱独前途。
豪俊何人在,文章扫地无。
羁游万里阔,凶问一年俱。 -
44.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
45.《苏州元日郡斋感怀,寄越州元相公、杭州白舍人》 唐·李谅
称庆还乡郡吏归,端忧明发俨朝衣。
首开三百六旬日,新知四十九年非。
当官补拙犹勤虑,游宦量才已息机。 -
46.《送人自苏州之长沙县官》 唐·薛能
驱马复乘流,何时发虎丘。
全家上南岳,一尉事诸侯。
茶煮朝宗水,船停调角州。
炎方好将息,卑湿旧堪忧。 -
47.《出山寄苏从事》 唐·方干
寸心似火频求荐,两鬓如霜始息机。
隔岸鸡鸣春耨去,邻家犬吠夜渔归。
倚松长啸宜疏拙,拂石欹眠绝是非。
多谢元瑜怜野贱,时回车马发光辉。 -
48.《山中言事寄赠苏判官》 唐·方干
寸心似火频求荐,两鬓如霜始息机。
隔岸鸡鸣春耨去,邻家犬吠夜渔归。
倚松长啸成疏拙,拂石欹眠绝是非。 -
49.《渔家傲(从叔父乞苏州湿红笺)》 宋·陈师道
一舸姑苏风雨疾。
吴笺满载红犹湿。
色润朝花光触日。
人未识。
街南小阮应先得。
青入柳条初著色。
溪梅已露春消息。
拟作新词酬帝力。
轻落笔。
黄秦去后无强敌。 -
50.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
51.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
52.《苏武慢·芳草纤纤》 元·凌云翰
芳草纤纤,游丝冉冉,可爱地晴江碧。
世事浮云,人生大梦,歧路漫悲南北。
漉酒春朝,步蟾秋夜,却忆旧时巾舄。
问故园、何日归欤,松菊已非畴昔。 -
53.《苏武慢·君实园中》 元·凌云翰
君实园中,尧夫窝内,独乐正同安乐。
维水泱泱,予怀渺渺,西望每思伊洛。
草色随车,花香袭屦,风景至今犹昨。
被杜鹃、啼破天津,使觉市朝萧索。 -
54.《苏武慢·芳草纤纤》 元·凌云翰
芳草纤纤,游丝冉冉,可爱地晴江碧。
世事浮云,人生大梦,歧路漫悲南北。
漉酒春朝,步蟾秋夜,却忆旧时巾舄。
问故园、何日归欤,松菊已非畴昔。 -
55.《苏武慢·君实园中》 元·凌云翰
君实园中,尧夫窝内,独乐正同安乐。
维水泱泱,予怀渺渺,西望每思伊洛。
草色随车,花香袭屦,风景至今犹昨。
被杜鹃、啼破天津,使觉市朝萧索。 -
56.《苏武慢·皓月清霜》 元·虞集
皓月清霜,钓舟如叶,闲渡小溪澄碧。
银汉无声,玉虹横野,斗柄正垂天北。
半幅乌纱,数根华发,一*野凫飞舄。
问回仙、城南老树,能见几何今昔。 -
57.《苏武慢·归去来兮》 元·虞集
归去来兮,昨非今是,惆怅独悲奚语。
迷途未远,晨景熹微,乃命导夫先路。
风*舟轻,候门童稚,此日载瞻衡宇。
酒盈尊、三径虽荒,松菊宛然如故。 -
58.《苏幕遮·闭玄关》 元·高道宽
闭玄关,通三昧。
采药仙翁,收得真消息。
柳岸芦花添青翠。
满地白云,只许人不会。
但拈来,偏如意。
本分家风,分付真心地。
一颗神珠明丽丽。
照破尘沙,相遇人授记。 -
59.《苏武慢·大道幽深》 元·冯尊师
大道幽深,如何消息,说破鬼神惊骇。
挟藏宇宙,剖判玄元,真乐世间无赛。
灵鹫峰前,宝珠拈出,明显玉般光彩。
照乾坤、上下群生,知者寿同山海。 -
60.《苏武慢·避世安时》 元·冯尊师
避世安时,同尘处顺,渊默至人谁识。
鹑居*食,藓径萝龛,深密养廉宁极。
浮枕有定,出入无方,逆顺神机难测。
乐箪瓢、笑傲林泉,未肯折腰形役。