-
21.《题宣州开元寺(寺置于东晋时)》 唐·杜牧
南朝谢脁城,东吴最深处。
亡国去如鸿,遗寺藏烟坞。
楼飞九十尺,廊环四百柱。
高高下下中,风绕松桂树。 -
22.《为人题赠二首》 唐·杜牧
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶珮,琼炉烬水沉。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。 -
23.《诗品二十四则·超诣》 唐·司空图
匪神之灵,匪机之微。
如将白云,清风与归。
远引若至,临之已非。
少有道契,终与俗违。
乱山高木,碧苔芳晖。
诵之思之,其声愈稀。 -
24.《望夫石》 唐·唐彦谦
江上见危矶,人形立翠微。
妾来终日望,夫去几时归。
明月空悬镜,苍苔漫补衣。
可怜双泪眼,千古断斜晖。 -
25.《望夫石》 唐·唐彦谦
江上见危矶,人形立翠微。
妾来终日望,夫去几时归。
明月空悬镜,苍苔漫补衣。
可怜双泪眼,千古断斜晖。 -
26.《燕雏》 唐·吴融
掠水身犹重,偎风力尚微。
瓦苔难定立,檐雨忽喧归。
未识重溟远,先愁一叶飞。
衔泥在他日,两两占春晖。 -
27.《题友人山斋》 唐·黄滔
疏竹漏斜晖,庭间阴复遗。
句成苔石茗,吟弄雪窗棋。
沙草泉经涩,林斋客集迟。
西风虚见逼,未拟问京师。 -
28.《经古观有感》 唐·李中
古观寥寥枕碧溪,偶思前事立残晖。
漆园化蝶名空在,柱史犹龙去不归。
丹井泉枯苔锁合,醮坛松折鹤来稀。
回头因叹浮生事,梦里光阴疾若飞。 -
29.《登岘山观李左相石尊联句》 唐·颜真卿
李公登饮处,因石为洼尊。
——颜真卿
人事岁年改,岘山今古存。
——刘全白 -
30.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
31.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
32.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
33.《西平乐慢(中吕商过西湖先贤堂,伤今感昔,泫然出涕)》 宋·吴文英
岸压邮亭,路欹华表,堤树旧色依依。
红索新晴,翠阴寒食,天涯倦客重归。
叹废绿平烟带苑,幽渚尘香荡晚,当时燕子,无言对立斜晖。
追念吟风赏月,十载事,梦惹绿杨丝。 -
34.《齐天乐(萤)》 宋·王沂孙
碧痕初化池塘草,荧荧野光相趁。
扇薄星流,盘明露滴,零落秋原飞磷。
炼裳暗近。
记穿柳生凉,度荷分暝。 -
35.《声声慢(为高菊墅赋)》 宋·张炎
寒花清事,老圃闲人,相看秋色霏霏。
带叶分根,空翠半湿荷衣。
沅湘旧愁未减,有黄金、难铸相思。
但醉里,把苔笺重谱,不许春知。 -
36.《满庭芳》 宋·陈偕
榆荚抛钱,桃英胎子,杨花已送春归。
未成萍叶,水面绿纹肥。
沙暖溪禽行哺,忘机处、雏母相随。
重帘静,铜壶昼歇,声度竹间棋。 -
37.《满庭芳》 宋·陈偕
榆荚抛钱,桃英胎子,杨花已送春归。
未成萍叶,水面绿纹肥。
沙暖溪禽行哺,忘机处、雏母相随。
重帘静,铜壶昼歇,声度竹间棋。 -
38.《八声甘州·摘青梅荐酒》 宋·汤恢
摘青梅荐酒,甚残寒,犹怯苎萝衣。
正柳腴花瘦,绿云冉冉,红雪霏霏。
隔屋秦筝依约,谁品春词?回首繁华梦,流水斜晖。
寄隐孤山山下,但一瓢饮水,深掩苔菲。 -
39.《行经孙氏陵》 南北朝·何逊
昔在零陵厌,神器若无依。
逐兔争先捷,掎鹿竞因机。
呼吸开伯道,叱咤掩江畿。
豹变分奇略,虎视肃戎威。 -
40.《二十四诗品》 唐·司空图
匪神之灵,匪机之微,如将白云,清风与归。
远引若至,临之已非。
少有道契,终与俗违。
乱山乔木,碧苔芳晖。
诵之思之,其声愈稀。