-
441.《出都来陈所乘船上有题小诗八首不知何人作有》 宋·苏轼
蛙鸣青草泊,蝉噪垂杨浦。
吾行亦偶然,及此新过雨。
鸟乐忘罝罦,鱼乐忘钩饵。
何必择所安,滔滔天下是。 -
442.《和致仕张郎中春昼》 宋·苏轼
投绂归来万事轻,消磨未尽只风情。
旧因莼菜求长假,新为杨枝作短行。
不祷自安缘寿骨,苦藏难没是诗名。
浅斟杯酒红生颊,细琢歌词稳称声。 -
443.《和王胜之雪霁借马入省》 宋·王安石
泥水填马不受辙,瓦雪得火犹藏沟。
宿雾纷纷度城阙,朔气凛凛吹衣裘。
穷阎闭门无一客,剥啄惊我有前驺。
强随传呼出屋去,鼻息冻合髭缪缪。 -
444.《赠侯喜》 唐·韩愈
吾党侯生字叔í,呼我持竿钓温水。
平明鞭马出都门,尽日行行荆棘里。
温水微茫绝又流,深如车辙阔容輈。 -
445.《读唐太宗纪》 宋·范成大
宫府相图势不收,国家何有各自谋。
纵无管蔡当时例,业已弯弓肯罢休!
弟兄相贼斁天伦,自古无如舜苦辛。
掩井捐阶危万死,不闻亲杀鼻亭神。 -
446.《次韵知府王仲行尚书鹿鸣燕古风》 宋·范成大
昔人重远行,供账饯出祖。
矧今燕嘉宾,宜有赠行语。
府公文章公,青紫拾芥取。
联翩二百言,字字劝稽古。 -
447.《蟠龙岭》 宋·范成大
夷陵至胸{月忍},复岭苦丝乱。
初程尚勇往,少日还季顿。
安得长剑挥,尽劖叠嶂断。
虽云北山愚,聊快南溟运。 -
448.《送徐叔智运使奉祠归吴中》 宋·范成大
手种湖边花百亩,东风日夜催归去。
当年辛苦种花时,不道白头犹未归。
君如肯过城南陌,但向水云红处觅。
烦呼猿鹤问平安,当有畦丁解看客。
我今江船亦欲东,橶迎枫桥成两翁。
压枝万朵虽过尽,尚及巢龟莲叶中。 -
449.《读书》 宋·陆游
放翁白首归剡曲,寂寞衡门书满屋。
藜羹麦饭冷不尝,要足平生五车读。
校雠心苦谨涂乙,吟讽声悲杂歌哭。
三苍奇字已杀青,九译旁行方著录。 -
450.《秋兴》 宋·陆游
无食苦日长,无衣念秋近。
虽云老农圃,未害乐尧舜。
士生要弘毅,病在堕骄吝。
得丧才几何,哀哉以身徇!平生最耐事,霜雪亦满鬓。
忧患一洗空,吾道其少进。 -
451.《行路难》 宋·陆游
平生结交无十人,与君契合怀抱真,春游有时马忘秣,夜话不觉鸡报晨。
极知贫贱别离苦,明日有怀就谁语!人无根柢似浮萍,未死相逢在何许?道边日斜泣相持,旗亭取醉不须辞。
君贵堂厨万钱食,我劝一杯应不得。 -
452.《排闷》 宋·陆游
造物冥冥中,与我无一面,不知获罪由,动辄被诃遣;又若哀其愚,救以药瞑眩。
我亦揣此心,安受不敢怨。
中间戍蜀汉,十载困邮传。
骑壒蒙陇干,阵云暗秦甸,齎粮杂沙墋,掬水以三咽,传烽东骆谷,倏忽若流电。 -
453.《春雨》 宋·陆游
细雨吞平野,余寒勒早春。
未增豪饮兴,先著苦吟身。
幽径萱芽短,方桥柳色新。
闭门非为老,半世是闲人。 -
454.《书斋壁》 宋·陆游
平生忧患苦萦缠,菱刺磨成芡实圜。
天下不知谁竟是,古来惟有醉差贤。
过堂未悟钟将衅,睨柱宁知璧偶全?自笑为农行没世,尚如惊雁落空弦。 -
455.《夙兴》 宋·陆游
病後精神殊未减,披衣每起待晨鸡。
爱书不厌如平壑,戒酒新严似筑堤。
莫叹茅茨常局促,犹胜簿领苦沈迷。
迎长渐近丹当熟,已觉温温下彻脐。 -
456.《村夜》 宋·陆游
入春雨雪无休日,雨止犹阴未快晴。
万窍怒号风不定,半轮斜照月微明。
百年辛苦农桑业,五处暌离父子情。
但得平安已为幸,孤灯残火过三更。 -
457.《上巳临川道中》 宋·陆游
二月六夜春水生,陆子初有临川行。
溪深桥断不得渡,城近卧闻吹角声。
三月三日天气新,临川道中愁杀人。
纤纤女手桑叶绿,漠漠客舍桐花春。 -
458.《楼上醉歌》 宋·陆游
我游四方不得意,阳狂施药成都市,大瓢满贮随所求,聊为疲民起憔悴。
瓢空夜静上高楼,买酒卷帘邀月醉。
醉中拂剑光射月,往往悲歌独流涕。
*却君山湘水平,斫却桂树月更明。
丈夫有志苦难成,修名未立华发生。 -
459.《暑中自遣》 宋·陆游
名山处处得幽寻,破砚时时出苦吟。
上药和平无近效,古诗简淡有遗音。
苏门隐去闻孤啸,栗里归来弄素琴。
尚恐俗尘除未尽,每思雪夜宿东林。 -
460.《夜宿阳山矶将晓大雨北风甚劲俄顷行三百余里》 宋·陆游
五更颠风吹急雨,倒海翻江洗残暑。
白浪如山泼入船,家人惊怖篙师舞。
此行十日苦滞留,我亦芦丛厌鸣橹。
书生快意轻性命,十丈蒲帆百夫举,星驰电骛三百里,坡陇联翩杂平楚。