-
81.《幽誓》 宋·范成大
天風厲兮山木黄,歲晼晚兮又早霜。
虎號崖兮石飞下,山中人兮孰虞。
予造軔兮挾輈,紛不可兮此淹留。
靈曄兮遄邁,趣駕兮遠遊。 -
82.《春晚书怀》 宋·陆游
经春淹泊锦官城,作个归期苦未成。
老向轩裳增力量,病於风月减心情。
官闲有味缘高卧,酒贵无忧为细倾。
忆探梅花如昨日,西斋榆荚与阶平。 -
83.《独夜》 宋·陆游
村路泥淹雪,虚檐水结冰。
长征荷戈客,暂到放包僧。
妖鵩鸣高树,饥鼯触闇灯。
谁能问良苦?衰病正相乘。 -
84.《春晴暄甚花开略无余矣赋以寓感》 宋·陆游
常年看花时,辄苦风雨厄。
今年独异此,游人满阡陌。
翩翩出联骑,往往醉堕帻。
转盼桃杏空,遂见辛夷坼。 -
85.《多稼亭前黄菊》 宋·杨万里
危亭俯凉囿,落叶日夜深。
佳菊独何为,开花得我心。
韵孤自无伴,香净暗满襟。
根器受正色,非缘学黄金。 -
86.《属疾五首》 宋·宋祁
淹卧日无聊,年侵葆鬓凋。
久衰翻似凤,危息乍成鷮。
笔倦长栖格,琴慵不褫襓。
心知烦虑苦,宁望一丸销。 -
87.《感春》 宋·张耒
淹留生白发,默默又惊春。
花房与柳萼,三见东风新。
竟日雨不止,翛翛寒着人。
拥裘坐闭阁,但与山炉亲。 -
88.《丙辰仍宿清泉寺》 宋·黄庭坚
山农居负山,呼集来苦迟。
既来授政役,谣诼谓余欺。
按省其家赀,可忍鞭抶之。
恩言谕公家,疑阻久乃随。 -
89.《次韵时进叔二十六韵》 宋·黄庭坚
时子河上园,竹间开栋宇。
大儿胜衣冠,小儿丰颊辅。
嫁女与朱公,伏腊可称举。
发疏虽苍浪,齿嚼未龃龉。 -
90.《送醇父归蔡》 宋·黄庭坚
北风飘飘天作恶,枯木已无叶可落。
寒溪溅溅声迫人,岁聿云莫惨不乐。
此时陈子乃弃我,归将索綯亟乘屋。
吾室尚潭潭,留君欲晤谈。 -
91.《景仁将归颍昌辄为诗二十韵纪赠》 宋·司马光
秀发西南美,挺生河策灵。
雕龙蔚文采,老鹤莹仪形。
落笔高时隽,飞緌侍帝庭。
英声轶云汉,远势击沧溟。 -
92.《少年游·阑干十二独凭春》 宋·欧阳修
阑干十二独凭春。
晴碧远连云。
千里万里,二月三月,行色苦愁人。
谢家池上,江淹浦畔,吟魄与离魂。
那堪疏雨滴黄昏。
更特地,忆王孙。 -
93.《少年游·阑干十二独凭春》 宋·欧阳修
阑干十二独凭春。
晴碧远连云。
千里万里,二月三月,行色苦愁人。
谢家池上,江淹浦畔,吟魄与离魂。
那堪疏雨滴黄昏。
更特地、忆王孙。 -
94.《幔卷?》 清·朱彝尊
桃叶舟回,枫林客去,西渚波千叠。
见十里横塘,几阵凉飔,独上小楼,柔肠断绝。
春信莺花,秋期河汉,总是愁时节。
怅碧海青天,夜色苍凉,归去明月。 -
95.《冬日送暹上人》 宋·梅尧臣
霜风刮地如刀鎌,鸟不远飞鱼已潜。
何况削发冷入骨,草屦不畏冰雪沾。
缘山涉水去几里,昼钵野饭谁来添。
毘陵旧寺苦欲到,索我赠行无人淹。 -
96.《依韵和李察推留别》 宋·梅尧臣
我学犹肥腱,一食辄易厌。
君何以名虚,每来车马淹。
经术素所浅,道义安得渐。
独有寒苦吟,可与前古兼。 -
97.《见诸公唱和暮春诗轴次韵作九首》 宋·晁说之
五字留春句,如开蜀锦红。
幽香不知灭,宿恨望来空。
婉娩能挥日,绸缪拟割风。
江淹方思苦,慎莫道才穷。 -
98.《送戚维戚纶之阆州亳州》 宋·王禹偁
古人贵道德,岂以禄位拘。
有道不在位,颜回舜之徒。
无德殃且至,商受为独夫。
以此固名节,富贵安足图。 -
99.《答束徽之索诗》 宋·王令
世味久已谙,多恶竟少好。
惟诗素所嗜,决切欲深造。
人安己不休,众耻我独冒。
有如獭行迹,欲改复自蹈。 -
100.《再赋》 宋·陈与义
堂堂李杜坛,谁敢蹑其址。
先生坐坛上,持钺令余子。
由来文字伯,不但表奏伟。
高怀淡无嗜,寓兴或留此。