-
101.《读朱冠之诗有作三首》 宋·袁甫
多言外好中何有,有德之言意一融。
惟一性天真洞彻,许多事理尽流通。
句新悦耳源先个,思苦雕肝味易穷。
自古才人皆患此,就中崛强是扬雄。 -
102.《送梅刑部郎彦常》 明·史鉴
临江理舟楫,驾言辞故乡。
故乡非不安,忧君未能忘。
握手一长叹,出门何慷恺。
所遇无险夷,行行尽周行。 -
103.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
104.《闻景仁迁居计昌为诗寄之》 宋·司马光
天衢名利场,尘泥继朝昏。
况兹辞荣久,厌苦车马喧。
慨然忽高举,翩若黄秸翻。
朝卖西城宅,暮理南行辕。 -
105.《憎蚊》 宋·欧阳修
扰扰万类殊,可憎非一族。
甚哉蚊之微,岂足污简牍。
乾坤量广大,善恶皆含育。
荒茫三五前,民物交相黩。 -
106.《次韵任屯田感子飞内翰旧诗》 宋·梅尧臣
二十四年君日哦,翰林风韵郢中歌。
岁华荏苒都如昨,世事升沈亦苦多。
燕国骏蹄犹待乐,荆山美宝已逢和。
剩求海内多何用,烂醉人间理莫过。 -
107.《赠奉议沈辽》 宋·张舜民
凫胫天生短,鹤胫本来长。
一朝有客欲断续,二物无地逃悲伤。
吾徒曾匪凫鹤匹,又取圣贤为学术。
解将轩冕等浮云,宁免傥来并执一。 -
108.《赠上官法师》 宋·李吕
法官道家流,修奉有年所。
灵验感人多。
时贤赠诗句。
一日来访予,三揖进宾庑。 -
109.《送淳丞上虞》 宋·楼钥
我老不复仕,行将挂衣冠。
两子俱贰令,官职恰一般。
剡川且书考,上虞亦之官。
人言易捧檄,归奉重亲欢。 -
110.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
111.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
112.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
113.《寄裴施州(裴冕坐李辅国贬施州刺史)》 唐·杜甫
廊庙之具裴施州,宿昔一逢无此流。
金钟大镛在东序,冰壶玉衡悬清秋。
自从相遇感多病,三岁为客宽边愁。 -
114.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
115.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
116.《水宿遣兴奉呈群公》 唐·杜甫
鲁钝乃多病,逢迎远复迷。
耳聋须画字,发短不胜篦。
泽国虽勤雨,炎天竟浅泥。
小江还积浪,弱缆且长堤。 -
117.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
118.《上官昭容书楼歌》 唐·吕温
汉家婕妤唐昭容,工诗能赋千载同。
自言才艺是天真,不服丈夫胜妇人。
歌阑舞罢闲无事,纵恣优游弄文字。 -
119.《古意》 唐·孟郊
荡子守边戍,佳人莫相从。
去来年月多,苦愁改形容。
上山复下山,踏草成古踪。
徒言采蘼芜,十度一不逢。 -
120.《张旧蚊帱》 唐·元稹
逾年间生死,千里旷南北。
家居无见期,况乃异乡国。
破尽裁缝衣,忘收遗翰墨。
独有缬纱帱,凭人远携得。