-
41.《念奴娇(壬午徽州道间)》 宋·李曾伯
黄梅过雨,望隔林、一缕长烟浮碧。
亟拥征鞍寻午梦,卧看青山排闼。
扫户风清,拂檐云淡,爽气生萧发。
黄粱惊觉,子规枝上啼彻。 -
42.《水调歌头》 宋·刘辰翁
百千孙子子,八十老翁翁。
人间天下清福,阅世苦难同。
谁叹东门猎倦,谁笑南阳舞罢,万事五更钟。
但愿人长久,聊复进杯中。 -
43.《台城路(迁居)》 宋·张炎
桃花零落玄都观,刘郎此情谁语。
鬓发萧疏,襟怀淡薄,空赋天涯羁旅。
离情万缕。
第一是难招,旧鸥今雨。 -
44.《扫花游》 宋·杨泽民
素秋渐老,正叶落吴江,雁横南楚。
暮霞散缕。
听寒蝉断续,乱鸦鼓舞。
客舍凄清,那更西风送雨。 -
45.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
46.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
47.《兰陵王(渭城朝雨)》 宋·彭履道
章台路。
西出重城几步。
秦楼晓、花气未明,一霎空濛洗高树。
行人半倚户。 -
48.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
49.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
50.《夏日田园杂兴》 宋·范成大
梅子金黄杏子肥,麦花雪白菜花稀。
日长篱落无人过,惟有蜻蜓蛱蝶飞。
五月江吴麦秀寒,移秧披絮尚衣单。
稻根科斗行如块,田水今年一尺宽。 -
51.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
52.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
53.《台城路·白狼河北秋偏早》 清·纳兰性德
白狼河北秋偏早,星桥又迎河鼓。
清漏频移,微云欲湿,正是金风玉露。
两眉愁聚。
待归踏榆花,那时才诉。 -
54.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
55.《玉汝遗橄榄》 宋·梅尧臣
南国青青果,涉冬知始摘。
虽咀涩难任,竟当甘莫敌。
来从万里外,或以苦口掷。
所投同木瓜,欲报无琼璧。 -
56.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
57.《采莲曲》 宋·俞桂
朝露湿妾衣,暮霞耀妾瞩。
一叶小如瓜,去住无拘束。
兀棹歌采菱,袭袭薰风足。
芦叶映港清,捉对鸳鸯浴。
莲中有苦心,欲折手还曲。
折莲恐伤藕,藕断丝难续。 -
58.《如此江山·萧斋谢女吟《秋赋》》 近代·秋瑾
萧斋谢女吟《秋赋》,潇潇滴檐剩雨。
知己难逢,年光似瞬,双鬓飘零如许。
愁情怕诉,算日暮穷途,此身独苦。
世界凄凉,可怜生个凄凉女。 -
59.《疏屋诗为曹云西作》 宋·邵桂子
草菜可食,总名曰疏。
品题有圃,树艺有书。
衡纵町畦,周绕屋庐。
缭以樊垣,经父沟渠。 -
60.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。