-
41.《以玉兰赠王习父》 宋·楼钥
华屋翚飞庆事绵,芝兰玉树喜庭前。
似闻楚畹芽初茁,便看蓝田生晚烟。 -
42.《石通直挽词》 宋·楼钥
籍甚新昌族,直成万石家。
源流端有自,悃愊更无华。
奉职冰同洁,持身璧不瑕。
庆门传未艾,兰玉茁新芽。 -
43.《春雨》 宋·楼钥
石斗微微覆浅沙,兰丛短短茁青芽。
春花著眼未云久,花事于人渐有涯。 -
44.《虞退夫生日》 宋·魏了翁
尚记扁舟下古渝,兰芽秀茁媚庭除。
跕鸢声里惊重见,玉粹扬休伟丈夫。 -
45.《次溪园纪实韵》 宋·刘学箕
隋地字身乐有涯,万钟于我何加焉。
左蛮右触真在幻,浮利虚名总是花。
草茁玉英新药笼,火添金鼎旧丹芽。
异时相见无惊讶,漆点双瞳脸莹霞。 -
46.《谢惠计院分饷新茶》 宋·吴潜
乾坤正气清且劲,长挟春风作襟韵。
不惟散满诗人脾,还入灵根茁苕颖。
顾山仙人昙滞家,带春蒐摘黄金芽。
擣碎云英琢苍璧,旋泻玉瓷浮白花。 -
47.《和立斋喜雪韵》 宋·王柏
生意原原如襞积,阴阖阳开有绳尺。
风霜冰雪岂少思,到此自宜天地塞。
凛然帝则亘古今,此外不知还不识。
连年冬令太伤迟,君子忧时长皱眉。 -
48.《寿龙津余此溪》 宋·陈普
昔在辛酉年,余裁十有八。
翁时多十岁,无地贮英发。
世运欲转移,正气久郁阏。
科场弊已极,无复分椒樧。 -
49.《再依韵复足五十六字以见一时无聊之态非诗也》 宋·杜范
人间总是一虚空,过眼流光过耳风。
方见露芽墙下茁,又嗟霜叶岭头红。
身来作吏双溪上,谁使冲寒一寺中。
急雪随风穿瓦过,强呵冻手作诗穷。 -
50.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
51.《寄家书有怀岁寒五友二首》 宋·钱时
想得瑞香花日多,水仙消息又如何。
篱边尚有余香下,兰茁新芽长进麽。 -
52.《正仲思归作篆畦今夜月十诗非篆畦月乃雁苍月》 宋·舒岳祥
篆畦今夜月,尊酒共论文。
冻茁沙中笋,冰芽涧底芹。
人生半歌哭,世事异传闻。
风宪分流品,儒生免出军。 -
53.《春日山居好十首》 宋·舒岳祥
春日山居好,初春草色回。
小桥帘映柳,野店烛簪梅。
箭茁穿沙出,兰芽带雪开。
从今排日去,连月覆樽罍。 -
54.《樵童自入园来献海棠因赋二章1》 宋·舒岳祥
深蔓迷归路,荒蹊未有家。
谁知寒雨里,也作小春花。
菌紫松间茁,菘黄涧底芽。
道人新破戒,窗外种红茶。 -
55.《和答陆华父》 宋·孙应时
幽兰怀春风,葭蓬亦芽茁。
同时不同调,物物自生活。
土穷不自食,苦学代耕猎。
文如六经非小伎,余事不足置牙齿。
人言掷卢胜掷雉,我言函人不为矢。 -
56.《上魏太守寿》 宋·曾丰
腊雪纷纷天散花,余清不但茁梅芽。
更添西汉贤良种,聊振中兴宰相家。
双手幸犹堪活国,百年元不在餐霞。
寿随名勒南山石,石可磨砻寿莫涯。 -
57.《挽庐陵葛孝子母夫人》 宋·曾丰
笄珥初归室,缫纫共起家。
清风依玉树,和气茁兰芽。
送子归黄壤,收名入白华。
大书彤史上,谁谓过于夸。