-
61.《初夏有感》 宋·曾巩
我从得病卧闾巷,三见夏物争滋荣。
红英紫萼逐风尽,高干密叶还阴成。
山亭水馆处处好,朱碧万实相骈擎。
林乌梁燕各生子,翅羽已足争飞腾。 -
62.《钓竿》 明·刘基
斫竹作钓竿,抽茧作钓丝。
沧洲日暖波涟漪,绿蒲茸茸柳叶垂,钩纤饵香鱼不知。
石鳞激水溪毛动,玉燕回翔竿尾重。
大鱼入馔腮颊红,小鱼却放渊沄中。
更祝小鱼知我意,长逝深潭莫贪饵。 -
63.《和石田先生落花诗(二十首)》 明·唐寅
簇簇双攒出茧眉,淹淹独倚曲阑时。
千年青冢空埋怨,重到玄都只赋诗。
瓦灶酒香烧柿叶,画梁灯暗落尘丝。
寻芳了却今年债,又见成阴子满枝。
¤ -
64.《赤山书事寄龟巢谢隐君君南兰陵人今避兵居吴》 明·杨基
曾向溪南看艺麻,竹杠兜子一肩斜。
秧苗尚短仍含谷,荷叶才高已上花。
蚕屋柘烟朝焙茧,鹊炉沉火昼薰茶。
而今风雨成抛绝,卧听西园两部蛙。 -
65.《春蚕行》 宋·虞俦
今年桑叶贱如土,吴蚕戢戢多於鲁。
叶底时闻健食声,树头飒飒初来雨。
辛勤出火倏三眠,淮拟收功千万缕。
县官何忍为茧丝,女红切勿事纂组。
愚儒请遗天下衣,各使苍生有环堵。
天寒岁暮田舒翁,白发霜风吹两股。 -
66.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
67.《牛屋》 宋·方岳
苦以连茹茅,编以带叶篠。
俾予茧栗犊,安卧烟雨晓。
架犁初学耕,敲扑固不少。
我廪何时高,尔室勿嫌小。 -
68.《荔支》 宋·陶弼
五月南游渴,欣逢荔子丹。
壳匀仙鹤顶,肉露白晶丸。
色映离为火,甘殊木作酸。
枝繁恐相染,树重欲成团。 -
69.《二月二十四日至魏塘七首》 宋·张嵲
青叶生林啼鸟新,出门逢水不逢人。
杨花满地披重茧,不信人间有暮春。 -
70.《荆渚书怀》 宋·赵汝鐩
明镜明於月,白发白於雪。
月照雪转添,使人心断绝。
连年事行役,曾不须臾歇。
陟冈脚双茧,凌湖舟一叶。 -
71.《蚕妇辞》 宋·陈普
东邻采桑妇,西邻养蚕女,年年役役为蚕苦。
桐花如雪麦如云,鸣鸠醉椹叫春雨。 -
72.《次韵邵君以客名斋二首》 宋·方回
我能容物天容我,容足元消地几多。
结莫逆交聊尔汝,闻无义语勿谁何。
飘零踪迹因循惯,冷淡光阴苟且过。
人世政如蚕食叶,百年谁办茧成窝。 -
73.《寄题佛智忠禅师实庵》 宋·方回
皴皮槁项换儿童,依旧恒河见性同。
作茧蚕宁长恋叶,蜕形蝉待别嘶风。
双趺可逐茶毗尽,只履谁知窣堵空。
设上馒头诳人眼,新罗鹞子过天东。 -
74.《野蚕》 宋·李复
野蚕缘桑自成茧,群儿采茧残桑枝。
明年家蚕黑蚁出,四中桑死蚕忍饥。
野茧更彩不满筥,家蚁岁生无尽时。
翁乎驱儿无残桑,叶长蚕成长有丝。 -
75.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
石上足蟠,人间念乾。
秋生眼角,喜入眉端。
丘壑之身心磈磊,丛林之肝胆衰残。
澗月依稀,夜霜濯磨而气韵清白;岩松偃蹇, -
76.《送僧归豫章省亲》 宋·释正觉
宾茧风枝梦不宁,夜堂思对老人星。
一心归去事萱草,千里相求鸣鹡鴒。
树树丹枫金堕叶,丛丛黄叶雪浮汀。
西山秀骨濯秋雨,窗户卷帘分远青。 -
77.《璋监寺写师像求赞》 宋·释正觉
杳杳冥冥,寒雁影没而秋远烟青;寂寂惺惺,老蚕茧就而风高叶零。
天机静时活,道环虚处灵。