-
121.《寄淮南制置使薛户部》 宋·魏野
西自荆巫彻海涯,南从吴越接京华。
半天下管权何重,两地间游路不赊。
山泽利均资我国,江湖璋尽属君家。
帝心已简身宁愧,使额虽雄性不奢。 -
122.《风起》 宋·葛立方
炎蒸困钳釱,虎啸漏天机。
树杪忽垂髻,榴边今污衣。
草鸣溪水立,帆饱客船飞。
更设琉璃簟,瓜茶迟落晖。 -
123.《南涧》 宋·韩元吉
有酒不得饮,呼船过溪南。
溪南亦何好,古寺依晴岚。
上有百尺楼,下有千丈潭。
城闉一目尽,晚山日相衔。
烹茶吊际子,蜡屐登巉岩。
相逢作行乐,犹胜空坐谈。 -
124.《少稷家观雪赋江字三十韵》 宋·韩元吉
雪暮来无际,长吟坐北窗。
未嫌光夺月,先恐势填江。
云色生冰柱,风声倒石矼。
疏帘才的皪,破屋渐铮鏦。 -
125.《湖州歌九十八首》 宋·汪元量
江头杨柳舞婆娑,万马成群啮短莎。
北客醉中齐拍手,隔船又唱采茶歌。 -
126.《湖州歌九十八首 其四十八》 宋·汪元量
江头杨柳舞婆娑,万马成群啮短莎。
北客醉中齐拍手,隔船又唱采茶歌。 -
127.《惠山泉》 宋·强至
封寄晋陵船,东南第一泉。
出瓶云液碎,落鼎月波圆。
正味云谁别,繁声只自怜。
要须茶品对,合煮建溪先。 -
128.《白发》 宋·吴则礼
白发不奈短,青春何太奇。
酒西花雨后,茶鼎柳绵时。
瘦苋枯肠惯,清香老鼻知。
胡床元自稳,羽扇未应迟。 -
129.《赠夷白介然》 宋·吴则礼
顷游古新秦,打包过黄河。
跛跛登摧车,白发角荷戈。
行人十七八,儿女载骆驼。
戍鼓已断肠,况乃有边歌。 -
130.《小雨倦出怀介然》 宋·吴则礼
北风吹雨鸣船蓬,高岩泥骨愁老翁。
少陵病骨端欲折,扶杖无因寻赞公。
赞公从来懒剃头,破衲未御寒飕飕。
东窗朝日会晴好,共看雪雾翻茶瓯。 -
131.《呈赵帅》 宋·陈造
雨行本自贪风便,四十里程真劈箭。
长年摊钱夸半仙,一炊黍顷风头转。
生世快意多所辱,叶舟瓠壶粮如屋。
暗中桩触船版折,船丁籲天船媪哭。 -
132.《与老禅诸上人同游鼓山灵源洞》 宋·李弥逊
茶瓯唤起清昼眠,涧松岩竹谈幽禅。
秋曦忽随壮士臂,暮景已入诗人肩。
尘缘咄咄鱼吞饵,胜呈堂堂驹着鞭。
屐齿欲回还小立,隔溪明灭见江船。 -
133.《腊雪》 宋·李洪
寂寞江村客,弥漫大雪天。
愁云纷密幕,虚籁极饕颠。
坐听天窗落,时将书幌褰。
胎禽羞洁白,閒客失明鲜。 -
134.《寄曾运使》 宋·赵蕃
知名必曹刘,乃可暗中索。
无闻若我遭,过眼谁复忆。
如何十年后,姓名犹见识。
当时所陈诗,亦复能道说。 -
135.《送尘老入广化米开田》 宋·徐照
行李冲冰雪,途程半是船。
去从人乞米,归要海成田。
遇景因开画,思茶自掬泉。
好风名舶趠,相候立江边。 -
136.《寄筠阳赵紫芝推官》 宋·徐照
府后岩峦众,何时访古仟。
井甘邻室共,钟远雪风传。
病去茶难废,诗多石可镌。
蜀江春未动,犹得缓归船。 -
137.《哭居尘禅师》 宋·徐照
今朝闻实信,一只海船遥。
此世永相隔,何僧可与交。
茶从秋后尽,门绝月中敲。
昨夜山家梦,亲曾到石桥。 -
138.《题夹江冯临父玉山庄图》 宋·程公许
天下最佳处,惟二室三川。
一气所融结,何地无云烟。
忆游古南安,倦憩大观前。
士洲与三岛,渺莽云水连。 -
139.《道传山丹一本两花举以见遗夜窗翻书偶见刘潜》 宋·程公许
种类山茶花较大,一根恰有两枝开。
铅砂炼熟大还鼎,琥珀琢成双劝杯。
威凤想从彤穴下,飞仙近自赤城来。
便船惟会加培养,寄伴阶庭芍药栽。 -
140.《次韵徐宰雪句》 宋·方岳
雪花飞尽江头芦,秋崖有屋窗未糊。
嗅梅自可了孤寂,燃竹相与留须臾。
传观玉帝整严卫,杂沓环佩纷前驱。
梦随姑射扣瑶陛,身入阊阖排银铺。