-
21.《杂咏十首酬汪镇卿》 宋·林景熙
垂垂大夏颠,一木枝无力。
精卫悲沧溟,铜驼化荆棘。
英风傲几砧,滨死犹铁脊。
血染沙场秋,寒日亦为碧。 -
22.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
23.《温泉诗》 宋·钱易
悲哉天宝时,帝耄政不修。
宠幸尊妇人,阴极阳已柔。
外戚盛本枝,栉比封列侯。
丞相大将军,备位甚悠悠。 -
24.《春日作》 宋·许必胜
雨过验庭树,始知春气迁。
造化不相限,随意成斑斓。
蒙蒙一寸枝,新故伤其间。
四时递相见,花叶了不閒。 -
25.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
26.《故宫春望次平禹成韵》 元·钱惟善
登临休赋《黍离》章,千里江流接大荒。
剑锁血华空楚舞,镜埋香骨失秦妆。
薜萝山鬼啼萤苑,荆棘铜驼卧鹿常寂寞万年枝上月,夜深
犹照旧宫墙。 -
27.《题林周民山矾图》 明·许伯旅
山矾入画古所少,我昔见之倪赞家。
问君何处得此本,水屋十月来春花。
东风著树香满雪,长须滴露金粟结。
一枝独立霜霰余,已觉江梅是同列。 -
28.《和陶岁暮作和张常侍》 宋·苏轼
我生有天禄,玄膺流玉泉。
何事陶彭泽,乏酒每形言。
仙人与道士,自养岂在繁。
但使荆棘除,不忧梨枣愆。 -
29.《金灯花》 宋·晏殊
煌煌五枝灯,下有玉蟠螭。
汉宫已荆棘,此地生何为。 -
30.《山中》 宋·文天祥
烟云开窈缈,荆棘剪离披。
蜡屐上下齿,竹枝长短词。
半山江色透,独树午阴迟。
世上儿孙老,有人犹看棋。 -
31.《梅花》 元·王冕
疏枝错落花灿烂,正似推篷溪上看。
冻痕不剥五更霜,藓色犹存百年干。
孤山处士诗梦寒,罗浮仙人酒兴阑。
天荒地老行路难,谁传春色来人间。 -
32.《伐木词》 明·高启
竹担挑多两肩赤,砺斧时寻涧边石。
老夫气力秋渐衰,易斫喜有枯林枝。
白云无人暗空谷,远声丁丁如啄木。
暮归待伴不独行,前途虎多荆棘生。
长年不曾到城府,闻比山中路尤阻。 -
33.《追和陶渊明归去来辞》 宋·晁补之
归去来兮,吾无以归奚以归。
既身不足以任责,畏首尾而心悲。
慕往昔之经世,嗟吾力之莫追。
彼辞位而灌园,岂吾今之独非。 -
34.《南柯子·欲问修真理》 元·侯善渊
欲问修真理,君还会得麽。
鲸鹏出海透星罗。
夜宿蟾宫,飞上桂枝柯。
吉善灵禽少,凶邪怪鹏多。
一群一队谩蹉跎。
荆棘为巢,不见凤凰窠。 -
35.《携家观农事实验场还憩邻校六朝松下》 近代·陈三立
城根吐广场,偕寻忘南北。
碧草连无垠,日气翻野色。
篱落转花径,丛菊自成国。
方塘鹅鸭喧,圈牛杂白黑。 -
36.《三山亭》 宋·陶弼
诸峰不及此三峰,翠影多年路未通。
野老传来无地主,神仙留待与山翁。
琱弓射灭虎狼迹,长剑劈开荆棘丛。
吏引旌旗先险阻,匠营楼阁出虚空。 -
37.《题东坡先生惠州定惠院海棠诗后赵子昂画像并》 宋·方回
五季乾坤混为一,艰难得之容易失。
一拳槌碎四百州,新法宰相王安石。
二苏中尤恶大苏,周二程张俱不识。
绍圣奸臣讲绍述,元佑诸贤纷窜斥。 -
38.《偈颂三十四首》 宋·释如净
瞿昙打失眼睛时,雪里梅花只一枝。
而今琶处成荆棘,却笑春风缭乱吹。
诸方说禅,清凉念诗。
烧香点烛拜泥团,脑后辽天鹞子飞。 -
39.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
共住不知名,千圣亦不识,无端平地生荆棘。
兄呼弟应,与世同波,笑独醒人死汨罗。
恁麽也好,不恁麽也好。
手后阑干唱竹枝,哩哩啰,天涯望远无人到。 -
40.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。