-
81.《早春陪敕使麻先生祭岳》 唐·马令
我皇盛文物,道化天地先。
鞭挞走神鬼,玉帛礼山川。
忽下袁州使,来游紫洞前。
青羊得处所,白鹤□时年。 -
82.《酒泉子》 唐·冯延巳
庭下花飞。
月照妆楼春事晚,珠帘风,兰烛烬,怨空闺¤
迢迢何处寄相思。
玉箸零零肠断,屏帏深,更漏永, -
83.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
84.《蝶恋花》 唐·冯延巳
窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。
庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去¤
屏上罗衣闲绣缕,一晌关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无情处。 -
85.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
86.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《浣溪沙》 宋·张元干
棐几明窗乐未央。
熏炉茗碗是家常。
客来长揖对胡床。
蟹眼汤深轻泛乳,龙涎灰暖细烘香。
为君行草写秋阳。 -
89.《好事近(十二之十一)》 宋·陆游
平旦出秦关,雪色驾车双鹿。
借问此行安往,赏清伊修竹。
汉家宫殿劫灰中,春草几回绿。
君看变迁如许,况纷纷荣辱。 -
90.《清平乐》 宋·黄机
西园啼鸟。
留得春多少。
客里情怀无日好。
愁损连天芳草。
博山灰冷香残。
微风吹满银笺。
卓午花阴不动,一双蝴蝶团_。 -
91.《沁园春(吴门怀古)》 宋·陈人杰
草满姑苏,问讯夫差,今安在哉。
望虎丘苍莽,愁随月上,蠡湖浩渺,兴逐潮来。
自古男儿,可人心事,惆怅要离招不回。
离之后,似舞阳几个,成甚人才。 -
92.《虞美人》 宋·陈允平
春衫薄薄寒犹恋。
芳草连天远。
嫩红和露入桃腮。
柳外东边楼阁、燕飞来。
霓裳一曲凭谁按。
错□□重看。
金虬闲暖麝檀煤。
银烛替人垂泪、共心灰。 -
93.《木兰花令》 宋·仇远
一声啼鴂无芳草。
南浦晴波云渺渺。
蠹尘珠网满香车,三十六桥春悄悄。
垂杨柳舞吹笙道。
红粉台空灰蝶小。
惜花心性不禁愁,莫放堕香随去鸟。 -
94.《念奴娇·炎精中否》 宋·黄中辅
炎精中否,叹人材委靡,都无英物。
胡马长驱三犯阙,谁作长城坚壁。
万国奔腾,两宫幽陷,此恨何时雪。
草庐三愿,岂无高卧贤杰。 -
95.《念奴娇》 宋·王孝严
昨宵灰动,有阶前春草,侵凌春雪。
碧玉堂前为寿处,齐祝遐龄千百。
夜冷笙箫,庭深灯火,应照梅妆额。
容华依旧,向来姑射标格。 -
96.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
97.《长干行·其一》 唐·李白
妾发初覆额,折花门前剧。
郎骑竹马来,绕床弄青梅。
同居长干里,两小无嫌猜,十四为君妇,羞颜未尝开。 -
98.《春日田园杂兴》 宋·范成大
柳花深巷午鸡声,桑叶尖新绿未成。
坐睡觉来无一事,满窗晴日看蚕生。
土膏欲动雨频催,万草千花一饷开;舍后荒畦犹绿秀,邻家鞭笋过墙来。
高田二麦接山青,傍水低田绿未耕;桃奇满村春似锦,踏歌椎鼓过清明。 -
99.《送参寥师》 宋·苏轼
上人学苦空,百念已灰冷。
剑头唯一吷,焦谷无新颖。
胡为逐吾辈,文字争蔚炳?
新诗如玉屑,出语便清警。 -
100.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。