-
141.《解连环(橄榄)》 宋·王沂孙
万珠悬碧。
想炎荒树密,□□□□。
恨绛娣、先整吴帆,政鬟翠逞娇,故林难别。
岁晚相逢,荐青子、独夸冰颊。 -
142.《贺新郎(落星寺)》 宋·黎廷瑞
帆影斜阳里。
与芦花、分风飞过、落星遗此。
瓦老苔荒钟鼓陋,斑剥残碑无几。
想此处、阅人多矣。 -
143.《水龙吟(九日登城)》 宋·黎廷瑞
荒城落日西风,满街芳草无行路。
楼台羽化,萤飞故苑,蛩吟残础。
不减承平,半湖秋月,隔溪烟树。
慨江南风景,一朝如许,教人恨、王夷甫。 -
144.《南浦(春水)》 宋·张炎
波暖绿粼粼,燕飞来、好是苏堤才晓。
鱼没浪痕圆,流红去、翻笑东风难扫。
荒桥断浦,柳阴撑出扁舟小。
回首池塘青欲遍,绝似梦中芳草。 -
145.《渡江云·山阴久客一再逢春回忆西杭渺然愁思》 宋·张炎
山空天入海,倚楼望极,风急暮潮初。
一帘鸠外雨,几处闲田,隔水动春锄。
新烟禁柳,想如今、绿到西湖。
犹记得、当年深隐,门掩两三株。 -
146.《忆旧游》 宋·张炎
故态顿消。
以余之况味,又有甚于元父者,抑重余之惜,因赋此调,且寄元父,当为余愀然而悲也
叹江潭树老,杜曲门荒,同赋飘零。
乍见翻疑梦,对萧萧乱发,都是愁根。 -
147.《湘月》 宋·张炎
王中仙曳舟溪上。
天空水寒,古意萧飒。
中仙有词雅丽,平野作晋雪图,亦清逸可观。
余述此调,盖白石念奴娇鬲指声也。 -
148.《徵招(听袁伯长琴)》 宋·张炎
秋风吹碎江南树,石床自听流水。
别鹤不归来,引悲风千里。
余音犹在耳。
有谁识、醉翁深意。 -
149.《探芳信(西湖春感寄草窗·别本作次周草窗韵)》 宋·张炎
坐清昼。
正冶思萦花,余酲倦酒。
甚采芳人老,芳心尚如旧。
消魂忍说铜驼事,不是因春瘦。 -
150.《水调歌头(题岳麓法华台)》 宋·侯置
晓雾散晴渚,秋色满湘山。
青鞋黄帽,忄欠与名士共跻攀。
窈窕深林幽谷,诘曲危亭飞观,俯首视尘寰。
长啸望天末,余响下云端。 -
151.《水调歌头(题岳麓法华台)》 宋·侯置
晓雾散晴渚,秋色满湘山。
青鞋黄帽,忄欠与名士共跻攀。
窈窕深林幽谷,诘曲危亭飞观,俯首视尘寰。
长啸望天末,余响下云端。 -
152.《水调歌头》 宋·王罙高
今夕是何夕,南极见祥光。
自天飘下佳气,五色覆黄堂。
为借监梅妙手,暂对袴襦欢颂,森戟护凝香。
余事剩吟咏,金薤灿琳琅。 -
153.《谒金门(李府尹美在)》 宋·朱子厚
待借留、几曾留得,来鸿空怨秋老。
至今父老依依恨,犹说李将军好。
东门草。
早不为东风,遮却长安道。 -
154.《酹江月·驿中言别友人》 宋·邓剡
水天空阔,恨东风不惜世间英物。
蜀鸟吴花残照里,忍见荒城颓壁。
铜雀春情,金人秋泪,此恨凭谁雪。
堂堂剑气,斗牛空认奇杰。 -
155.《解珮环(寻梅不见)》 宋·彭元逊
江空不渡,恨蘼芜杜若,零落无数。
还道荒寒,婉娩流年,望望美人迟暮。
风烟雨雪阴睛晚,更何须,春风千树。
尽城、落木萧萧,日夜江声流去。 -
156.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
157.《西湖杂感(六首)》 清·钱谦益
其一板荡凄凉忍再闻?烟峦如赭水如焚。
白沙堤下唐时草,鄂国坟边宋代云。
树上黄鹂今作友,枝头杜宇昔为君。
昆明劫后钟声在,依恋湖山报夕曛。 -
158.《归园田居·其一》 魏晋·陶渊明
少无适俗韵,性本爱丘山。
误落尘网中,一去三十年。
(误落 一作:误入)
羁鸟恋旧林,池鱼思故渊。 -
159.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
160.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。