-
121.《赵资政当山堂》 宋·楼钥
我公仁存心,乐山心如丹。
平生经行处,不厌行路难。
青城及大面,万叠连百蛮。
扪参仰胁息,亦尝坐长叹。 -
122.《次韵东坡武昌西山诗》 宋·楼钥
党论一兴谁可回,贤路荆棘争先栽。
窜流多能擅笔墨,囚拘或可为盐梅。
雪堂先生万人敌,议论磊落心崔嵬。
向来罗织脱一死,至今诗话存乌台。 -
123.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
124.《山居作报书竟夜有感戏成》 宋·岳珂
山居逾五旬,天以厌烦故。
谁持故人书,剥啄扣我户。
奁篚旅庭砌,缸罂列{左木右呈}庑。
启缄读风檐,盈幅字如缕。 -
125.《予自存博解印归乡心日夜相趣古人有名山川处》 宋·仇远
业风宦海足波澜,常忆西湖南北山。
熟处肯忘生处乐,别时虽易见时难。
奉亲还舍君先得,投檄归田我未閒。
漫说桃源人迹绝,故园松菊半荒残。 -
126.《晓出西门问程庐山回怀云翁》 宋·董嗣杲
谁楼罢传角,将启东方明。
我欲披野衣,西出湓江城。
整屐休迟回,径作匡庐行。
是时凉云阁,茅屋鸡互鸣。 -
127.《明觉山中始见梅花戏呈妙明老》 宋·王铚
急晷驰轮岁将歇,我更荒村转冰辙。
凝岩万物冻无姿,水墨陂塘葭苇折。
是谁向背此间来,破萼梅花伴幽绝。
遥山谁恨天作愁,澹尽眉峰半明灭。 -
128.《书谢文靖东山图》 宋·王铚
山如出茧眉,溪似萦风带。
雅意乐溪山,安用携粉黛。
烟云无定姿,姝丽有真态。
谢公经世心,遇物何显晦。 -
129.《上二溪山》 宋·张嵲
积雨连日夜,敢谓今旦晴。
绿彩泛林端,爱此朝景明。
晨炊肃徒驭,结束方上征。
千岩屹穹隆,万壑临峥嵘。 -
130.《徐州洪苏墨亭书坡老石刻后(有序)》 明·李东阳
“郡守苏轼、山人张天骥、诗僧道潜月中游”题名十六字
,在徐州百步洪岸石,石半入水,水落辄隐隐见沙沫间,篙师渔人不能识,而崖石险绝,又非士大夫所暇寻阅者,故于世无传焉。 -
131.《苏东坡西山诗前后和者五十余篇暇日登览怆然》 宋·陈杰
槛外春江如醱醅,槛前松株逐番栽。
西门巡得陶氏柳,西岭并无坡老梅。
惟余荒磎入烟雾,曾载辙迹行崔嵬。
洼樽其多一卷石,清风千丈严濑台。 -
132.《乙亥老人生旦》 宋·陈文蔚
儿愿岁岁登斯堂,再拜为亲扶寿觞。
近思去岁生日时,膝下罗列儿孙行。
更愿明年似今日,酒面菊花如意黄。
人间富贵谁不愿,儿只愿寿长且康。 -
133.《湘中纪行十首·洞山阳(一作洞阳山)》 唐·刘长卿
旧日仙成处,荒林客到稀。
白云将犬去,芳草任人归。
空谷无行径,深山少落晖。
桃园几家住,谁为扫荆扉。 -
134.《早春书事奉寄中书李舍人》 唐·张南史
儒服山东士,衡门洛下居。
风尘游上路,简册委空庐。
戎马生郊日,贤人避地初。
窜身初浩荡,投迹岂踌躇。 -
135.《木莲树生巴峡山谷间巴民亦呼为黄心树大者…题三绝句云》 唐·白居易
如折芙蓉栽旱地,似抛芍药挂高枝。
云埋水隔无人识,唯有南宾太守知。
红似燕支腻如粉,伤心好物不须臾。
山中风起无时节,明日重来得在无。
已愁花落荒岩底,复恨根生乱石间。
几度欲移移不得,天教抛掷在深山。 -
136.《华清宫和杜舍人》 唐·张祜
五十年天子,离宫旧粉墙。
登封时正泰,御宇日初长。
上位先名实,中兴事宪章。
举戎轻甲胄,馀地取河湟。 -
137.《华清宫和杜舍人(一作张祜诗,一作赵嘏诗)》 唐·薛能
五十年天子,离宫仰峻墙。
登封时正泰,御宇日何长。
上位先名实,中兴事宪章。
起戎轻甲胄,馀地复河湟。 -
138.《送觉兴上人归中条山兼谒河中李司空》 唐·贾岛
又忆西岩寺,秦原草白时。
山寻樵径上,人到雪房迟。
暮磬潭泉冻,荒林野烧移。
闻师新译偈,说拟对旌麾。 -
139.《山中夜坐》 唐·刘驾
半夜山雨过,起来满山月。
落尽醉处花,荒沟水决决。
怆然惜春去,似与故人别。
谁遣我多情,壮年无鬓发。 -
140.《巫山高》 唐·李咸用
通蜀连秦山十二,中有妖灵会人意。
斗艳传情世不知,楚王魂梦春风里。
雨态云容多似是,色荒见物皆成媚。